ایجاد معافیت مالیاتی برای تولیدکنندگان سنگ تزئینی از سوی دولت و کمک به آنها برای کاهش نرخ تمامشده محصول میتواند راه را برای تولید محصولات با ارزش افزوده بالا فراهم کند. اما در این بین شاهد تلاشهای گستردهای از سوی فعالان صنعت سنگ کشور هستیم. یکی از آنها امضای تفاهمنامه با انجمن سنگ ایتالیاست که تاکنون بخش عمدهای از اقدامات اولیه برای راهاندازی کارگاههای آموزشی مشترک انجام شده است.
رئیس انجمن سنگ ایران درباره آخرین وضعیت معادن سنگتزئینی ایران اظهار کرد: درحالحاضر ۴۰درصد کاهش تولید در صنعت سنگ وجود دارد و کارخانههای تولیدکننده در شرایط مناسبی قرار ندارند. در واقع با رکود حاکم بر بازار، بیشترین آسیب متوجه تولیدکنندگان مصالح ساختمانی همچون سنگهای تزئینی شده و امید است با اندیشیدن تدبیرهای مناسب برای این بخش، در آینده شاهد بهبود بازار سنگتزئینی در کشور باشیم.ابوالقاسم شفیعی در پاسخ به تفاهمنامه منعقد شده با صنعت سنگ ایتالیا گفت: اکنون بخش عمدهای از اقدامات در حال پیگیری است و از سوی وزارت کار، رفاه و امور اجتماعی مکانهای مورد نظر برای راهاندازی کارگاههای آموزشی پیشنهاد شده است. تحریم بخش معدن و صنایع وابسته به آن، سبب شد تا تعداد زیادی از فعالان این صنعت از حضور در بازارهای جهانی و همچنین دسترسی به دانش فنی و فناوریهای نوین باز بمانند. رئیس انجمن سنگ ایران درباره آثار تحریم بر صنعت سنگ و همچنین شرایط امروز که با رفع تحریمها همراه شده اظهار کرد: یکی از مهمترین چالشهای صنعت سنگ کشور نگاه کلان از سوی مسئولان به این صنعت است. بهعنوان مثال کم بودن سهم ایران در بازار جهانی نسبت به ترکیه در حالی است که این کشور ذخایر کمتری نسبت به ما دارد و این امر به دلایل مختلفی باز میگردد.وی افزود: درحالحاضر کشور ترکیه ۱۰ برابر ایران تولید دارد.
این در حالی است که میزان تولید سنگتزئینی ایران در سال ۱۳۶۸ بهطور تقریبی ۲ برابر ترکیه بود اما اکنون تولید آنها در سطح بسیار بالاتری نسبت به ایران قرار دارد. شاید دلیل این امر، حمایت دولت ترکیه از تولیدکنندگان سنگ و ارائه خدمات و تشویق فعالان این صنعت باشد. شفیعی در ادامه به حمایتهایی که دولت میتواند از صنعت سنگ کشور داشته باشد اشاره کرد و گفت: در گذشته معافیت مالیاتی فعالان این صنعت ۱۰۰درصد بود، اما اکنون میزان معافیت مالیاتی فعالان این صنعت به ۲۰درصد رسیده است. بنابراین افزایش میزان معافیت مالیاتی به کمک فعالان این صنعت خواهد آمد. همچنین افزایش حقوق دولتی و نبود تسهیلات سبب شده تا مشکلات فعالان این صنعت بیشتر شود و امکان صادرات و ایجاد ارزشافزوده وجود نداشته باشد. وی افزود: درحالحاضر فناوری مورد نیاز صنعت سنگ کشور، نیازمند روزآمد کردن است تا نرخ تمام شده محصول اصلاح شود و تمام این موارد با کمک دولت و حمایت از این صنعت امکانپذیر خواهد شد.
رئیس انجمن سنگ ایران معتقد است دولت میتواند با کاهش ضریب مالیاتی، با تولیدکنندگان و معدنکاران مدارا کند. شفیعی با بیان اینکه در ایران حدود ۱۸۰۰ معدن سنگهای تزئینی وجود دارد اظهار کرده است: این رقم کل معادنی است که دارای پروانه بهرهبرداری هستند اما اکنون حدود ۷۰۰ معدن سنگ فعال است زیرا به دلیل رکود و تغییر گرایش مصرفکنندگان اغلب این معادن تعطیل شدهاند.وی به یکی از ویژگیهای مهم سنگهای تزئینی ایران که در تمام دنیا معادن سنگ کشور با این ویژگی شناخته میشود اشاره کرده و گفت: وجود سنگهای آهکی یا همان سنگهای ماربل از ویژگی سنگهای ایرانی است.به گفته وی، کشورهایی نظیر برزیل، هند و افغانستان دارای ذخایر بسیار گرانیت هستند و ممکن است در حوزه گرانیت تنوعشان بیشتر باشد اما ایران در حوزه مرمریت و سنگهای ماربل دارای مقام نخست جهانی است. همچنین معادن ایران دارای سنگ تراورتن بسیاری است که بیش از ۸ رنگ دارد. در حالیکه در ایتالیا فقط ۲ رنگ سفید و کرم از این سنگ و در ترکیه ۳ رنگ از این سنگ موجود است.رئیس انجمن سنگ ایران افزود: سنگهایی از جنس این خانواده به رنگهای پرتقالی، لیمویی، نارنجی، کرم، قرمز، سفید، شکلاتی و گردویی در بازار موجود است. در واقع ایران ذخایر قابل قبولی از این سنگ را در خود جای داده که نسبت به دیگر کشورها یک مزیت بهشمار میآید. وی ادامه داد: ایران در بازار مرمر نیز حرف بسیاری برای گفتن دارد. با این حال میبینیم در مقطع کنونی برخی کشورها مانند ترکیه در فروش این سنگها بسیار جلوتر از ایران عرض اندام کردهاند و حتی با نرخ بالاتری نسبت به ایران تولیدات خود را به فروش میرسانند.
شفیعی با بیان اینکه هر تولیدکننده یا معدنکاری خود را موظف به پرداخت مالیات میداند، گفت در چنین شرایطی ترجیح میدهد معدنکاری را تعطیل کند تا مالیات پرداخت کنند. زیرا در این صورت نقدینگی کمتری صرف معدن میشود. این در حالی است که چارچوب مالیاتی کشور باید برای تولیدکنندگان به گونهای باشد که تولیدکنندگان را همهجانبه حمایت کند. دلیلی ندارد فعالان معدنی هم مالیات بر ارزشافزوده پرداخت کنند و هم مالیات بر درآمد. چنین نگاهی جرات معدنکاری را سلب کرده است. اینها همه موانع تولید است. او افزود: دولت بهتر است چند سالی با تولیدکنندگان و معدنکاران مدارا کند و در وهله بعد ضریب مالیاتی را کاهش دهد. همچنین نباید برخلاف اهداف اقتصاد مقاومتی حرکت کرد. زیرا امسال سال اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل نام دارد و باید به معنای واقعی مشکلات بخش تولید مورد توجه قرار گیرد بهویژه اکنون که مذاکره با خارجیها هنوز به نقطه مطلوبی نرسیده و تا حدودی روند مذاکرات کند شده است.
به گفته شفیعی، انجمن سنگ ایران پیگیر مذاکرات انجام شده با کشورهای خارجی است تا آنها را برای سرمایهگذاری در معادن سنگ جذب کند اما باید دید سخنان وزیر امور خارجه و سیاستگذاران چه تاثیری در مسیر جذب سرمایه خواهد گذاشت و تا چه اندازه بخش خصوصی و سرمایهگذاران به فضای معدنکاری کشور اعتماد میکنند.
با توجه به تمام مشکلات و چالشهایی که در حوزه سنگهای تزئینی وجود دارد، اقدامات گستردهای برای بهبود شرایط این بخش از سوی فعالان این صنعت تدوین شده که یکی از آنها ایجاد کنسرسیومهای صادراتی است. به گفته دبیر انجمن سنگ ایران، ایجاد کنسرسیومهای صادراتی در برنامه صنعت سنگ و انجمن، تعریف شده تا بر اساس آن بتوانیم امسال حدود ۵۰کنسرسیوم صادراتی را در صنعت سنگ کل کشور ایجاد کنیم. احمد شریفی، چندی پیش با بیان این مطلب اظهار کرده بود: برای تسهیل و بهبود کارآیی این کنسرسیومها به دنبال تهیه بسته حمایتی مناسب با کمک ارگانهای ذیربط مثل وزارت صنعت، معدن و تجارت، سازمان توسعه و تجارت و معاونت صنایع کوچک هستیم. البته در این زمینه تفاهمنامههایی با صندوق بیمه فعالیتهای معدنی، صندوق ضمانت سرمایه صنایع کوچک و صندوق کارآفرین امید به امضا رسیده است.
به گفته وی، برای همکاری با سازمانهای یادشده و تهیه بسته حمایتی قابل قبول برای کنسرسیومهای صادراتی، تلاش بسیاری شده است. لازم به یادآوری است هر کنسرسیوم متشکل از واحدهای معدنی، فرآوری و واحدهای بازرگانی است که با تجمیع در کنار یکدیگر، از ظرفیتهای هم استفاده میکنند. اکنون کنسرسیومهای یادشده در حال شکلگیری هستند و در بیشتر استانها برنامههای آموزشی برای آنها در نظر گرفته شده و فرهنگسازی برای ایجاد کنسرسیوم از برنامههای انجمن سنگ ایران است.بر اساس آمار و اطلاعات موجود، ۶ هزار واحد فرآوری صنعت سنگ در کشور وجود دارد که از این تعداد بیش از ۲هزار واحد تعطیل شدهاند و بقیه نیز به طور عمده زیر ظرفیت فعالیت میکنند، باقیمانده آنها نیز برای گذراندن این شرایط بحرانی، راهی جز صادرات ندارند. در واقع تنها راه نجات صنعت سنگ ایران صادرات است. البته تمام اعضای صنعت سنگ به این نتیجه رسیدهاند و برای عملیاتی کردن آن به دنبال راهکار هستند. برای اینکه بتوانیم صنعت سنگ را از این شرایط بحرانی نجات دهیم باید بسترهای لازم برای صادرات را فراهم کنیم. در این زمینه، صنعت سنگ اقدامات خود را آغاز کرده، نگاه درونی به این موضوع دارد و بیشتر به خود فعالان این صنعت تکیه میکند تا دستگاههای دولتی زیرا با وجود تلاشهای بسیار، حمایتی از سوی دولت متوجه این بخش نشده است.