گفتگو با آقای « وازگن آبنوس » مدیرعامل شرکت تکنوگراف: کاهش نقدینگی به مرور زمان قطعاً موجب کاهش کیفیت تولید و افزایش هزینه‌ها خواهد شد

به گزارش می متالز، در حاشیة برگزاری پانزدهمین نمایشگاه بین‌المللی ایران متافو (آذر97) فرصتی یافتیم تا با آقای وازگن آبنوس، مدیرعامل شرکت تکنوگراف گفتگوی کوتاهی داشته باشیم .شرکت تکنوگراف، تولیدکنندة قطعات صنعتی و خودرویی به‌روش دایکست از آلیاژ آلومینیوم و همچنین طراح و تولیدکنندة قالب‌های دایکست است.

نکات برجسته‌تر این گفتگو را در ذیل میخوانیم:

شرکت تکنوگراف، تولیدکنندة قطعات صنعتی و خودرویی به‌روش دایکست از آلیاژ آلومینیوم و همچنین طراح و تولیدکنندة قالب‌های دایکست است.

ما فعالیت‌مان را از سال 1362 با قالب‌سازی آغاز کردیم که در آن سال‌ها ابتدا تنها قالب‌هایی صنعتی می‌ساختیم و کم‌کم در تولید قالب‌های دایکست نیز وارد شدیم و با تهیة ماشین دایکست شروع به ریخته‌گری دایکست نمودیم و درحال‌حاضر حدود 30 سال است که ریخته‌گری را انجام می‌دهیم. مجموعة ما یک واحد صنعتی با 30 نفر پرسنل است و اگر شرایط اجازه دهد امیدواریم که بتوانیم فعالیت‌مان را گسترش نیز بدهیم.

به‌غیر از مشکلات اخیر که صنعت با آن دست به گریبان شده است، تولید صنعتی در کشور ما به‌طور کل ضعیف و با دشواری‌های زیادی همراه بوده است و متأسفانه تولید در کشور تحت حمایت نیست.

ما تولیدکنندگان مخصوصاً تولیدکنندگان قطعات خودرویی که محصول اولیة را تولید می‌کنیم و دست به دست می‌دهیم تا به دست خودروسازها برسد خیلی تحت فشار هستیم و قراردادهای ما با پیمانکاران خودروسازها و قراردادهای آن‌ها نیز با خودروسازها، قراردادهایی ضعیف و ترکمان‌چایی و کاملاً یک‌طرفه است و اولین فشاری که این قراردادها می‌آورد در سیستم پرداخت‌هاست. درنهایت کاهش نقدینگی ایجاد می‌شود و ادامة فعالیت خیلی سخت می‌شود.

این کاهش نقدینگی به مرور زمان قطعاً موجب کاهش کیفیت تولید و افزایش هزینه‌ها خواهد شد و کم‌کم احساس می‌کنیم که هرچه کار و فعالیت می‌کنیم امیدی به دریافتی نداریم و گرفتاری‌هایمان از این نقطه آغاز می‌شود.

متأسفانه شرایط به‌گونه‌ای است که علاوه بر اینکه ازطریق قانونی از ما حمایت نمی‌شود و تسهیلاتی برای تولیدکننده درنظر گرفته نمی‌شود (مثلاً در بحث مالیات، عوارض، ‌انرژی و ...) شوک‌های اقتصادی نظیر شرایط فعلی کشور نیز به‌شدت در کار ما تأثیرگذار است.

امیدواریم که بالاخره به هر شکلی که می‌توانند شرایط را به‌سمت بهبود تغییر دهند گرچه هیچ افق روشنی دیده نمی‌شود. نگاهی به گرفتاری‌های مردم و صنعتگران انداخته نمی‌شود و متأسفانه در این بین گاهی هم شنیده می‌شود که گروهی نیز دست به چپاول سرمایه‌های کشور زده‌اند و به‌هیچ‌وجه نیز به مردم، تولید ملی و صنعت پاسخگو نیستند.

بعضی قطعات جانبی ماشین‌آلات، وایکوتها، روان‌کننده‌ها و ... که در تولید قطعات دایکست استفاده می‌شوند عمدتاً وارداتی است و این باعث افزایش هزینه می‌شود.

متأسفانه بحث‌های ما صنعتگران درمورد مشکلات اقتصادی صنعت و تولید و صادرات صرفاً "توفان در یک لیوان" است و مشکلی را حل نمی‌کند. مشکل ما باید از یک سطح بالاتر و کلان حل شود. یعنی به هر شکلی ممکن به‌نظر من سیاست خارجی باید اصلاح شود. پس از برجام بسیاری از شرکت‌های خارجی شروع به بستن قرارداد و سرمایه‌گذاری در کشور ما نمودند و چندی بعد همه کشور را ترک کردند و اینجا نقطه‌ای است که دیگر بحث در مورد مشکلات بی‌فایده و بی‌معنی می‌شود.

به‌نظر من هر طور شده باید سیاست‌گذاری‌ها به‌گونه‌ای اصلاح شود که اوضاع هرچه سریعتر به‌سمت مثبت تغییر کند.

تجربة غرفه مشترک تولیدکنندگان عضو انجمن دایکست تجربة خیلی خوب و مثبتی است. چراکه موجب شده است که یک مرکزیت و تمرکزی روی تولید دایکست ایجاد شود. فقط کمی ازنظر چیدمان و تکنیکال مشکلاتی هست که ممکن است در سال‌های بعد برطرف شود اما درمجموع خوب است. چراکه اتحاد بین شرکت‌ها در قالب گروه‌ها و انجمن‌ها حتماً لازم است و اصولاً فلسفة ذاتی تشکیل اتحادیه، سندیکا، انجمن و ... این است که بین اعضا اتحاد ایجاد کند و بتوانند هماهنگ باهم عمل کنند و همچنین خود نیز آشنا شوند و به صورت جمعی از آن دفاع کنند.

متأسفانه صنعت دایکست از هر لحاظ در کشور ما پیشرفت لازم را نداشته است. چه ازنظر سرمایه‌گذاری و چه ازنظر دانش و تجهیزات به‌هیچ‌عنوان پیشرفت نداشته است.

شاید علت این باشد که نیاز ما به آلومینیوم در صنعت ساختمان خیلی بیشتر از نیازمان به قطعات آلومینیوم مثلاً در خودروست که هیچ سرمایه‌گذاری و پیشرفتی در این زمینه صورت نمی‌گیرد!

به هر صورت، علت هرچه باشد آنچه مشخص است بیشتر آلومینیوم کشور وارد بخش ساختمان می‌شود و شاید یکی از دلایل عدم توسعة صنعت دایکست در کشور نیز همین مسأله باشد.