به گزارش می متالز، این شرکت قصد دارد با بومیسازی ورق آلومینایز که در خودروسازی و صنایع خانگی کاربرد دارد، از خروج ۱۰۰ میلیون یورو ارز پیشگیری کند. البته این شرکت با توجه به مشکلات ارزی پیشآمده در امسال به مدت ۳.۵ماه قادر به تولید نبوده است.
درباره شرکت تاراز و برنامههای این شرکت و همچنین مشکلات اینروزهای بازار، با مجید رضاپور، مدیرعامل شرکت صنایع ورقهای پوششدار تاراز چهارمحال به گفتوگو نشسته ایم که در ادامه می خوانید.
با توجه به کمبود مواد اولیه شرکت تاراز هنوز قادر نشده به ظرفیت اسمی خود برسد و با ۵۰درصد ظرفیت مشغول تولید است. با توجه به اتفاقهایی که در ابتدای سال رخ داد و افزایش نرخ ارز، پیشبینی میشد بازار خوبی را پیشرو داشته باشیم اما به دلیل شیوهنامههایی که صادر شد، بازار ما با مشکل روبهرو شد. از آنجا که تامین مواد اولیه را از طریق شرکت فولاد مبارکه و به روش مچینگ (کشف نرخ در بورس کالا) انجام میدادیم، با توجه به اینکه ظرفیت ورق سرد مجتمع فولاد مبارکه به حدی نیست که جوابگوی نیاز ما باشد، از اینرو با کمبود مواد اولیه روبهرو هستیم.
بخش زیاد مواد اولیه واحد تاراز از طریق شرکت فولاد مبارکه تامین میشود، البته تا پیش از این نیز از طریق کشورهایی چون چین و روسیه واردات انجام میشد اما از ابتدای امسال با توجه به جهش نرخ ارز و اختصاص نیافتن ارز به واردات با مشکل تامین مواد اولیه روبهرو شدهایم. از اینرو میزان تولید را از حد نصاب تعریفشده کاهش دادهایم.
در سال حدود یک میلیون و ۱۵۰ هزار تن ورق گالوانیزه تولید میشود، درحالیکه مصرف کشور به ۹۰۰ هزار تا یک میلیون تن میرسد یعنی بالای ۳۰درصد از حجم تولید باید صادر شود.
خطوط شرکت تاراز بهگونهای طراحی شده که دو محصول گالوانیزه و گالوالوم تولید میکند اما پس از اینکه یک واحدی شروع به تولید گالوالوم کرد، شرکت تاراز از تولید آن منصرف شده و به سمت تولید ورق آلومینایز پیش رفته است. ورق آلومینایز متشکل از ۹۷درصد آلومینیوم و ۳درصد سیلیس است که در لوازم خانگی برودتی و حرارتی و تجهیزات صنعت خودروسازی کاربرد دارد که وارداتی بوده و سال گذشته حدود ۱۰۰هزار تن از کره جنوبی وارد شده است. برای این خط برخی تجهیزات را آماده داریم و قرار است برخی تجهیزات دیگر در ادامه اضافه شود که قرارداد و بحث تامین اعتبار آن منعقد شده است و حدود ۸ ماه دیگر این تولید را در داخل کشور خواهیم داشت و کشور را در واردات آن بینیاز خواهیم کرد.
بله. مواد اولیه آن به طور کامل در داخل موجود است و نیاز به واردات مواد اولیهای ندارد. البته واردات ورق آلومینایز از چند ماه گذشته به دلیل تحریمها انجام نشده است. امیدواریم بتوانیم به تولید انبوه برسیم و نیاز خودروسازان داخلی را برطرف کنیم.
از ابتدای امسال با چند موضوع درگیر شدیم که در روند تولید ما اختلال ایجاد کرد، یکی شیوهنامههایی بود که از سوی وزارت صنعت، معدن و تجارت صادر شد و سبب شد ما قادر نشویم با تمام ظرفیت خود تولید داشته باشیم و حدود ۲ ماه قادر به تامین ورق ورودی نشدیم و ماهی حدود ۱۵ هزار تن که در مجموع ۳۰ هزار تن میشود، دیگر قادر به تامین ورق نشدیم. با توجه به شرایط بازار که مناسب نبود ما نیز قادر به تامین و تولید نشدیم.
مشکل دیگری که از ابتدای امسال رخ داد، اعتصاب کامیوندارها بود که سامانه حملونقل کشور را مختل کرد و به مدت ۵۰ روز در ۲ مرحله تولید را دچار مشکل کرد که نه قادر به حمل مواد اولیه به کارخانه و نه عرضه محصولات به بازار شدیم. از اینرو با توجه به این شرایط نزدیک به ۳.۵ماه تولید نداشتیم و با توجه به بودجهای که پیشبینی شده بود، توانستیم ۱۸۰ هزار تن تولید کنیم که میزان ظرفیت اسمی را تا آخر سال محقق نخواهد کرد.
در زمینه صادرات نهتنها واحد ما بلکه مشکلی که بیشتر تولیدکنندگان با آن روبهرو شدند، شیوهنامههای ارزی بود که امسال برای صادرات وضع شد. تعهد بازگشت ارزی سبب شد بازارهای صادراتی که روی آنها خوب کار کرده بودیم را از دست بدهیم. در ۴ ماه ابتدای امسال حدود ۲۵ هزار تن صادرات داشتیم که در ۳ ماه گذشته صادرات ما دچار توقف و افت شد و این تنها به این دلیل روی داد که بخشنامهای صادر شد و صادرکنندگان ارز خود را به نرخ ارز نیمایی به دولت بازگردانند که این صادرات دیگر به صرفه نخواهد بود. درحالحاضر با توجه به این شرایط راهی جز بحث صرافی و انتقال چمدانی برای ارز باقی نخواهد ماند که اگر بخواهیم به این روش صادرات انجام بدهیم خطرات خود را به همراه خواهد داشت. بنابراین میطلبد دستاندرکاران یا بانک مرکزی یا وزارت صنعت، معدن و تجارت نسبت به سروسامان دادن به وضعیت صادراتی در کشور اقدام کنند. با این شیوهنامه بازگشت ارز، بازار عراق را از ابتدای امسال تا آخر مهر که قادر شده بودیم بهدست آوریم، در ۳ ماه گذشته از دست دادیم و در عمل بازار را به ترکیهایها واگذار کردیم.
بازار سوریه مانند عراق است و این اواخر مذاکرههایی داشتهایم که ۲۵۰۰ تن ورق گالوانیزه به سوریه صادر کنیم اما موضوع این است که همین صادرات نیز مشمول شیوهنامه بازگشت ارز صادراتی میشود. تا زمانی که نرخ ارز ثبات نداشته باشد و به نرخ واقعی عرضه نشود، تولیدکنندگان تمایل کمتری برای صادرات از خود نشان میدهند.
مشکلی برای صادرات نخواهد بود، اگر بانک مرکزی چند صرافی که مورد اعتماد خود آنهاست را به ما معرفی کنند و ما نیز از طریق صرافها صادراتمان را انجام دهیم و اگر تاییدیه صرافها تضمینکننده بازگشت ارز صادراتی ما به داخل کشور باشد، بعدها خیانت در امانت تلقی نمیشود. موضوع این است که صادرات را به نرخ واقعی از صادرکننده خریداری نمیکنند چراکه از یکسو هیچ تولیدکنندهای ارز نیمایی دریافت نمیکند اما صادرکننده باید ارز صادراتی خود را به بهای ارز نیمایی تحویل دولت بدهد و این نمیتواند برای تولیدکننده بهصرفه باشد. بنابراین به دلیل تفاوت بالای ارز نیمایی و واقعی صادرات دیگر صرفه ندارد. از اینرو میطلبد که این موضوع هرچه سریعتر تعیینتکلیف شود.
موضوع دیگر در زمینه صادرات شیوهنامه جدید است که کارتهای بازرگانی تا سقف یک میلیون یورو معاف از بازگشت ارزی هستند و این بخشنامه بزرگترین خطر برای ارز به کشور بهشمار میرود. بههرحال هر تولیدکنندهای که صادرات دارد، میتواند به اندازه کارکنانش کارت بازرگانی دریافت کند و تا سقف یک میلیون یورو با هر کارتی صادرات انجام بدهد و متعهد به بازگشت ارز نباشد و این موضوع میتواند سبب فساد شود. بنابراین اگر در کل چند تصمیم گرفته شود میتوان بازار صادرات را تا حدی سروسامان بخشید؛ یکی معرفی صرافها از طریق بانک مرکزی، دوم قیمتگذاری واقعی ارز و سوم بحث جلوگیری از معافیت کارتهای بازرگانی زیر یک میلیون یورویی. اگر این تصمیمها گرفته شود در یک مقطع کوتاهی با یک جهش بزرگ صادراتی روبهرو خواهیم شد که منافع آن به کشور بازمیگردد.
خواهش داریم اگر تصمیمی از سوی هر سازمانی گرفته شود، از صنفهای تولیدکننده نیز نظرخواهی کنند و از تشکلها دعوت به عملاید تا در کنار سیاستگذاران و در کنار بانک مرکزی یک تصمیم کامل و جامع گرفته شود که همه جوانب کار دیده شود.