به گزارش می متالز، البته صنعت نسوز نیازمند کمک دولت است و باید واردات مواد اولیه در صنعت نسوز آزاد گذاشته شود چراکه یکی از مهمترین دغدغههای تولیدکنندگان در صنعت نسوز، تامین مواد اولیه است. البته باید یادآور شد که یکی از مهمترین مشکلات صنعت نسوز این است که حلقه بین معدن و صنعت نسوز گم شده است چراکه معدن اولیه را داریم اما فقط به حالت کنسانتره است و در زمینه تبدیل ماده معدنی به مواد اولیه نسوز در کشور کار چندانی انجام نشده است. از اینرو صنعت نسوز برای تامین ماده اولیه نیازمند واردات از اروپا یا چین و هند است. بنابراین اگر این حلقه کامل شود، میتوان ادعا کرد که در صنعت نسوز نیازمند خارجیها نیستیم و بهطور ۱۰۰درصدی قادر به تامین نیاز داخلی هستیم. درحقیقت از معدن تا واحد تولیدی نسوز، صنعت دیرگداز نیازمند یک واحد فرآوری است که در این بخش مغفول مانده اما در حلقه آخر که تولید خود نسوز است این صنعت به خوبی در کشور رشد کرده و حتی در تولید برخی نسوزها بهتر از چینیها و هندیها و حتی اروپاییها پیشی گرفته است. اگر از فولادسازان بزرگ که عمدهترین مصرفکنندگان صنعت نسوز هستند، درباره کیفیت نسوزهای ایرانی سوال کنید، آن را همپای نسوزهای اروپایی میشمارند. روی نسوزهای ایرانی کار علمی و پژوهشی شده است. البته باید اذعان کرد واحدهای فولادی هم در این زمینه، همکاری داشته و به نسوزها اعتماد کردهاند که این اعتماد باعث پیشرفت صنعت نسوزها شده است. تحریمها از یکسو به واحدهای تولیدی نسوز فشار آورده زیرا در مضیقه تامین مواد اولیه و همچنین افزایش بهای دلار قرار گرفتهاند. البته همین تحریمها سبب شده فولادسازان به سمت تامین نسوز از داخل پیش بروند. از اینرو اگر تحریمها برداشته شوند، امیدواریم استراتژی فولادسازان تغییر نکند و به سمت محصولات خارجیها پیش بروند.
محمود طالقانی / مدیرعامل شرکت پالار صنعت