تاریخ: ۲۳ بهمن ۱۴۰۱ ، ساعت ۲۳:۴۷
بازدید: ۵۳۶
کد خبر: ۲۹۱۶۳۰
سرویس خبر : معادن و مواد معدنی
«می متالز» بررسی کرد:

از تعامل بیشتر سنگ آهنی‌ها و فولادی‌ها تا تغییر در نظام حکمرانی

‌می‌متالز - صنعت فولاد بر پایه میزان ذخایر سنگ آهن موجود توسعه را در دستور کار خود قرار داد تا در ۱۴۰۴ به تولید ۵۵ میلیون تن دست پیدا کند. اما درست در اندک قدمی مانده به تحقق این هدف، تامین مواد اولیه و زیرساخت‌های مورد نیاز تولید یعنی برق و گاز چالش‌های بسیاری را پیش روی فعالان زنجیره ارزش قرار داده است که می‌تواند دستیابی به این هدف را بیش از پیش سخت کند. اما فعالان حوزه سنگ آهن ایران معتقدند که می‌توان با تغییر در نظام حکمرانی و سیاست گذاری‌ها این مهم را محقق و بخش معدن را توسعه داد.

به گزارش می‌متالز، توسعه صنعت فولاد در گرو توسعه در بالادست یعنی در بخش معادن سنگ آهن است که در سال‌های گذشته مورد بی مهری و بی توجهی مسوولان قرار گرفت. از سویی دیگر دولت در تلاش بود تا با قیمت گذاری دستوری مواد اولیه را با قیمت پایین تری به دست فولادی‌ها برساند که همین موضوع توانست محل تقابل فولادی‌ها و سنگ آهنی‌ها شود. جالب است که هم سنگ آهنی‌ها و هم فولادی‌ها معتقدند قیمت گذاری دستوری باعث شد تا اختلافاتی در این میان شکل بگیرد، اما امروز تشکیل شورای آهن و فولاد از سوی انجمن‌های حاضر در زنجیره ارزش گامی مهم برای کاهش این اختلاف بود.

در کنار این موضوع انجمن سنگ آهن ایران پس از بحران همه گیری کرونا تلاش کرد تا با برگزاری همایش بین المللی، علاوه بر گسترش تعاملات خود با فولادی ها، مشکلات و موانع را به گوش مسوولان دولتی و وزارت صمت به عنوان متولی اصلی بخش معدن برساند.

امروز فعالان هر دو حوزه می‌دانند برای حل مشکلات نیازمند تعاملات بیشتری هستند و شاید همین دلیل باعث شد تا تولیدکنندگان فولاد نیز حضور پررنگی در ششمین دوره از همایش سنگ آهن داشته باشند.

توسعه اکتشافات از مهم ترین موضوعات بود که حتی به صورت علمی به آن پرداخته شد. اگر حوزه سنگ آهن به سمت توسعه اکتشافات و ذخایر موجود در عمق نرود بدون شک در آینده‌ای بسیار نزدیک به واردکننده این ماده معدنی تبدیل خواهیم شد که هزینه تمام شده را افزایش و قدرت رقابت در بازار‌های خارجی را کاهش می‌دهد.

اما این در حالی است که توسعه اکتشافات هم نیازمند فراهم شدن زیرساخت‌ها از سوی دولت است، اما متاسفانه امروز زیرساخت‌ها هم در بالادست و هم در پایین دست زنجیره تامین نشده و همین اتفاق باعث شده تا بهره برداری کافی از ذخایر موجود صورت نگیرد.

مهرداد اکبریان رییس انجمن سنگ آهن ایران معتقد است، تولید فولاد به مواد اولیه بیشتر و همچنین نیروی کار و متخصص نیاز دارد. امروز خیلی از کشور‌ها تولیدکننده فولاد نیستند، اما ما امروز فولاد ایرانی داریم و در حال ایران فولادی در حرکت هستیم.

وی تصریح کرد: اعتقاد به ایران فولادی اشتباه است، زیرا زیرساخت‌های آن فراهم نیست. سرمایه گذاری در زیرساخت‌ها معمولا از بودجه‌های ملی و سرمایه گذاری‌های جهانی تامین می‌شود که برای ما هیچ کدام امکان پذیر نیست. راهکار ما ورود بخش خصوصی است. اگر پیش‌تر اجازه می‌دادیم این شرکت‌ها توسعه پیدا کنند امروز با نگرانی همراه نبودیم. باید اجازه داد سرمایه‌های مردمی به این بخش حرکت کنند.

اما روح الله ایزدخواه عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی معتقد است، باید یک جامعه صنعت فولاد تعریف شود. ما باید از دوره جداول و اهداف کمی عبور کرده و وارد طراحی اجتماعی صنعت شویم تا مشخص شود این خانواده (زنجیره فولاد) چطور با هم تعامل داشته باشند.

وی بیان کرد: ورود معدنی‌ها به فولاد و فولادی‌ها به معدن همگرایی را می‌تواند به تقابل تبدیل کند. امروز صنعت فولاد به اندازه‌ای بالغ شده که می‌تواند زیرساخت‌های خود را تامین کند.

آن طور که مشخص است دولت و مجلس هم به این نظر رسیده اند که بخش خصوصی خود می‌تواند زیرساخت‌های لازم را فراهم کند، اما شاید اصلی‌ترین موضوع برای این همایش تاکید بر تغییر نظام حکمرانی در بخش معدن باشد.

ایزدخواه نیز در این باره اظهار کرد: اگر صنعت فولاد نشان دهد که صنعتی بالغ است و توانایی ادغام دارد دیگر نیازی نیست مطالباتی شبیه به ۳۰ سال پیش داشته باشد. امروز نیازمند تغییر حکمرانی به این شیوه هستیم. ️دولت باید شرایط را به نحوی ایجاد کند که صنعت عارضه یابی را انجام و برنامه ریزی بلندمدت داشته باشد و در کنار آن برای حل مشکلات به دولت کمک کند.

در واقع با تغییر نظام حکمرانی در بخش معدن می‌توان شاهد توسعه هر چه بیشتر بود. آن چیزی که امروز حوزه سنگ آهن و به دنبال آن فولاد به آن نیازمند است، تغییر در نگاه مدیران و مسوولان است تا موانع و مشکلات از میان برداشته شود. در این صورت است که می‌توان به توسعه همه جانبه امید داشت و سهم بخش معدن و فولاد را در صادرات غیرنفتی افزایش داد. در غیر این صورت متاسفانه خطر جدی سرمایه گذاری‌های صورت گرفته را تهدید خواهد کرد که علاوه بر سهم صادراتی میزان اشتغالزایی و تولید داخلی را هم نشانه خواهد گرفت.

عناوین برگزیده