به گزارش میمتالز، مدیریت اقتصاد ایران بر پایه نظام یارانهای باعث شده تا پرداخت یارانه انرژی به پتروشیمیها همواره چالشی جدی برای صنایع باشد. این نوع مدیریت کشور باعث شده تا تکمیل زنجیره پتروشیمیها، بهویژه در حوزه متانول از اولویت خارج شود و این پتروشیمیها بیشتر تمرکز خود را روی خامفروشی بگذارند.
با این حال اکنون با سقوط ارزش پول ملی و چالشهای پیش روی دولت برای جبران کسری بودجه، به نظر میرسد بازنگری در تخصیص یارانه انرژی باید در اولویت قرار بگیرد. موضوعی که گویا مورد توجه وزارت نفت هم قرار گرفته و این وزارتخانه پرداخت این یارانه را به تکمیل زنجیره تولید مشروط کرده است.
علی شمساردکانی، عضو سابق کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی ایران، با تأکید بر ضرورت تغییر رویه در اعطای یارانه انرژی به پتروشیمیهای متانولی گفت: مسئله شکلگیری پتروشیمیهای متانولی محصول کار عدهای است که اطلاعات و سواد کافی نسبت به اقتصاد انرژی ندارند. مسائل اقتصاد انرژی در تمام دنیا مرتبط با تجارت بینالملل است؛ یعنی هر سرمایهگذاری در بخش انرژی که محصول آن به سادگی قابل کاربری و صادرات نباشد اشتباه است.
وی ادامه داد: پتروشیمیهای متانولی زمانی شکل گرفتند که عدهای تصور کردند آینده آن درخشان است و هر چه ما گفتیم که مصرف متاتول وابسته به ام. تی. بی.ای است، حرف ما مورد پذیرش قرار نگرفت. بعداً هم مشخص شد سوزاندن ام. تی. بی.ای سرطانزاست و اصلاً تولید آن صرفه ندارد.
این کارشناس ارشد انرژی افزود: باید ابتدا محل مصرف متانول در داخل کشور تعیین میشد و سپس به سمت تولید آن میرفتیم. وقتی که مشخص شد بازارام تی بیای یک سراب بوده است باز هم آقایان به متاتولسازی خود ادامه دادند.
به اعتقاد او اگر پتروشیمیهای متانولی میخواستند در این زمینه سرمایهگذاری کنند باید سرمایهگذاری را تا انتهای چرخه تبدیل متانول به محصولات دیگر مثلاً پروپیلن یا پلوپروپیلین میدیدند یا به جای اینکه سالی ۶۰ میلیون تا ۷۰ میلیون دلار برای سوپر (ابزوربنت) بدهیم باید (بای سوپر ابزوربنت) تولید میکردیم. سوپر ابزوربنت مادهای است که با آن پوشک تولید میکنند و یا این ماده را با خاک باغات میوه مخلوط میکنند تا آب را به تدریج در ریشه درختان آزاد کند.
شمساردکانی با اشاره به مدیریت نادرست پتروشیمیهای متانولی تأکید کرد: متأسفانه مدیران عامل این پتروشیمیها یک واحد اقتصاد انرژی نخواندهاند و یا افرادی هستند که تحت عنوان خصوصیسازی این پتروشیمیها را بالا کشیدهاند و فقط به دنبال این هستند که گازر ارزان بگیرند و محصولی تولید کنند که در داخل قابلیت تبدیل آن وجود نداشته باشد و بعد بگویند مجبوریم آن را خام صادر کنیم.
وی افزود: در این شرایط که بر انرژی کشور حاکم است در چند موضوع باید تجدید نظر صورت گیرد که یکی از آنها تولید متانول است و اگر هم میخواهیم متانول تولید کنیم باید زنجیره ارزش آن را به طور کامل توسعه دهیم، ولی متأسفانه، چون نرخ سرمایهگذاری ما به نسبت انباشت سرمایه ملی پایین است این کار را نمیتوانیم انجام دهیم.
شمس اردکانی خاطرنشان کرد: گاز ایران بهرغم اینکه گران است، باید آن را در نیروگاههای حرارتی سوزاند، ولی پولی وجود ندارد که گاز فلر را تبدیل به محصولی دیگر کنیم. روزانه ۴۰ میلیون لیتر مکعب گاز در نیروگاههای ما فلر میشود که این به معنی تضییع اموال بین نسلی است.
منبع: تجارت نیوز