عباس آخوندی طی سخنرانی در همایش بازخوانی تفکر و تجربه شهرهای جدید در ایران در اشاره به اهمیت بحث توجه به انسانها در حوزه شهرسازی و احداث شهرهای جدید گفت: قطعاً اگر مسئله انسانها در این دو حوزه دیده نشود آخر کار میبینیم که همین افراد علیه شما بلند میشوند امری که تاکنون نیز شاهد آن بودهایم.
آخوندی با تأکید بر اینکه مسئله فرهنگ و انسان، محور اصلی انقلاب اسلامی ما در کشور بوده است گفت: این اندیشه باید در تمام مراحل حوزه شهری موردتوجه قرارگرفته و در مقام عمل قرار گیرد. این در حالی است که میبینیم امروزه نهاد شورشگر مدرنیته تمامی اندیشهها را به زیر سایه خود قرار داده و ما شاهد غلبه تکنیک بر این اندیشهها هستیم.
وی ادامه داد: امروزه میبینیم که هزاران میلیارد تومان در کلانشهرها هزینه میشود تا ما شاهد کاهش تعداد روزهای برخوردار از هوای سالم بوده و بخش عمدهای از عمر خود را در ترافیک باشیم. هزینههایی که نهتنها طراوت شهرها را از بین میبرد بلکه چهره آنها را نیز عبوس کرده و روابط انسانی را نابود میسازد. در حال حاضر ایرانیان مسیر روبرو خود را روشن نمیبینند و برای یافتن انگیزه و انرژی باید به عقب برگردند. این مسئله نکته بسیار مهمی است که باید موردتوجه قرار گیرد.
وزیر راه و شهرسازی بازگشت به بحث انسانمحوری و قلمداد شدن آدمها بهعنوان هسته اصلی تشکیلدهنده یک شهر را نکته مهم موردتوجه در این عرصه دانست و گفت: ما باید شهری داشته باشیم که غیر آدم در آن در جهت رفاه انسانها استفاده شود. مسئلهای که گفتن آن ساده است ولی بدون شک عمل کردن به آن کاری بسیار سخت و دشوار محسوب میشود چراکه نیاز به یک تغییر انگاره بنیادین دارد.
این مقام مسئول اضافه کرد: تغییر انگاره با دستورالعمل محقق نمیشود بلکه نیاز به تغییر در نحوه اندیشه در حوزه توسعه دارد. ما باید به هسته توسعهای در شهرها توجه کنیم بهواقع آیا این هسته توسعهای همچنان به گسترش و تکرار طرحهای عمرانی نیاز دارد یا نحوه تفکر یک ملت و قدرت آنها برای همین چالشهای بنیادین راهحل رسیدن به آن است؟ این مسئله بحثی است که با هیچ دستوری قابلتعمیم نبوده و نیاز به تلاش تاریخی و جمعی دارد.
وی با بیان اینکه شهرهای جدید در دهه ۶۰ با توجه به تحولات جمعیتی وقت و تقاضای انبوه آن زمان شروع به احداث کردند گفت: در آن زمان تقاضای بسیاری به دلیل مهاجرتهای ناشی از جنگ، بیکاری و رشد جمعیت در شهرها بهویژه شهرهای بزرگ به وجود آمد. درنتیجه گرایش شدیدی به سمت شهرهای جدید مطرح شد. در آن زمان تصور میشد که با تسلط به تکنیک میتوانیم تمامی مشکلات را بهراحتی برطرف کرده و در هر مکانی عقلانی بود شهر جدیدی را ایجاد کنیم؛ اما امروزه پس از گذشت ۳۰ سال مجموع شهرهای جدید باوجود برخورداری ظرفیت پذیرش ۴.۵ میلیون جمعیت تاکنون شاهد اسکان یکمیلیون نفر بودهاند.
وزیر راه و شهرسازی با تأکید بر اینکه با توجه به اهداف جمعیتی اولیه در شهرهای جدید تاکنون ۲۳ درصد از آن محقق شده است گفت: قاعدتاً این شهرها در پیرامون شهرهای بزرگ واقعشدهاند تا بتوانند رشد کلانشهرها را کنترل کرده و جمعیت را به این مناطق منتقل کنند. این در حالی است که کلانشهر تهران دارای ۱۳.۵ میلیون نفر جمعیت است. شهری که در ابتدای دهه ۶۰ تنها دارای ۶ میلیون جمعیت بود. پس میبینیم که سهم شهرهای جدید در این زمینه اندک بوده و نمیتواند بهعنوان یک راهکار مناسب در این عرصه به شمار برود.
آخوندی دراینباره اضافه کرد: من نمیخواهم بگویم که اندیشه شهرهای جدید اشتباه است. من خود از طرفداران این اندیشه هستم. ولی اگر بخواهیم ارزیابی مجددی در بازخوانی اندیشههای این شهرها داشته باشیم باید ببینیم که چرا سیاستهای پیشین شهرهای جدید نابودشده و اهداف مشخصشده محقق نشده است.
این مقام مسئول در ادامه توجه به تحولات پیرامونی را راهحل اصلی رفع مشکلات شهرهای جدید دانست و گفت: ما باید نقطه گرفتاری کانونی این شهرها را پیدا کنیم. آمارهای جمعیتی موجود از این مناطق حاوی دو پیام بسیار مهم در حوزه سیاست شهرسازی در این مناطق هستند. یکی کاهش سرعت رشد قابلتوجه جمعیت شهری و دیگری توجه به ظرفیت جمعیتپذیری شهرهای موجود است.
وی دراینباره افزود: اگر به ظرفیت جمعیتپذیری شهرهای موجود کشور نگاه کنیم میبینیم که تقریباً اکثر شهرها قدرت جذب جمعیت بیش از خود را دارند. طبق مطالعات اخیر انجامشده در حال حاضر حدود ۳.۹ میلیون خانه در تهران وجود دارد که مفهوم آن این است که با در نظر گرفتن بعد خانوار ۳.۲ ظرفیت جمعیتپذیری آن به حدود ۱۳ میلیون نفر میرسد. این در حالی است که ظرفیت حقیقی آن برابر با ۸.۲ میلیون نفر است. این مسئله تقریباً در تمامی شهرهای کشور دیده میشود که نشاندهنده ظرفیت جمعیت "پذیری بسیار گسترده شهرهای موجود ما در ایران است.
وزیر راه و شهرسازی با تأکید بر اینکه با توجه به آمار اعلامشده فلسفه کمک شهرهای جدید برای سرریز جمعیت کلانشهرها کاملاً مورد ترغیب قرارگرفته است گفت: در حال حاضر طبق آمار گفتهشده غیر از چند استان اکثر استانهای کشور دارای نرخ رشد جمعیتی کمتر از یک یا منفی هستند.
آخوندی در ادامه افزود: اگر از جهت خرد این مسئله را موردبررسی قرار دهیم داستان بسیار پیچیدهتر میشود. آمارها نشان میدهد که در حال حاضر ۲ میلیون و ۵۸۷ هزار خانه خالی در کشور وجود دارد که از نظر اقتصاد ملی رقم بسیار تکاندهندهای به شمار میرود.
وزیر راه و شهرسازی در ادامه بابیان این مطلب که نزدیک به دو میلیون واحد از این خانههای خالی از نظر بهرهبرداری صفر هستند گفت: این رقم بسیار بزرگ از نظر مفهوم مالی و اقتصادی به آن معناست که اگر هر خانه را ۱۰۰ هزار دلار در نظر بگیریم با رقمی بالغبر ۲۰۰ هزار میلیارد دلار خانه با بهرهبرداری صفر روبرو میشویم. این ارقام واقعیتی است که هماکنون در ایران به چشم میخورد.
وزیر راه و شهرسازی ادامه داد: اگر با توجه به رویکرد اقتصادی به مسئله نگاه کنیم باید از این ظرفیت ۴.۵ میلیون نفری شهرهای جدید بهره ببریم. قاعدتاً با فعال شدن مسکن مهر به شکل اسمی تصور میشود که جمعیت از یکمیلیون نفر به ۲.۵ میلیون نفر افزایش پیدا کند که اگر مبنا را بر همین مسئله قرار دهیم ظرفیت ۲ میلیون نفری دیگری باقی میماند که دارای نرخ بهرهوری بسیار اندکی است پس باید ببینیم که چگونه میتوان از این ظرفیت در جهت تأمین مسکن و ارتقای کیفیت زندگی در شهرهای جدید استفاده کنیم.
به گفته آخوندی اگر سیاست سوداگرانه را کنار بگذاریم میبینیم که مسئله مسکن ایران در سه حوزه مسکن خانه اولیها، مسکن افراد ساکن در بافتهای فرسوده و حاشیه شهرها متمرکز میشود که باید در سیاستگذاریهای حوزه مسکن موردتوجه قرار گیرد.
وی با اشاره به این مطلب که ما باید ببینیم که شهرهای جدید چه کمکی میتواند به رفع مشکل مسکن به گروههای نام برده داشته باشد گفت: با این تاریخ نه سیاست شهرهای جدید و نه سیاست مسکن هیچکدام مسئله حاشیهنشینها را رفع نکرده و حتی به آن نزدیک نشده است بنابراین باید توجه ویژهای به این بخش داشته باشیم، هرچند که عقیده ما آن است که مشکل حاشیهنشینها باید در خود منطقه سکونت آنها حل شود چراکه انتقال این افراد به محلی دیگر امری صحیح خواهد بود.
وزیر راه و شهرسازی در پایان محلهمحوری را یکی از سیاستهای اصلی موردتوجه در شهرهای جدید در دولت یازدهم دانست و گفت: روابط انسانی در محله شکل میگیرد امیدواریم این سیاست در شهرهای جدید مؤثر بوده و هرچه سریعتر جنبه عملیاتی و اجرایی پیدا کند.