فولادسازی در مسیر فرهنگ تولید سبز

‌می‌متالز - در دنیا و به‌ویژه در کشور‌های توسعه‌یافته، تلاش کم‌سابقه‌ای در راستای انقلاب سبز در حال شکل‌گیری است. این موضوع که بتوانیم محیط‌زیست خود را حفظ کنیم و براساس مولفه‌های زیست‌محیطی تولید، مصرف و زندگی کنیم، یکی از موضوعات اساسی در زندگی بشر است.

به گزارش می‌متالز، از انقلاب صنعتی به بعد و به‌ویژه پس از جنگ جهانی دوم که آثار مخربی را برای همه انسان‌های کره زمین به همراه آورد، اندیشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که باید انسان به‌گونه‌ای زندگی کند که از نعمت‌های زمین به بهترین شکل ممکن استفاده کند، اما در عین حال منابع و محیط‌زیست را برای نسل آینده محفوظ باقی نگه دارد؛ بنابراین اصلاح الگوی مصرف و کیفی‌ترین مدل مصرف با کمترین ضایعات از مولفه‌های اساسی در انقلاب سبز به‌شمار می‌روند. علاوه بر انقلاب سبز، اصلاح دیگری که در سطح کشور‌های پیشرفته جهان مورد توجه قرار گرفته، ارتقای سطح سواد زیست‌محیطی انسان‌های ساکن در کره زمین است. تمام انسان‌های کره زمین باید از سطح سواد بالایی در زمینه محیط‌زیست برخوردار باشند. ما در دوران محیط‌زیست به‌سر می‌بریم و غیر از انقلاب سبز و ارتقای سطح سواد زیست‌محیطی مردم، چاره‌ای جز این نداریم. برای پیشگیری از خسارت‌های غیرقابل جبران به محیط‌زیست، به اخلاق زیست‌محیطی و ارتقای سطح سواد زیست عمومی و انقلاب زیست‌محیطی نیازمند هستیم. انقلاب زیست‌محیطی یعنی شناخت طبیعت و احساس مسئولیت به آن و اینکه همه انسان‌ها ملزم باشند که از محیط‌زیست به نحو مطلوب مورد استفاده کرده و کمترین خسارت را به آن وارد کنند. در صنعت و تولید و کشاورزی این مسئولیت‌ها سنگین‌تر خواهد بود. شرکت‌های صنعتی بزرگترین تولیدکنندگان کربن و بالاترین میزان مصرف‌کننده اکسیژن هستند، بنابراین به‌واسطه فعالیت و تولید، وظیفه دارند براساس اخلاق زیست‌محیطی، بالاترین میزان حذف کربن و بالاترین میزان تولید اکسیژن را در دستورکار خود قرار دهند، شرکت‌های تولیدی وظیفه دارند که با اصلاح الگوی مصرف، به نازل‌ترین میزان مصرف انرژی دست یابند. همچنین در مدیریت منابع آب بالاترین میزان بهره‌وری را داشته باشند.

در این راستا تولید فولاد سبز باید همراه با فرهنگ اخلاق زیست‌محیطی، انقلاب سبز، کمترین میزان مصرف انرژی و کاهش جدی ضایعات تولیدی، خرید، تولید و تجارت سبز و لجستیک معکوس باشد. کشور‌های پیشرفته دنیا، فولاد سبز را در دستورکار خود قرار داده‌اند و به نظر می‌رسد که مراودات تجاری و اقتصادی به‌صورت واردات و صادرات با شرکت‌هایی انجام می‌گیرد که در درون این فرهنگ قرار گیرند؛ بنابراین مراوده با کشور‌ها و شرکت‌هایی که در راستای تولید فولاد سبز قرار ندارند، غیرممکن خواهد بود. شرکت‌های فولادی ایران به صورت میان‌مدت در یک دهه آینده باید به موضوع تولید فولاد سبز عنایت داشته باشند تا روابط خود را با دنیای بین‌الملل به شکل شایسته‌ای برقرار کنند. پایداری شرکت‌های صنعتی در آینده نزدیک، منوط به سبز بودن آن‌ها خواهد بود. یکی از آلاینده‌های هوا، دی اکسید کربن است که به منظور کاهش آن باید درختکاری انجام گیرد. هر اصله نهال در سال یک تن گاز کربنیک را جذب می‌کند و از آنجایی که به ازای هر تن فولاد، سه تن گاز کربنیک تولید می‌شود، برای ثبیت پایدار و حفظ محیط‌زیست به ازای هر تن فولاد باید سه اصله درخت کاشته شود. مولفه دیگر در تولید سبز، موضوع مدیریت آب است و با توجه به کاهش میزان آب شیرین در سراسر دنیا، مدیریت آن باید در اولویت قرار گیرد. فولادسازان نیز باید در بهینه‌سازی مصرف آب، پالایش و تصفیه آب فاضلاب صنعتی و شهری گام بردارند.