به گزارش می متالز، عوامل مختلفی زنجیروار، شرایط را برای فعالان این عرصه تنگ کرده است؛ عواملی که مهمترین آنها انحصاری بودن و عرضه کم شمش آلومینیوم در بازار و نوسان قیمت آن به شمار میرود. همچنین نقدی بودن خرید شمش آلومینیوم و مانور دلالان و نقش تعیینکننده آنها در جابهجایی قیمتها در بازار نیز تهیه شمش آلومینیوم را برای تولیدکنندگان مفتول آلومینیوم مشکل کرده است.
سخت بودن تهیه شمش آلومینیوم برای تولیدکنندگان به دلیل وجود سازوکارهای موجود و حضور دلالان در این عرصه، در کنار اختلاف قیمت شمش آلومینیوم در بورس با بازار آزاد از دیگر مشکلاتی به شمار میروند که تهیه این ماده اولیه را برای تولیدکنندگان مفتول دشوار کرده است.
از سوی دیگر نوسانات شدید ارز عامل تعیینکننده دیگری به شمار میرود که فعالان صنعت مفتول آلومینیوم را با مشکل روبهرو کرده چراکه موجب بروز نوسان در قیمت شمش آلومینیوم و به تبع آن بلاتکلیفی بازار شده است.
در این شرایط، دولت به عنوان بزرگترین مصرفکننده مفتول آلومینیوم و محصولات آن، بدهیهای خود به تولیدکنندگان را پرداخت نکرده است. در واقع عمل نکردن به موقع دولت به تعهداتش، دست تولیدکنندگان را از نقدینگی خالی کرده است در حالی که این صنعت نیازمند سرمایه در گردش بسیار زیادی است. اما مشکل تولیدکنندگان در ارتباط با دولت فقط به پرداخت نشدن بدهیهایشان منتهی نمیشود بلکه کاهش پروژههای توسعهای و حجم فعالیتهای عمرانی دولت و به تبع آن کم شدن سفارشات آنها در صنایع مختلف بهویژه مجموعه وزارت نیرو، عامل دیگری برای از رونق افتادن بازار مفتول آلومینیوم ایران به شمار میرود.
بیشتر بودن قیمت شمش آلومینیوم ایران نسبت به بازار جهانی و به تبع آن گران تمام شدن تولید مفتول آلومینیوم در ایران، امکان رقابت با رقبای منطقهای را نیز از تولیدکنندگان داخلی گرفته است. سیاستگذاریهای دستوری دولت، بلاتکلیفی فعالان عرصه آلومینیوم در زمینههای مختلف از جمله صادرات و واردات و کم بودن حاشیه سود تولید مفتول آلومینیوم از دیگر مسائل این عرصه به شمار میروند.
بازار مصرف مفتول آلومینیومی نیز مانند تولید آن، حال و روز چندان مساعدی ندارد. رکود نیز بر بازار مصرف مفتول آلومینیومی سایه انداخته به گونهای که صنایع پایین دستی آلومینیوم نسبت به سالهای پیش صدمات زیادی دیده و به شدت نزول داشته است.
نبود حمایتها و طرحهای تشویقی دولتی از صنایع تولیدی در ایران نیز مزید بر علت شده است تا مشکلات، سال گذشته صنعت آلومینیوم را دچار رکود کند و حتی بسیاری از صنایع پایین دستی آلومینیوم را به تعطیلی بکشاند.
با توجه به آنچه که بر سر این صنعت آمده است، فعالان این عرصه امیدی به بهبود وضعیت صنعت آلومینیوم در سال 98 ندارند. بهویژه اینکه به دلیل حاکمیت بیثباتی، امکان پیشبینی دقیق از وضعیت آینده صنعت آلومینیوم ایران وجود ندارد و همه چیز در ابهام است؛ در نتیجه همه چیز بستگی به شرایطی دارد که دولت به عنوان زیرساخت ایجاد میکند.
نسخهای که فعالان این عرصه برای برون رفت از این شرایط میپیچند، آزاد شدن موقت واردات آلومینیوم و رقابتی شدن بازار عرضه شمش آلومینیوم با هدف کاهش قیمتهاست.