به گزارش میمتالز، کارشناس صنعت فولاد با بیان اینکه کشور ایران حدود ۳۰ تا ۴۰ سال است که در صنعت فولاد سرمایهگذاریهای بزرگ و ارزندهای داشته و در تمام این سالها، منابع قابل توجهی از مواد معدنی فلزی کشور مصرف شده است، مطرح کرد: بر اساس بررسی و برنامهریزیهایی که درباره فضاهای اکتشافی انجام شده، به نظر میرسد حداکثر ۱۰ تا نهایتاً ۱۵ سال آینده در کشور سنگ آهن داریم و پس از آن دچار کسری در این حوزه خواهیم شد.
وی ادامه داد: در واقع میتوان گفت سالهاست در بخش سنگ آهن، کنسانتره، گندله و آهن اسفنجی قیمت واقعی شفاف نداشتیم و قیمتگذاریهای دستوری داخلی هیچ همخوانی با بازارهای خارجی نداشته و ندارد؛ اما در حوزه شمش و اسلب به دلیل اتصال شرکتهای بزرگ کشور به بازارهای خارجی، وضعیت تا حدودی بهتر است.
به گفته این کارشناس، به دلیل فضای تحریمی مکانیزم پرداخت برای کشور ایران یکسان نیست و اکثر خریداران شمش و اسلب، داخلیاند که همان عرضه و خرید نیز مهندسی شده هستند.
وی با اشاره به اینکه عرضه نقدینگی در کشور فوقالعاده محدود و کنترل شده است، گفت: همچنین ناگفته نماند در گذشته ضرایب خطا ۴ تا ۵ درصد بود که در حال حاضر، ضریب آن به حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد رسیده و بر همین اساس، کشور در فضای رکودی وحشتناکی قرار دارد. از طرفی، متقاضی برای خرید محصولات فولادی ساختمانی نیز بسیار کاهش پیدا کرده است.
کارشناس فولادی تصریح کرد: بنابراین امروزه عرضه و تقاضای آنچنانی در داخل بازار وجود ندارد که برای آن هیجانی ایجاد کنیم. البته تنها هیجانی که اخیراً در بازار ایجاد شده، نرخ دلار بود که حدود ۷ تا ۱۰ درصد تغییر داشت و مقداری از آن نیز برگشت خورد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: در واقع از ابتدای سال هیجان آنچنانی نداشتیم و نقدینگی کشور با کنترل بانک مرکزی به مدیریتی رسیده که هرگونه خرید و فروش به یک فضای کاملاً رکودی صد درصدی تبدیل شده است؛ بنابراین زمانی که چنین فضایی ایجاد میشود، طبیعتاً شرایط به وضعیت قیمتگذاری دستوری بازمیگردد.
منبع: فولادبان