به گزارش می متالز، هرچند دولت بهخوبی بر مزیت احیای این بافتهای فرسوده و رونقی که این حوزه میتواند بر ساختمانسازی ایجاد کند، واقف است اما گویی بودجههای دولتی چندان جوابگوی نیازهای اساسی مردم نیست تا مازاد آن بتواند بهطرز قابلتوجهی به امر احیای بافتهای فرسوده اختصاص یابد.
هرچند در قانون برنامه ششم توسعه، دولت مکلف به احیا و بهسازی سالانه حداقل ۱۰درصد از بافتهای فرسوده شده است؛ موضوعی که در برنامههای چهارم و پنجم توسعه کشور نیز بر آن تاکید شده بود که دولتها موظف بودند سالی ۱۰ درصد از بافتهای فرسوده را احیا کنند اما براساس آمارهای اعلام شده در این دو برنامه، بیش از ۱۵ درصد نوسازی در بافتهای فرسوده احیا نشدهاند که این امر نشان میدهد توجه جدی در این زمینه از سوی دولتها برای این امر وجود ندارد.
از اینرو با توجه به بودجه اندک دولت برای احیای بافتهای فرسوده بهنظر میرسد که در این زمینه بهتر است به سمت بخش خصوصی و ظرفیتی که این بخش میتواند در احیای این بافتها داشته باشد، پیش رفت. بنابراین دولت و وزارتخانههای مربوط حداقل میتوانند در این زمینه برای انگیزهبخشی به بخش خصوصی برای احیای بافتهای فرسوده تسهیلات مشوقی درنظر بگیرند تا فعالان این حوزه را تشویق به سرمایهگذاری کنند، چراکه به یقین تا زمانی که تسهیلات مناسب پرداخت نشود سرمایهگذاران انگیزه کافی برای سرمایهگذاری در بافتهای فرسوده را نخواهند داشت.
سارا اصغری / روزنامهنگار