به گزارش می متالز، واگذاری سهام شرکتهای دولتی در سالهای اخیر حواشی فراوانی داشته اما عموم مردم شاید با رسانهای شدن اعتراض کارگران شرکت نیشکر هفتتپه نسبت به عقب افتادن حقوقهای خود پس از واگذاری این شرکت بزرگ کشتوصنعت، نسبت به این واگذاریها حساس شدند.
قصه پرغصه واگذاریهای غیرکارشناسی سهام شرکتهای دولتی منحصر به نیشکر هفتتپه نبود و پتروشیمی رازی، ماشینسازی تبریز و چندین شرکت دیگر نیز در انتظار وضعیتی مشابه هفتتپه بودند که با ورود گسترده دانشجویان و تشکلهای دانشجویی به جریان واگذاریها مانع بزرگی بر سرراه تاراج اموال عمومی قرار گرفت.
اولین نمود ورود دانشجویان به ماجرای واگذاریها در هفتتپه بود که با حضور دانشجویانی از تشکلهای مختلف و دانشگاههای تهران توجه رسانهها و عموم مردم به روند واگذاری این شرکت جلب شد.
پس از اقدام دانشجویان، تشکلهای دانشجویی با تشکیل کارگروههای تخصصی روند واگذاری شرکتها دولتی را بیش از پیش مورد توجه قرار دادند و در جریان واگذاری پتروشیمی رازی کرمانشاه، دانشجویان با همراهی امام جمعه و عموم مردم بار دیگر نسبت به واگذاری غیرکارشناسی این شرکت بزرگ اعتراض کردند.
تشکلهای دانشجویی تبریز نیز با احساس خطر در روند واگذاری سهام شرکت ماشینسازی تبریز که یکی از بزرگترین شرکتهای آذربایجان شرقی است در کنار امام جمعه و عموم مردم این شهر در مقابل واگذاری ماشینسازی ایستاده و توانستند رسانهها و بعضی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی را نیز پای کار بکشند تا تجربه تلخ هفتتپه این بار در تبریز رخ ندهد.
نامهنگاریهای تشکلهای دانشجویی با مسئولین استانی و کشوری گوشهای از این اقدامات است. بار دیگر بعضیاز مسئولین سازمان خصوصیسازی در مقابل درخواستهای دانشجویان موضع تدافعی گرفته و اقدامات خود را توجیه کردند این بار بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی سهند تبریز با انتشار بعضی از نامهنگاریهای مسئولین سازمان خصوصیسازی و شرکت ماشین سازی تبریز با انتشار بیانیهای اعتراض خود را نسبت به عملکرد مسئولین سازمان خصوصیسازی اعلام کردند.
بسیج دانشجویی صنعتی سهند تبریز در اعتراض به همین واگذاری، بیانیهها و موضعگیریهای مختلفی داشته است. این تشکل دانشجویی در طی آخرین بیانیهای که داشته، آورده است: آقای پوری حسینی در اظهار نظری در تلاش برای رفع اتهام از خود بهخاطر فروش سراسر مبهم ماشینسازی تبریز و توجیه عملکردشان صحبتهایی انجام دادند که لازم است مقداری بیشتر باز شود. در ابتدا لازم است متذکر شویم که دور از شأن مدیر جمهوری اسلامی ایران است که اینگونه تمام قد به عنوان وکیل مدافع شخصی که مدتها است بازداشت است درآید.
در بخشی از این بیانیه خطاب به پوریحسینی بیان شده است: ماهها است که منتظر پاسخ مستدل شما هستیم که به چه حقی، بیت المال مسلمین را به یک دهم قیمت فروختهاید؟ آن هم به کسی که کوچکترین توانایی در مدیریت آن مجموعه عظیم ندارد، یکی از مهمترین و استراتژیکترین صنایع منطقه را به فردی که تنها ۶ کلاس سواد دارد واگذار کرده و تمام قد از آن دفاع میکنید. شما بهنحوی از این فرد معلومالحال دفاع میکنید که هر کس نداند فکر میکند ناجی ماشینسازی تبریز این فرد است. اصلا چطور است مجسمه این فرد را بسازیم و بزنیم سر در سازمان شما؟ چطور از کسی دفاع میکنید که یکی از متهمین اقتصادی سال ۹۷ است؟
در ادامه این بیانیه عنوان شده است: شما در اظهار نظری کاملا خلاف واقع ادعا کردهاید که ماشینسازی تبریز را به این دلیل یک دهم قیمت واقعیاش فروختهاید که از صندوق بازنشستگی فولاد وکالت داشتهاید این در حالی است که طبق استعلامهای انجام شده این مجموعه ذیل صندوق فولاد نبوده است در ضمن اگر این مجموعه به صندوق فولاد واگذار گردیده چطور ردیف بودجه مستقل به شماره ۲۴۶۵۰۰ دریافت کرده است؟ شما بر مبنای کدام آمار میگویید وضعیت ماشینسازی خوب است؟ تا کارگران به وسط خیابان نیایند، نمیفهمید اوضاع بد است؟
در بخش دیگری از بیانیه بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی سهند تبریز اشاره شده است: تمامی آماری که از ماشین سازی میآید حاکی از افت شدید تولیدات آن است، حاکی از رعایت نکردن اصول اولیه مدیریت یک صنعت به بزرگی ماشین سازی است. در کجای دنیا یک نیروی امنیتی با سابقه معلوم را مدیر عامل یک صنعت مادر میگذارند؟ برنامه تولید سال ۹۷ این مجموعه یک هزار و ۳۲۶ دستگاه بوده است و تا آذرماه فقط ۳۰۲ دستگاه تولید شده است، این کجایش پیشرفت است؟ گروگان گرفتن معیشت کارگران برای تحت فشار قراردادن دستگاه قضائی و آزادی مدیر بازداشتی این مجموعه کجایش انسانیت است که شما از آن دفاع میکنید؟
در بخش پایانی این بیانیه اعلام شده است: از همه این قصههای پر غصه بگذریم اصلا هر چه شما میگویید صحیح! سازمان خصوصی سازی هیچ نقشی در نابودی صنایع بزرگی مثل ماشین سازی تبریز، هپکو، هفت تپه و کشت و صنعت مغان ندارد. هیچباند ثروت و قدرتی پشت این واگذاریهای افسار گسیخته نیست. هیچ یک از خریداران هم متهمین اصلی اخلال در نظام اقتصادی کشور نیستند. همه این افسانهها را قبول میکنیم. شما فقط قراردادهای فروش این صنایع را در اختیار مردم بگذارید.
داستان واگذاری ماشینسازی تبریز در ایستگاه پاسخ به یک مطالبه ساده توقف کرده و افشای جزئیات قراردادهای واگذاری این شرکت نباید موضوع چندان سختی باشد که سازمان خصوصیسازی با عملی نکردن به آن خود را در مذان اتهام قرار دهد.
افشای این قرارداد و شفافسازی روند واگذاری شرکتهای دولتی خواسته عمومی جنبش دانشجویی است که با اجرای آن افکار عمومی نیز نسبت به حفاظت از اموال عمومی آسوده خواهند شد.