به گزارش می متالز، در کشور ما نیز واحدهای فولادسازی نیاز به گردش مالی بالایی دارند، این درحالی است که واحدهای فولادی از گردش مالی بالایی برخوردار هستند. البته باید واحدهای فولادسازی را در کشور به دو گروه تقسیم کرد؛ یک دسته واحدهای ذوب هستند که کورههای ذوب دارند و بهای قراضه برای این واحدها بسیار میتواند تعیینکننده باشد که بازار قراضه در کشور از یک بیسامانی بسیاری رنج میبرد. با توجه به افزایش قراضه در سالهای گذشته هماکنون این بازار با کمبود قراضه روبهرو است که این سبب افرایش بهای آن شده است. از سوی دیگر، رکود در حوزه ساختوساز مطرح است که سبب بیرونقی در بازار فولاد شده است که تمامی این عوامل سبب شناور شدن بهای فولاد و درنهایت مشکل گردش سرمایه و نقدینگی در واحدهای فولادی میشود و درنهایت این کمبود نقدینگی سبب شده صنعت فولاد کشور حالت بیمارگونه به خود بگیرد و بهویژه واحدهای کوچک قادر نباشند چرخ تولید خود را به راحتی بچرخانند.
در یک نگاه کلی، بیتحرکی بازار عاملی بر کندی گردش نقدینگی واحدهای تولیدی شده است که بدونشک برای افزایش تحرک بازار باید منتظر تحرک در بخش مسکن و پروژههای دولتی بود. در این زمینه نیز تسهیلات مسکن میتواند تاثیرگذار باشد که این امر میتواند انبوهسازان را به تحرک وا دارد و رونق را به بازار برگرداند تا واحدهای فولادسازی جان دوبارهای بگیرند. از اینرو به صراحت میتوان اذعان کرد که اگر در سال جدید گردش نقدینگی واحدها تقویت نشود، بسیاری از آنها ممکن است از چرخه تولید خارج شوند یا به حداقل ظرفیت تولید خود تن بدهند.