به گزارش می متالز، این در حالی است که در بعضی کشورها این رقم بالاتر است. حقیقت این است که در جهان امروزی، زندگی بدون استفاده از انرژی عذابآور است و روشنایی منازل، معابر، گرمایش و سرمایش محیطها، کار با وسایل الکتریکی و حرکت چرخهای صنایع، وابسته به مصرف برق هستند.
از سوی دیگر، افزایش چشمگیر استخراج و سوخت زغالسنگ به عنوان یک سوخت ارزانقیمت، به ویژه در ۳۰ سال گذشته شرایط آب و هوایی کره زمین را به طرف گرم شدن سوق داده است. دانشمندان نیز استفاده از سوختهای فسیلی به ویژه زغالسنگ را عامل اصلی این گرمایش معرفی میکنند و هشدارهای جدی و خطرناکی درباره ادامه این روند و تاثیر زیانبار آن بر زیستبوم یادآور شدهاند، به طوری که در سالهای اخیر تا حد زیادی شاهد اثرات منفی گرمایش زمین بر محیطزیست و جانداران بودهایم. با توجه به حساسیت موضوع گرمایش زمین و امضای معاهده آب و هوایی ۲۰۱۵ پاریس، امریکا و اروپا با اعمال تمهیداتی تا حدودی ارسال گاز دیاکسیدکربن به فضا را در کنترل در آوردهاند و از تصاعد گازهای گلخانه از منابع مرتبط با زغالسنگ تا حد زیادی کاستهاند. انتشار گازهای گلخانهای در اروپای غربی ثابت نگه داشته شده اما متاسفانه شمار زیادی از کشورها به ویژه کشورهای در حال توسعه علاوه بر رعایت نکردن کاهش مصرف زغالسنگ، بیشتر در تامین برق و رفاه ساکنان، استفاده از زغالسنگ را افزایش دادهاند، به طوری که سال گذشته میلادی، انتشار آن به بالاترین میزان خود رسیده و دانشمندان نگران آینده اثرات منفی گرمایش زمین روی انسانها و محیطزیست هستند.
در این بین کشورهایی که بیشترین مصرف زغالسنگ را دارند با اعمال تمهیداتی تلاش خود را بر کاهش تاثیرات صرف کردند. از جمله پودر کردن زغالسنگ به منظور افزایش سطح تماس با هوا در زمان سوخت و جذب یا مدفون شدن گازهای خروجی نیروگاهها اما نتیجه این تمهیدات فقط کاهش ۳ درصدی انتشار گاز کربنیک بوده و تاثیر چشمگیری در کاهش میزان تصاعد گاز کربنیک نداشته است. گفتنی است در چند سال گذشته، افزایش شمار خودروها، هواپیماها و کشتیها در گرمایش زمین، سهم بالایی را پس از زغالسنگ در گرمایش زمین داشتهاند. سال گذشته میلادی، بالاترین میزان ارسال گاز کربنیک از تمام منابع به جو زمین بود که حجم آن حدود ۳۷ میلیارد تن برآورد شد و کشورها بدون توجه به هشدارهای مکرر به اجبار در حال گذر از آن هستند.