بورس پاییز، آرایش بهاری گرفت

به گزارش می‌متالز، علی قاسمی: شاخص‌ کل بورس تهران طی یک هفته اخیر با رشد ۲.۷۶ درصدی در کانال ۲.۱ میلیون‌واحدی باقی‌ماند. این میزان از رشد هفتگی طی ۱۱ هفته اخیر بی‌سابقه بوده‌است. با توجه به اینکه نماگر اصلی در محدوده مقاومت داینامیک ۲ میلیون و ۱۵۰ هزار واحد هفته گذشته را به پایان رساند، روز‌های آینده می‌تواند برای بورس سرنوشت ساز باشد. شاخص‌ کل هموزن نیز با افزایش ارتفاع ۲.۸۲ درصدی در هفته به یک مقاومت قیمتی برخورد کرده‌است. ارزش معاملات خرد ۲ روز متوالی بالای ۴ همت باقی‌ماند و ۳۶۰ میلیارد‌تومان سرمایه حقیقی به بورس وارد شد. با وجود آنکه این ارقام در کنار رشد حجم معاملات می‌تواند محرک عبور نماگر‌ها از مقاومت‌های خویش باشد، اما عوامل بنیادی نیز باید به کمک بورس بیایند. کاهش فاصله دلار آزاد و نیما یکی از مهم‌ترین موتور‌های محرک بازار است که به همت سیاستگذار برای حمایت از اقتصاد، صنعت و بورس نیاز خواهدداشت. گزارش‌های ماهانه نیز عملکرد قابل‌قبولی را از شرکت‌ها نشان می‌دهد. علاوه‌بر این، کاهش نرخ بهره در آمریکا و حمایت‌های اقتصادی چین، قیمت کامودیتی‌ها به‌خصوص فلزات گرانبها را با رشد قیمتی خوبی همراه کرده‌است.

رکوردزنی ارزش معاملات در هفته اول مهر

شاخص‌ کل بورس در حالی به استقبال ماه مهر رفت که در همان هفته اول، ارزش معاملات به بالای ۴ همت رسید. این درحالی است که با افزودن دادوستد‌های صندوق‌ها در بازار، ارزش معاملات تا بالای ۵ همت نیز پیشروی کرده‌است، به‌طوری‌که در روز سه‌شنبه این شاخص بااهمیت در بازار سهام ایران، حدود ۹۰ میلیون دلار بود. احتمالا برای آنکه بازار از فاز‌تعادل به رونق برسد، باید ارزش معاملات یک هفته متوالی بالای ۱۰۰ میلیون دلار تثبیت شود. رکوردزنی ارزش معاملات درحالی به‌وقوع پیوست که نماگر اصلی بازار با محدودیت نوسان ۳ درصدی به مقاومت داینامیک ۲ میلیون و ۱۵۰ هزار واحد برخورد کرده‌است. بورس تهران بدون‌توجه به تحولات منطقه و افزایش تنش‌ها و صرفا با حمایت‌های لفظی سیاستگذار روند صعودی را از اواخر مرداد آغاز کرده‌است. سیاستگذاری که وعده تک نرخی‌کردن ارز، کاهش نرخ بهره و حذف قیمت‌گذاری دستوری را داده‌است. اگر حرف‌های بی عمل ادامه داشته‌باشد، احتمالا بازار محرکی برای رشد نخواهد داشت. بازاری که موتور محرک نداشته‌باشد، محکوم به افت قیمتی است و دوباره فعالان بازار از فضای تعادل فعلی دور خواهند ماند.

چرا وعده‌ها عملی نمی‌شود؟

هرچند مدت زیادی از تشکیل دولت چهاردهم نمی‌گذرد و زمان برای تحقق وعده‌ها وجود دارد، اما فعالان بازار سرمایه آنقدر نسبت به این بازار بی اعتماد هستند که دوباره با قرارگرفتن در صف فروش، قیمت‌ها را در بازار کاهش دهند، بنابراین سیاستگذار باید به عواقب عملیاتی نشدن وعده‌های خود پی برده باشد. به‌نظر می‌رسد علاوه‌بر وعده‌های تیم اقتصادی دولت، یک مانع مهم دیگر نیز در‌برابر بازار باشد که احتمالا به نوسانات بازار‌ها منجر خواهد شد. انتخابات آمریکا و نتیجه آن می‌تواند روند همه بازار‌ها را در جهان و ایران تغییر دهد. علاوه‌بر این، متغیر‌های اقتصادی در ایران نیز از نتیجه این انتخابات تاثیر می‌پذیرد. احتمالا تحقق وعده‌های تیم اقتصادی دولت نیز همزمان با این رویداد مهم جهانی باشد، بنابراین احتمال آن وجود دارد که بازار سهام تا اواسط آبان ماه در وضعیت متعادل و در اغلب در کانال ۲.۱ یا ۲.۲ میلیون‌واحدی مورد معامله قرارگیرد. با این‌حال، انتظار می‌رود به‌زودی اختلاف دلار آزاد و نیما به زیر ۱۰ درصد برسد و با توجه به افزایش هزینه‌ها در شرکت‌ها، ۲۰ تا ۳۰ درصد در سود شرکت‌ها اثرگذار خواهد بود، اما باید این نکته را مدنظر قرارداد که تحقق حداقل یکی از وعده‌های دولت می‌تواند به رشد P/E آینده‌نگر بازار به محدوده ۸ واحد منجر شده و تاثیر بسزایی در رشد ارزش بازار و شاخص‌ کل بورس داشته‌باشد.

رکوردزنی بازار‌های جهانی

بازار‌های جهانی پس از کاهش نرخ بهره ۰.۵ واحد‌درصدی در هفته گذشته این‌بار با محرک اقتصادی چین درحال رکوردزنی هستند. کاهش نرخ بهره و نرخ ذخیره قانونی در چین در کنار محرک‌های اقتصادی این کشور در کنار کاهش نرخ بهره به پرواز قیمت‌های جهانی منجر شده‌است. قیمت مس از ۱۰ هزار دلار عبور کرد و فلز روی تا ۳ هزار و ۱۰۰ دلار به ازای هر‌تن مورد معامله قرارگرفت. آلومینیوم نیز از ۲ هزار و ۶۰۰ دلار عبور کرده‌است. هرچند رشد فلزات اساسی در جهان می‌تواند منجر به بهبود صنعت فلزات گرانبها در بورس ایران شود، اما بورس ایران عمدتا از قیمت نفت و فولاد تاثیر می‌پذیرد. متاسفانه هنوز قیمت فولاد ایران تغییر خاصی نداشته و عمدتا بین ۴۶۰ تا ۴۸۰ دلار موردمعامله قرار گرفته‌است. نفت نیز به سطح ۷۰ دلار نزدیک شده‌است که سطوح بالایی به‌شمار نمی‌رود، بنابراین بخشی از صنایع بازار از قیمت‌های جهانی تاثیر می‌پذیرد، اما همچنان شاخص‌ کل و شرکت‌های شاخص ساز به واسطه پایین ماندن قیمت فولاد و نفت، محرک قیمت‌های جهانی نخواهند بود.

منبع: دنیای اقتصاد