سنگ تزئینی ایران در جهان وزنی ندارد

به گزارش می متالز، پانزدهمین دوره این نمایشگاه در حالی برگزار می‌شود که صنعت سنگ تزئینی در ایران همچنان از مشکلات بسیاری در رنج است. رکود ساخت‌وساز، کمبود تقاضای داخلی، نوسانات ارزی و موانع برآمده از آن برای ورود فناوری، حضور پررنگ رقیبان در همسایگی ایران و... شماری از این مشکلات را شامل می‌شوند که صنعت سنگ ایران را از رشد شایسته آن بازمی‌دارند. با همه این احوال، نمایشگاه امسال هم برگزار و مجالی می‌شود برای گردهمایی فعالان داخلی و خارجی این صنعت در قطب صنعت سنگ اصفهان؛ هر چند این واقعیت را نمی‌توان نادیده گرفت که برپایی یک نمایشگاه سنگ در کشوری با ظرفیت ایران می‌تواند ابعاد گسترده‌تری داشته باشد. اینها مسائلی است که هم مسئولان امر و هم صاحبان کسب و کار در صنعت سنگ ایران به آن اقرار می‌کنند.

نیاز به تغییر جدی و اساسی

اسرافیل احمدیه، رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت اصفهان است. او در بیان ‌نظر خود درباره صنعت سنگ تزئینی در ایران و در آستانه نمایشگاه پیش رو می‌گوید: در ایران حدود ۶هزار واحد سنگ‌بری وجود دارد که ۲هزار مورد از آنها در اصفهان مستقر هستند و سنگ موردنیاز استان و سایر نقاط کشور را تامین می‌کنند.
وی ادامه داد: امسال هم نمایشگاه بین‌المللی سنگ، معادن و صنایع وابسته اصفهان همانند سال‌های گذشته برگزار می‌شود. البته اطلاع‌رسانی بیشتری در این باره شده و شرکت برگزارکننده هم تغییر کرده که در پی این اتفاق‌ها، بر شمار شرکت‌های حاضر افزوده شده است.
احمدیه افزود: برگزاری نمایشگاه در واقع فرصتی است که به بهانه آن توجه بیشتری صرف صنعت سنگ‌های تزئینی شود، در حالی که صنعت سنگ تزئینی ایران از ظرفیت خوبی برای تولید و صادرات سنگ تزئینی برخوردار است و از نظر حجم استخراج، رتبه ۳ تا ۵ جهانی را دارد. با این حال دلیل اصلی ضعف حاضر در این صنعت را در تجهیزاتی می‌دانم که باید در فرآوری سنگ تزئینی به کار گرفته شود.
تجهیزات مربوط به فرآوری سنگ باید بازسازی و نوسازی شود تا امکان رقابت با بازار جهانی را به ما بدهد، به صادرات قدرت ببخشد؛ به ایجاد کنسرسیوم‌های سنگ، بازار سنگ و ایجاد انبارها و توسعه بازار در خارج از کشور بینجامد و بخش چشمگیری از بازار جهانی در اختیار ما قرار بگیرد تا منبعی برای ورود ارز شود اما مسئله اصلی در این بین، کار روی واحدهای فرآوری است.
رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت اصفهان در نهایت خاطرنشان می‌کند: با یک ارزیابی کلی باید دید درحال‌حاضر چه در اختیار داریم، چه هدفی داریم و برای رسیدن به هدف موردنیاز به چه ابزاری نیازمندیم. در نهایت صنعت سنگ‌های تزئینی برای رشد نیاز به تغییر اساسی و جدی نسبت به آنچه هم‌اکنون است، دارد.

هیچ جای جهان سنگ ایران را ندارد

عبدالله آزَغ، مدیرعامل مجتمع سنگ و معدن برادران آزغ از شرکت‌های حاضر در پانزدهمین نمایشگاه بین‌المللی سنگ، معادن و صنایع وابسته اصفهان است.
او در معرفی این مجتمع تولیدی به روزگار معدن گفت: ما در سال ۱۳۷۸ فعالیت خود را در زمینه بهره‌برداری معادن از معدن «گابرودیوریت» مشکی پیرانشهر آغاز کردیم و پس از آن در زمینه بهره‌برداری معادن از معدن گرانیت سفید به فعالیت خود ادامه دادیم. در همین زمینه، بهره‌برداری از معدن دلفین و بنفش میاندوآب را نیز آغاز کردیم.
وی افزود: سال ۱۳۸۸ اقدام به ایجاد سنگبری با صرف هزینه ۸میلیارد تومان به مساحت ۳۰هزار متر مربع در کیلومتر ۶ جاده مهاباد-ارومیه کردیم. واحد سنگبری در سال ۱۳۹۰ با صرف هزینه ۱۲ میلیارد تومان توسعه پیدا کرد و حالا محصولات ما شامل سنگ‌های تراورتن، مرمریت، گرانیت، لایم‌استون و سیلور است که در نمایشگاه پیش رو عرضه می‌شود.
وی در ادامه، از نخستین حضور خود در نمایشگاه بین‌المللی سنگ اصفهان گفت و توضیح داد: تاکنون بیشتر در نمایشگاه‌هایی که در کشورهای همجوار برگزار می‌شد، حضور داشته‌ایم که نمایشگاه‌های ازمیر ترکیه و عراق نمونه‌هایی از این نوع هستند.
آزغ می‌افزاید: شرکت ما علاوه بر تولید، در زمینه صادرات مواد معدنی هم فعالیت می‌کند. پیش از سال ۱۳۸۸ سنگ کوپ و پس از آن سنگ فرآوری شده را صادر می‌کنیم. مشتری خارجی بیشتر از مشتری داخلی به سنگ ایران استقبال نشان می‌دهد.
 از سال ۱۳۹۰ که واحد فرآوری را توسعه دادیم در فروش به مشکل برخوردیم. مشکل، برآمده از آن بود که در ایران تولید از مصرف بسیار بیشتر است و می‌توان گفت برای دوسوم تولید تقاضایی وجود ندارد.
او در ادامه خاطرنشان می‌کند: دلیل تمایل بیشتر ما به نمایشگاه داخلی، این است که در ترکیه و عراق، سنگ جایگاه برجسته‌تری دارد و بیشتر می‌توان از آن درآمدزایی کرد. این در حالی است که به دلیل رکود ساخت‌وساز در ایران، قدرت خرید سنگ مشتری، کم است.
مدیرعامل مجتمع سنگ و معدن برادران آزغ در نهایت می‌گوید: کارخانه‌داری به معنای رشد سال به سال است، در حالی که درحال‌حاضر بیش از یک دهه است در بازار داخلی سنگ با تقاضای چشمگیری روبه‌رو نیستیم.
مشتری خارجی هم در ایران به دنبال مفت خریدن سنگ است که آن را با برند شرکت خارجی در بازار جهانی معامله کند. هیچ جای جهان سنگ ایران را ندارد.
 همچنین در ایران، نیروی انسانی و انرژی ارزان است پس ظرفیت خوبی برای تولید وجود دارد اما نوسانات بهای دلار، وارد کردن تجهیزات و ملزومات را سخت می‌کند.