به گزارش میمتالز، حسن خسروانیان پنجشنبه افزود: به همت اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان ارسنجان، عملیات بازسازی عرصههای منابع طبیعی تخریبی ناشی از فعالیتهای معدنی با همکاری مرتعداران، مردم طبیعت دوست و بهرهبرداران در سطحی حدود ۱۰ هکتار در محدوده معدن سیلیس طی دوسال گذشته انجام شد و جای زنجیرهای بلدوزر جوانه رویید.
وی ادامه داد: با نظارت این اداره، توسط مرتعداران و بهرهبرداران در محدوده این معدن، گونه بادام کوهی کاشته و با اجرای طرح قرق و همکاری مجریان و مرتعداران نگهداری میشود.
رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری ارسنجان، بادام کوهی را درختچهای با نام علمی Amygdalus Scoparia و بومی ایران معرفی و اضافه کرد: بادام کوهی درختچهای است با شاخههای جوان و خاردار که رنگ شاخهها سبز روشن و پس از مدتی خاکستری رنگ میشوند؛ برگهای این درختچه، چرمی شکل، باریک و نوک تیز با ابعادی مختلف و میوهاش کرکدار، مخملی و ابعاد میوه در گونههای مختلف متغیر است.
خسروانیان افزود: این بادام، در حالت خام، طعم تلخی دارد؛ در کتابهای طب سنتی از این میوه پر خاصیت با نامهای بادامک، بیو، ارژن، بادام چه، بخورک، ارجنک، بیف، قره چالی و تنگرس نیز یاد شده است و مردم محلی به آن الوک میگویند.
وی ادامه داد: درختچه بادام کوهی، از درختچههای بسیار قدیمی است که در دامنههای زاگرس به دوران چهارم زمینشناسی (میوسن) نسبت داده شده و تا به امروز ارزش خود را حفظ کرده و استفادههای زیادی از آن میشود.
به گفته رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان ارسنجان، بادام کوهی، در واقع هم به گروه میوهها و هم به گروه آجیلها تعلق میگیرد و از آنجایی که این بادام، به صورت خام مصرف نمیشود، بسیاری از مردم با آن آشنایی ندارند.
خسروانیان اضافه کرد: مزیت این بادام نسبت به سایر بادامها این است که از همه قسمتهای درختچه این بادام میتوان استفاده کرد که خواص زیادی هم دارد؛ حتی از ساقه این گیاه هم در صنایع دستی استفاده میشود.
وی ادامه داد: بهطورکلی معدن و معدنکاری خواسته یا ناخواسته با تخریب عرصههای منابع طبیعی همراه میشود و لازم است این معادن باهدف پایداری منابع طبیعی بازسازی و احیا شوند و تا جایی که ممکن است شرایط تخریبی ایجاد شده، به حالت قبل از کار معدن و یا به حالت نخست برگردانده شود.
شهرستان ارسنجان واقع در فاصله ۱۲۵ کیلومتری شمال شیراز قرار دارد و وسعت این شهرستان ۱۴۸ هزار هکتار است.