انقلاب در فرآوری طلا بـا حذف سیانید

به گزارش می متالز، توسعه این طرح می‌تواند از یک سو به وقوع رویداد مهمی در صنعت استخراج مواد معدنی منجر شود و از سوی دیگر سهولتی در رویارویی با حجم انبوه و روزافزون زباله‌های الکترونیکی ایجاد کند.
به نقل از ماینینگ، دوآن نلسون، مدیرعامل شرکت کانادایی «اِنوایرولیچ تِکنالوجیز» است. او از فناوری جدیدی خبر می‌دهد که حاصل کار ۲۰ کارشناس این شرکت است و این فناوری را بزرگ‌ترین دستاوردی معرفی می‌کند که در ۱۵ سال گذشته در زمینه استحصال طلا ایجاد شده است.
ظهور سیانید در دهه ۱۸۷۰ میلادی (۱۲۴۹ خورشیدی) در واقع بزرگ‌ترین نوآوری بود که در تاریخ استخراج مواد معدنی اتفاق افتاد.
سیانید ترکیب شیمیایی است که در استحصال طلا از کانی استفاده می‌شود.
 حالا نلسون از ظهور فناوری جدیدی می‌گوید که در استحصال طلا عملکرد بهتری از سیانید دارد و طلای بیشتری را استخراج می‌کند. بنابراین می‌تواند روش بازی را در استخراج فلز زرد در سطح جهان تغییردهد.
شرکت انوایرولیچ برای توسعه این طرح، کارخانه جدیدی ساخته است. این واحد با سرمایه‌گذاری مشترک این شرکت کانادایی و غول الکترونیکی «جَبیل» در امریکا برپا شده است.
این کارخانه در شهر مِمفیس در ایالت تنسی امریکا بازگشایی خواهد شد و۶۵۰ هزار فوت (نزدیک به ۲۰۰ کیلومتر) مساحت دارد.
 قرار است در این واحد صنعتی، بوردهای به دور ریخته شده، تکه‌تکه و پودر ‌شوند و پس از آن با بکارگیری فناوری ابداعی شرکت انوایرولیچ، طلا و دیگر فلزات گرانبها از زباله‌های الکترونیکی، استخراج شده و برای تولید قطعات الکترونیکی شرکت‌هایی مانند «دِل» و شرکت نرم‌افزاری «هیولت پاکارد» و مشتریان این چنینی به کار گرفته ‌شوند.
اساس کار این فناوری مبتنی بر آب است، در نتیجه از سایر روش‌هایی که تاکنون به طور سنتی برای استحصال طلا به کار گرفته می‌شد، سازگاری بیشتری با محیط‌زیست دارد.
نلسون می‌گوید: حلالی که در این فناوری استفاده می‌شود، به حدی بی‌خطر است که می‌توانید دست خود را در آن بگذارید یا حتی آن را بنوشید؛ از سیانید ارزان‌تر است و می‌تواند به تناوب و تکرار استفاده شود.
در جریان استحصال طلا با این فناوری، کنسانتره یا زباله‌های الکترونیکی، پودر و با آب معمولی ترکیب می‌شود. این محلول دربردارنده ۵ عنصر است. سپس این محلول به سلول‌هایی متشکل از صفحات کوچک، دست‌ساز و از جنس الماس، ریخته و به برق زده می‌شود؛ در نتیجه طلا و دیگر فلزات گرانبها از مایه جدا و استخراج می‌شوند. ماده استخراج شده می‌تواند دوباره شارژ و استفاده شود.
نلسون در توضیح بیشتر می‌گوید: در شرایطی که طرفداران محیط‌زیست از آسیب‌های برآمده از تپه‌های زباله‌های الکترونیکی می‌گویند، این فناوری می‌تواند در بازیافت ۵۰ میلیون تن زباله الکترونیکی که سالانه به محیط‌زیست ورود پیدا می‌کند، بسیار کارا باشد و علاوه بر بازیافت زباله‌های الکترونیکی، مصرف سیانید را به عنوان ترکیبی آسیب‌زا کاهش دهد؛ در شرایطی که استفاده از این ترکیب در مناطقی از جهان ممنوع شده است.
سیانید یا همان یون «سی‌اِن» بسیار خطرناک و مقدار کشنده آن یک میلی‌گرم در یک کیلوگرم از وزن موجودات زنده است که در استفاده از آن باید از لباس‌هایی با ایمنی کامل، غیرقابل‌نفوذ، عینک، دستکش و فیلتر با استاندارد بین‌المللی استفاده کرد و همچنین باید از تماس مستقیم با انواع محلول‌ها و پودرهای سیانید به طور کامل خودداری شود.
مسمومیت با سیانید می‌تواند منجر به سرگیجه، تهوع، لرزش ماهیچه‌ها، تشدید ضربان قلب و احساس خفگی شود. همچنین محلول‌های حاوی سیانید مانند فاضلاب‌ها و پساب‌های استحصال طلا، به منظور جلوگیری از آلوده‌سازی محیط‌زیست و آب‌های زیرزمینی به روش‌های مختلف در جهان خنثی‌سازی و سیانیدزدایی می‌شوند.

نمودار، تولید جهانی طلا را به تفکیک روش‌های استحصال نشان می‌دهد. رنگ نارنجی، نشانگر میزان طلایی است که به روش کنسانتره‌سازی و اختلاط با سیانید تولید می‌شود و این روش در تولید ۴۵ درصد حجم جهانی طلا به کار می‌آید. رنگ آبی روشن، نشان‌دهنده طلایی است که به روش هیپ‌لیچینگ تولید می‌شود و ۹.۶ درصد حجم تولید جهانی را تشکیل می‌دهد. رنگ خاکستری نشانگر تولید طلا به روش شناورسازی و کنسانتره‌سازی است و ۱۲.۵ درصد طلای جهان به این صورت تولید می‌شود.
رنگ زرد میزان تولید طلا را به روش شناورسازی، اکسیداسیون و اشباع سیانید نشان می‌دهد که میزان آن ۱۰.۳درصد است. رنگ آبی تیره نیز مربوط به سایر روش‌هاست که ۲۲.۵ درصد تولید جهانی را شامل می‌شود.