
به گزارش میمتالز، بیتس که بخش محصولات طولی شرکت مارچگالیا (Marcegaglia)، تولیدکننده فولاد ضد زنگ را در هفتههای پیش از آن مدیریت میکرد، تلاش کرده بود تا هر چه سریعتر فلزات بیشتری از کورههای خود در شفیلد ذوب کرده و به سواحل شرقی آمریکا ارسال کند تا قبل از اعمال تعرفهها، از پرداخت هزینههای سنگین واردات جلوگیری کند.
از میان انواع مختلف فولاد، فولاد ضد زنگ – آلیاژی از آهن و کروم به همراه سایر عناصر مانند نیکل، مولیبدن و کربن – یکی از مهمترینها است. برخلاف بسیاری از آلیاژهای دیگر آهن که ممکن است هنگام برخورد با اکسیژن زنگ بزنند، فولاد ضد زنگ یک فیلم محافظ دارد که آن را در برابر خوردگی محافظت میکند و حتی میتواند خود را ترمیم کند. این ویژگی آن را نهتنها برای استفاده در سینکها و ظروف آشپزخانه، بلکه در ابزارهای جراحی، ماشینآلات سنگین و لولهها و مجاری که در دید نیستند، اما برای حفظ فعالیتهای اجتماعی ضروریاند، حیاتی میکند.
چگونگی ساخت فولاد ضد زنگ در مقیاس بزرگ نخستین بار در شفیلد توسط هری بریلی کشف شد. اگرچه آزمایشگاههایی که او در آنها کار میکرد مدتها پیش تعطیل شدند، اما کورهای که در مارچگالیا در منطقه صنعتی بیرون از این شهر وجود دارد، همچنان به گذشتهای مرتبط با این کشف اشاره دارد. این کوره روزی متعلق به بریتیش استیل (British Steel) بود، شرکتی که مسئول بیشتر تولید فولاد بریتانیا بود تا زمانی که در دوران خصوصیسازی متوقف شد.
اما امروز این اقیانوس و این تقسیم مرزی به یک مشکل بزرگ تبدیل شده است. آخرین باری که دونالد ترامپ تعرفههایی بر واردات فولاد اعمال کرد، در سال ۲۰۱۸، محصولات «میانه» مانند بیلتهایی که توسط مارچگالیا ساخته میشد و سپس در آمریکا پردازش میشدند، از تعرفهها معاف بودند. اما این بار، قوانین اولیه تعرفهها چنین استثنائاتی نداشتند. نتیجه این بود که هر فولادی که بعد از ۱۲:۰۱ بامداد به وقت استاندارد شرقی ۱۲ مارس به بنادر آمریکا میرسید – شامل بیلتهای نیمهتمام فولاد ضد زنگ مارچگالیا – مشمول تعرفههای سنگین ۲۵ درصد میشد.
تمام اینها باعث شد که لیام بیتس تلاش کند تا هر چه بیشتر فولاد را پیش از آن مهلت به ایالات متحده ارسال کند. اما در حالی که او مرورگر خود را در آستانه آن مهلت بهروزرسانی میکرد، متوجه شد که دو محموله هنوز در اقیانوس اطلس گیر کردهاند. دو کشتی بهطور مشترک حدود ۱۲ میلیون دلار فولاد حمل میکردند و قرار بود در تاریخ ۱۰ یا ۱۱ مارس به ایالات متحده برسند. اگر این اتفاق میافتاد، آنها از پرداخت تعرفههای ۲۵ درصدی معاف میشدند. اما اکنون طوفانها و بادهای شدید در سراسر شمال اقیانوس اطلس در حال گسترش بودند. آیا این طوفانها به مسیر کشتیها خواهند خورد و ارسال را مختل خواهند کرد؟
اگر محمولهها دیر میرسید، هر حاشیهای که شرکت امید داشت از فروش فولاد خود کسب کند از بین میرفت. از آنجایی که این میلهها قرار بود به کارخانه مارچگالیا در آمریکا ارسال شوند، شرکت مجبور بود تمام این هزینهها را خود پرداخت کند (تعرفهها بهطور رسمی توسط واردکننده پرداخت میشود).
در این زمان، بیتس خود را در شرایطی میدید که بهطور ناخواسته شاهد برخورد غیرمنتظرهای از سیاست و آبوهوا بود که پیامدهای تجاری عمیقی داشت.
بریتانیاییها با ارسال فولاد ضد زنگ، مهمترین دسته از فلزات خود به ایالات متحده، بیشترین آسیب را دیدهاند. اکثر این فولاد از کوره ذوب مارچگالیا میآید. مشکل اصلی، همانطور که لیام بیتس و شرکتهایی که او با آنها در ایالات متحده تجارت میکند میبینند، نشاندهنده دشواریهای سیاستهای اقتصادی است که با تعرفهها وضع شدهاند.
به نظر میرسد که هدف اصلی تدابیر کاخ سفید این است که با افزایش قیمت تمام فلزات وارداتی، تولیدکنندگان داخلی را ترغیب به ایجاد تولیدات جدید کند. این کار میتواند به ایالات متحده کمک کند تا دوباره صنعتی شود – یا حداقل این گفته ترامپ است؛ و در بلندمدت، ممکن است که درست باشد. تولیدکنندگان فلزات قبلاً در حال جمعآوری سرمایه و قول شروع به کار دوباره کورههای قدیمی هستند. بههرحال، اگر رقبای اصلی شما در خارج از کشور قیمتهایشان ۲۵ درصد افزایش پیدا کرده باشد، این یک فرصت رقابتی بزرگ است.
اما مشکل این است که ساخت تولید صنعتی زمان میبرد. خود مارچگالیا نیز در حال برنامهریزی برای جایگزینی کوره قدیمی خود با مدل جدید است، اما فرآیند برنامهریزی آن سالها طول کشیده است؛ ساخت خود آن هم ممکن است ماهها یا حتی سالها طول بکشد. به عبارت دیگر، حتی اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، آمریکا بهاحتمال زیاد قادر نخواهد بود فولاد وارداتی را با تولید داخلی در دوره ریاستجمهوری ترامپ جایگزین کند.
در این میان، مصرفکنندگان آمریکایی شاهد افزایش هزینه تقریباً همه چیز خواهند بود. پس از همه، فولاد – حتی اگر گاهی نادیده گرفته شود – مهمترین فلز در جهان است. اگر چیزی از فولاد ساخته نشده باشد، قطعاً در دستگاههایی ساخته شده از فولاد است.
در همین حال، فشارهای تعرفهای همچنان در سراسر دنیا مشاهده میشود. از آنجا که بسیاری از فولادها اکنون نمیتوانند با قیمت مناسب وارد ایالات متحده شوند، صادرکنندگان ناچار شدهاند محمولههای خود را به کشورهای دیگر ارسال کنند. ناگهان کشورهای مانند بریتانیا شاهد سیلابی از فولاد وارداتی ارزان شدهاند – خبری خوب برای مصرفکنندگان در کوتاهمدت، اما فاجعهآمیز برای آنچه که از صنعت داخلی بریتانیا باقیمانده است.
در نهایت، مارچگالیا باید حدود ۴ میلیون دلار تعرفه پرداخت کند که معادل ۳ میلیون پوند است. این اتفاق ممکن است یکی از آشکارترین نمونههای خسارت اقتصادی جانبی ناشی از موانع تجاری باشد که تأثیرات جهانی خواهد داشت.
منبع: تجارت نیوز