به گزارش می متالز، همزمان با تحریمها و افزایش نرخ دلار در یک سال گذشته، تولیدکنندگان با مشکل تامین مواد اولیه و افزایش نرخ آن روبهرو شدهاند. بهای مواد اولیه در برخی صنایع تا مرز ۱۰ برابر شدن هم رفت و حتی سبب کمیاب شدن آن شد؛ موضوعی که بیشتر تولیدکنندگان از آن به عنوان چالش یاد میکنند. تا پیش از تحریمها نوردکاران غلتک موردنیاز خود را بیشتر از خارج تامین میکردند البته این درحالی است که به لحاظ کیفیت، تولیدات ایرانی تفاوت چندانی با محصولات خارجی ندارد. پس از تحریمها این فرصت برای غلتکسازان داخلی بهوجود آمده که کل نیاز داخل را پوشش دهند اما مشکل اصلی آنها در تامین مواد اولیه است که با کمبود نقدینگی آنها گره خورده است. موضوع دیگری که غلتکسازان با آن روبهرو هستند و به مشکل کمبود نقدینگی آنها میافزاید، تسویه حساب آنها با صنایع پاییندستشان است چراکه بسیاری از واحدهای نوردی با مشکلات نقدینگی روبهرو بوده و این مشکل را به تامینکننده مواد خود نیز سرایت میدهند و تسویه حساب آنها به دورههای ۶ ماه میرسد. از سوی دیگر از آنجا که بخشی از مواد اولیه غلتکسازی باید از خارج وارد شود، مشکلاتی از بابت پرداخت نقدی آنها وجود دارد.