افزایش سودآوری واحدهای نورد

امروزه با به تسخیر در آمدن حوزه صنایع بالادستی توسط چینی‌ها که عموما ارزش افزوده پایینی را به‌دنبال دارد، بسیاری از کشورهای دیگر برای توسعه بیشتر بخش‌های پایین‌دستی با ارزش افزوده بالاتر به تکاپو افتاده‌اند. در این میان، محصولات نورد آلومینیوم که کاربردهای گسترده‌ای در صنایعی همچون هواپیماسازی و خودروسازی، خصوصا در کشورهای پیشرفته، پیدا کرده است، از ارزش افزوده بالایی برخوردار بوده و به همین دلیل توجه بسیاری را به‌خود جلب کرده است.

در مجموع ۴ فاکتور بسیار مهم و تأثیرگذار بر هزینه‌های واحدهای نورد آلومینیوم می‌توان برشمرد:

تجهیزات و ماشین‌آلات مورد استفاده در واحد نورد

ه‌طور کلی نوع و مشخصات دستگاه نورد تأثیر بسیار گسترده‌ای در ساختار هزینه‌های  واحدهای نورد دارد. عموما نوع و مشخصه‌های دستگاه، میزان انرژی مورد نیاز، زمان انجام فرآیند و حتی ترکیب خوراک را تعیین می‌کند.

نوع و کاربرد محصول

 این امر که محصول در چه صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرد و تنوع محصولات نورد واحد تولیدی، پارامتر بسیار مهمی در  تعیین هزینه‌ها خواهد بود.

مواد اولیه مورد استفاده

 این بخش که قسمت قابل توجه بین ۶۰ تا ۷۰ درصدی در هزینه‌های واحدهای نورد را داراست، بسیار حائز اهمیت  است. از همین رو، بسیاری از واحدهای نورد آلومینیوم برای کاهش این بخش از هزینه‌ها، در تلاش برای استفاده از قراضه‌های آلومینیومی هستند تا از این طریق علاوه بر کاهش هزینه‌ها، به چرخه سالم مصرف آلومینیوم کمک شایانی بکنند.

محل و موقعیت جغرافیایی

عامل نهایی دیگر، که در تعیین هزینه‌های تولید مؤثر است، محل و موقعیت جغرافیایی واحد تولیدی است، این  موضوع به‌طور مستقیم در بخش هزینه‌های نیروی انسانی و حتی تعرفه‌های انرژی و مالیات تأثیرگذار است.

نمودار ۱، مقدار سودآوری (حاشیه EBITDA) متوسط برترین واحدهای نورد آلومینیومی بین سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۶ را نشان می‌دهد. فاکتور EBITDA که درآمد بدون احتساب بهره، مالیات و استهلاک را نشان می‌دهد، برای تحلیل سودآوری شرکت‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. با توجه به نمودار ۱، میزان حاشیه سودآوری بسیاری از واحدها آن چنان قابل ملاحظه نیست، از طرفی بررسی به‌عمل آمده بین نتایج اقتصادی هر فصل هر کدام از شرکت‌های مذکور، حاکی از نوسان این فاکتور (حاشیه EBITDA) به مقداری کمتر از ۲۰ درصد است. از این نظر می‌توان گفت طی سال‌های بین ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۶ فعالیت این شرکت‌ها روند چشم‌گیری نداشت. ولی با رشد نیاز برای حفظ جایگاه رقابتی در بازارهای بین‌المللی، شرکت‌های نشان داده شده در نمودار ۱، استراتژی‌های گوناگونی را برپایه ۴ عامل ذکر شده در بالا پایه‌ریزی کرده‌اند. از این میان، شرکت‌هایی نظیر Kaiser، Granges و Aleris توجه ویژه‌ای در امر تنوع‌بخشی به محصولات و توسعه محصولات مرتبط با صنایع خودروسازی و هواپیماسازی (به‌عنوان برترین صنایع مصرف‌کننده محصولات نورد آلومینیومی) کرده‌اند. از طرف دیگر، شرکتی همچون Novelis نیز به تغییر ساختار مواد اولیه پرداخته و هر ساله با استفاده از درصد قراضه‌های آلومینیومی بیشتر، نه تنها در دنیای نورد آلومینیوم رکورد ثبت کرده، بلکه موفقیت زیادی در کاهش هزینه‌های تولید خود و افزایش سودآوری داشته است.

                                    
 
همان‌طور که اشاره شد، شرکت Novelis در سال‌های اخیر همواره در تلاش برای افزایش سهم قراضه‌های آلومینیومی در ترکیب مواد اولیه خود بوده است. در همین راستا، این شرکت در فصل گذشته، موفق شد تا ۵۵ درصد از خوراک واحدهای نورد خود را از منابع ثانویه تأمین کند. این در حالی بود که این رقم در دوره مشابه سال گذشته، بالغ بر ۵۳ درصد و در سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ به ترتیب برابر با ۴۶ و ۴۹ درصد بود. این شرکت در آخرین نتایج اقتصادی منتشر شده خود مربوط به فصل گذشته، مقدار درآمد قبل از بهره، مالیات و استهلاک خود را حدود ۲۹۲ میلیون دلار اعلام کرد. با احتساب کل درآمد شرکت در طول این ۳ ماه، حاشیه EBITDA ۱۱.۵۴ درصد محاسبه می‌شود. همچنین درآمد EBITDA این شرکت در دوره مشابه سال گذشته بالغ بر ۲۷۰ میلیون دلار گزارش شد که حاکی از حاشیه EBITDA ۱۱.۴۶ درصدی بود. عمده عوامل تأثیرگذار در افزایش درآمد این شرکت طی فصل گذشته، در درجه اول بهبود ترکیب خوراک‌دهی واحدهای نورد (افزایش سهم قراضه) و بهبود شرایط عملکرد تجهیزات و عملیاتی گزارش شده است.

از بین ۴ عامل ذکر شده، تنها ۳ فاکتور قابل تغییر وجود دارد که از آن میان، تغییر ساختار مواد اولیه نه تنها با هزینه‌های کمتری نسبت به سایر پارامترها انجام می‌شود، بلکه در میزان سودآوری به‌مقدار قابل ملاحظه‌ای می‌تواند تأثیرگذار باشد.