نکاتی در خصوص افزایش سرمایه «تایرا»

به گزارش می متالز، شرکت تراکتورسازی ایران در توضیحات دلایل نیاز به افزایش سرمایه خود در گزارش توجیهی به این نکته اشاره کرده‌است که در صورت عدم انجام افزایش سرمایه، بـه منظـور تـامین منابع مالی برای پرداخت مطالبات سهامدار عمده، مجبور به دریافت وام از سیستم بانکی و پرداخـت هزینـه‌هـای مـالی زیـاد است که نتیجه آن کاهش سودآوری در سال‌های آتی خواهد بود. از آنجایی که شرکت‌های موتورسازان و ریخته‌گری به عنوان مهمترین شرکت‌های زیرمجموعه «تایرا» در زمینه تولید به حساب می‌آیند، سرمایه‌گذاری‌های صورت گرفته برای بهبود وضعیت تولید محصول نهایی با توجه به روند رو به رشد بهای تمام شده، یک امر ضروری به حساب می‌آید.

تکلیف زیرمجموعه‌ها به شرکت مادر

شرکت ریخته‌گری تراکتورسازی تبریز در مرحله نهایی افزایش سرمایه 70 میلیارد تومانی قرار دارد و بخش اصلی این افزایش سرمایه برای عدم تغییر ترکیب سهامداری بر دوش تراکتورسازی ایران قرار دارد. از سوی دیگر شرکت موتورسازان تراکتورسازی ایران که در سال گذشته افزایش سرمایه 250 درصدی به مبلغ 51 میلیارد تومان به ثبت رسانده بود نیز در شرف ثبت افزایش سرمایه 100 درصدی به مبلغ 71.4 میلیارد تومان از محل مطالبات و آورده نقدی سهامداران است و بار اصلی تزریق نقدینگی این افزایش سرمایه نیز بر دوش تراکتورسازی ایران (به عنوان سهامدار اصلی) قرار دارد. بنابراین برای مشارکت تمام و کمال تراکتورسازی ایران در افزایش سرمایه‌های زیرمجموعه‌های خود، این شرکت نیازمند رقمی در حدود 120 میلیارد تومان است. از آنجایی که ثبت افزایش سرمایه زیرمجموعه‌های یاد شده در مراحل پایانی‌ست، انجام افزایش سرمایه شرکت اصلی یک فرآیند ناگزیر به شمار می‌آید.

افزایش سرمایه غیرجذاب

سناریوهای پیش‌بینی سود شرکت تراکتورسازی ایران در دو حالت انجام و عدم انجام افزایش سرمایه در این گزارش آورده شده‌است. براین اساس سود خالص سال‌های 1398 تا 1402 با فرض انجام افزایش سرمایه به ترتیب 67.4 ، 70.6، 91.2، 93.5 و 95.2 میلیارد تومان برآورد شده‌است. با این مفروضات نرخ رشد مورد انتظار شرکت در هر سال نزدیک به 9 درصد خواهد بود. با توجه به سود 162.7 میلیارد تومانی شرکت در سال 97 و رشد معنادار قیمت سهام این شرکت بر محور رشد کلی بازار و تاثیر افزایش 15-19 درصدی نرخ محصولات در سال 98، پیش‌بینی‌های فوق جذابیت چندانی برای چشم‌انداز سودآوری شرکت ایجاد نمی‌کند. نگاهی به روند سناریوی ثبت افزایش سرمایه و رشد سالانه 10 درصدی درآمد فروش از سال 1398 تا سال 1402 نشان از محافظه‌کاری و عدم درنظر گرفتن افزایش قابل توجه تولید و فروش محصولات در پیش‌بینی سودآوری سال‌های پس از 98 دارد. البته این موضوع با توجه به رویکرد کوتاه‌مدت سرمایه‌گذاران فعلی و غیرقابل پیش‌بینی بودن اوضاع سودآوری شرکت‌ها در بازه‌های بلندمدت، نمی‌تواند ملاک خوبی برای تصمیم‌گیری فعالان بورسی باشد. نکته مهم در این خصوص، تمرکز اصلی شرکت بر تداوم روند فعلی سودآوری و از بین نرفتن سهم زیادی از سودهای سال آینده بر اثر عدم افزایش سرمایه است و گزارش‌ فوق به هیچ عنوان یک گزارش دقیق برای تصمیم‌گیری به حساب نمی‌آید.

کوچکترهای مقدم

در نهایت برآورد شرایط این سه شرکت نشان دهنده این مهم است که تاثیرپذیری شرکت‌های زیرمجموعه تراکتورسازی ایران (ریخته‌گری تراکتورسازی ایران و موتورسازان تراکتورسازی ایران) از فرآیند افزایش سرمایه‌های قریب‌الوقوع، با توجه به زمان انجام این فرآیند و تاثیر مستقیم آن بر سودآوری به عنوان یک فرآیند مستقیم، محسوس‌تر و قابل اعتناتر از افزایش سرمایه شرکت اصلی (تراکتورسازی ایران) باشد که این شرکت‌ها را در اولویت جذب سرمایه‌های بورسی قرار دهد. یادآور می‌شود که رشدهای اخیر قیمت سهام «ختراک» و «خموتور» در روند کلی شرکت‌های متوسط و کوچک بورسی طی ماه‌های اخیر، بخش بزرگی از پتانسیل‌های سودآوری آتی این شرکت‌ها را پیش‌خور کرده‌است.