حمایت از سرمایه گذاران با شفاف سازی و تقارن اطلاعاتی

به گزارش می متالز، قاسم محسنی اظهار داشت: رتبه اعتباری مناسب علاوه بر اینکه نشانه وضعیت مناسب صنعت و شرکت از جهت توانایی پرداخت بدهی‌ها و ایفای تعهدات در سررسیدهای مقرر است، به سبب حوزۀ وسیع ارزیابی و متغیرهای مختلف در نظر گرفته شده، بیان‌گر سلامت مالی و عملیاتی شرکت بوده و به عنوان ابزاری جهت سنجش عملکرد مدیریت محسوب می‌شود.

وی موسسه اعتباری را یک نهاد مالی تخصصی و مستقل دانست  که  پس از فراهم‌ کردن الزامات مورد نیاز و کسب امتیازات لازم از سوی مقام ناظر بازار مالی مجوز مربوطه را دریافت می کند. همچنین موسسات رتبه‌بندی علاوه بر خدمات رتبه‌بندی، به خدمات دیگری از جمله تعیین انواع درجه‌بندی، رتبه‌سنجی و تهیه گزارش‌های موشکافانه می‌پردازند.

محسنی با اشاره به نقش و کارکرد موسسات رتبه بندی اعتباری تصریح کرد: در حال حاضر نهاد مالی رتبه‌بندی اعتباری نقش بسیار مهمی را در بازارهای مالی دنیا برعهده دارد و از منظر بانک جهانی، رتبه‌بندی اعتباری به عنوان یکی از زیرساخت‌های مالی مورد نیاز برای توسعه بازارهای مالی کشورها محسوب می‌شود.

اتکای بازارهای مالی به موسسات رتبه‌بندی اعتباری 

 مدیرعامل شرکت رتبه بندی اعتباری برهان گفت:  اتکای بازارهای مالی به موسسات رتبه‌بندی اعتباری در نتیجه ماهیت استقلال، حرفه‌ای‌گری، پژوهش مستمر، تلاش‌های سازگار و حفظ محرمانگی اطلاعات حاصل شده  و اهمیت خدمات این مؤسسات به قدری است که با توجه به اهمیت استفاده از اطلاعات رتبه‌ اعتباری در تصمیمات سرمایه‌گذاری، بسیاری از بورس‌های اوراق بهادار دنیا، استفاده از خدمات رتبه‌بندی اعتباری را برای تمام اوراق غیردولتی اجباری کرده‌اند.

محسنی افزود: فرایند رتبه‌بندی می‌تواند شامل تجزیه و تحلیل ریسک کسب وکار شامل جایگاه رقابتی در صنعت، تنوع خطوط محصول و سودآوری در مقایسه با شرکت‌های رقیب و همچنین ریسک مالی شامل ملاحظات حسابداری، انعطاف مالی، جریانات نقدی و ساختار سرمایه ‌باشدو این رتبه‌بندی‌ها توسط سرمایه‌گذاران، بانک‌ها و دولت‌ها به عنوان اطلاعات ورودی سرمایه‌گذاری، تسهیلات و تصمیمات مقرراتی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

تفاوت رتبه بندی و درجه بندی

وی سپس به بیان تفاوت های رتبه بندی و درجه بندی پرداخت و گفت : در رتبه بندی (Rating)، اساس کار، مقایسه موضوع رتبه بندی با معیار است  اما در درجه بندی(Ranking)، مبنای کار، مقایسه موضوع درجه بندی با همگروه ها است.

محسنی در ادامه با تبیین مفهوم رتبه بندی اعتباری افزود: به اظهارنظر مؤسسه رتبه بندی راجـع به احتــــمال ایفای به موقع تعهدات شخص حقوقی یا احتمال ایفای به موقع تعهدات ناشی از انتشار اوارق بهادار  یا احتمال ایفای تعهد مالی خاص دیگر در موعد مقرر که از طریق بررسی نظـــام مند توانایی ها و تمایل متعهد یا متعهدین به ایفای تعهدات صورت می گیرد و منجر به اختصاص رتبه معین و از پیش تعریف شده می شود، رتبه بندی اعتباری گفته می شود.

مدیرعامل شرکت رتبه بندی اعتباری برهان سپس به مزایای رتبه بندی اعتباری پرداخت و اظهار داشت:  کمک به تصمیم سازی و تصمیم گیری از طریق کاهش عدم تقارن اطلاعات و بهبود شفافیت بازار مالی، کمک به توسعه ابزارها و نهادهای مالی جدید، کاهش هزینه های تأمین مالی، کاهش اتکای به تضامین و وثایق برای تأمین مالی، کمک به بهبود سلامت مالی و اعتباری، کمک به کاهش فساد مالی و کمک به تنظیم مقررات و نظارت بر بازارها و نهادهای مالی از جمله این مزایا خواهد بود.

به گفته محسنی، یک گزارش رتبه بندی اعتباری استاندارد، سرفصل هایی همچون بررسی صنعت، ساختار و مدیریت، بازار و جایگاه رقابتی، قوانین و مقررات حاکم، تکنولوژی و چشم‌انداز آتی، سیستم‌ها و روش‌ها، وضعیت نیروی انسانی، توانایی سودآوری، توانایی ایجاد جریان نقد، کیفیت و نقدشوندگی دارایی‌ها، حمایت‌های بیرونی، ترکیب بدهی‌ها و ساختار سرمایه را پوشش می دهد.

یافته های آیسکو درخصوص بازار اوراق بهادار کشورهای نوظهور  

یافته های آیسکو درخصوص بازار اوراق بهادار کشورهای نوظهور از دیگر محورهای سخنرانی مدیرعامل شرکت رتبه بندی اعتباری برهان بود.

محسنی اظهار داشت: هم اکنون مؤسسات رتبه بندی در تمامی بازارهای نوظهور فعالیت داشته و در نزدیک به ۷۰ درصد این موارد از قوانین و مقررات برخوردارند. همچنین در کمتر از نیمی از بازارهای نوظهور، دریافت رتبه اعتباری به منظور انتشار اوراق بدهی شرکتی الزامی شده  و در نیمی از بازارهای نوظهور استفاده از رتبه بندی های درخواست نشده مجاز شمرده شده است.

وی افزود: در بیشتر بازارهای نوظهور، نظارت و گزارشگری رتبه بندی توسط مؤسسات رتبه بندی انجام می شود. ضمن اینکه دوره به روز رسانی رتبه ها معمولاً شش ماهه یا یک سال و یا در زمان رخداد تغییرات مؤثر خواهد بود  و در برخی بازارهای نوظهور محدودیت هایی در زمینه حداقل رتبه مورد نیاز یا حداکثر میزان سرمایه گذاری در اوراق بدهی وضع شده است.

محسنی در پایان به راهکارهایی برای توسعه بازار اوراق بهادار کشور اشاره کرد و گفت: تشکیل یک شخصیت حقوقی واحد برای تضمین اوراق بهادار، بازطراحی نقش نهادهای واسط (خصوصی سازی، نقش امین، انتشار چند اوراق توسط یک واسط، تشکیل بازار عرضۀ عمومی محدود، اصلاح قوانین مالیات بر ارث اوراق بهادار،  و افزایش نقش مشاوران سرمایه گذاری در تهیۀ مستندات عرضۀ اوراق به عنوان راهکارهای پیشنهادی برای توسعه بازار اوراق بهادار کشو  مطرح است.