به گزارش می متالز، مزایای معدن و صنعت بر هیچ کس پوشیده نیست اما بهرهبرداران از معادن باید زندگی مردم اطراف را نیز در نظر بگیرند تا مشکلی برای آنها پیش نیاید، ضمن اینکه مزایای طرح باید بیشتر به سود مردم منطقه باشد اما بنا به گفته مسئولان محلی، بیشتر کارگران معدن نزدیک روستای گلالی قروه را افراد غیربومی تشکیل میدهند.
بخشدار دزج میگوید: بیشتر اراضی همجوار معدن دچار آلودگی ناشی از بهرهبرداری از سنگآهن شده؛ از این رو بیشتر این اراضی از سوی سهامداران معدن که بخش عمده آن دولتی است خریداری شده است.
چنین ظرفیتهایی موجب شده که کشاورزی و دامداری در این منطقه رونق گیرد و مهاجرت معکوس از شهر به روستا را به همراه داشته باشد.گلالی، روستایی در بخش چهاردولی غرب است و ۲۲ کیلومتری شهر دزج قرار دارد. این منطقه دارای آب و هوای سرد و پر بارش است. به همین دلیل خاک حاصلخیز و انواع باغهای میوه دارد.
به گزارش فارس، با این وجود شاهد توسعهنیافتگی گلالی هستیم، در حالی که این روستا در محور اصلی شهرستان سنقر استان کرمانشاه به کردستان قرار دارد. همچنین سهم ساکنان این منطقه از بزرگترین معدن آهن استان، آلودگی محیطی است.
دهیار گلالی درباره این روستا میگوید: در روستای گلالی ۱۷۵ خانوار با ۷۵۳ نفر جمعیت وجود دارد که بر اساس آمارهای نفوس و مسکن، این میزان جمعیت نسبت به ۱۰ سال گذشته به اندازه ۱۲ خانوار با ۱۰۰ نفر جمعیت رشد داشته است.
مهدی خدایاری درباره اجرای طرح توسعه روستایی در گلالی افزود: بافت مسکونی روستا بیش از ۵ هکتار است و تنها حدود ۴۰۰ متر آن سنگفرش شده و معابر آن سنگفرش شدهاند.
خدایاری در ادامه تصریح میکند: بیش از ۳ هزار متر طرح هدایت فاضلاب خانگی در بافت مسکونی گلالی ایجاد شده و نیمی از این پروژه به بهرهبرداری رسیده است.
دهیار گلالی درباره ادامه طرح عمرانی در این روستا میگوید: با توجه به برآوردهای انجام شده و حفظ محیطزیست ضرورت دارد چاه سپتینگ و تصفیهخانه فاضلاب ایجاد شود. اجرای چنین پروژهای، نیازمند اعتبار مالی ۴۰۰ میلیون تومانی است.
خدایاری ادامه میدهد: بزرگترین معدن آهن استان در این منطقه وجود دارد که استحصال و فرآوری آن از سوی یک شرکت همدانی انجام میشود و از ۵۰ نیروی شاغل در این معدن فقط ۱۲ نفر بومی هستند.
وی درباره فعالیت این معدن تصریح کرد: استخراج سنگآهن از معدن با انفجارهای مهیبی در سراسر هفته انجام میشود که موجب رعب و وحشت ساکنان روستا شده است. همچنین گرد و خاک حاصل از فعالیت معدن علاوه بر ایجاد آلودگی برای ساکنان، موجب تخریب محیطزیست و از بین رفتن اراضی کشاورزی و باغی منطقه شده است.
خدایاری تصریح میکند: چند سال به هر خانواده ۵۰۰ هزار تا یک میلیون تومان خسارت از سوی مالک معدن آهن به ساکنان گلالی پرداخت شده است. همچنین تاکنون هیچ سودی از فعالیت این معدن به مردم نرسیده و جز آلودگی محیطی، سر و صدا، ایجاد بیماریهای تنفسی و صدها مشکل دیگر، چیز دیگری عاید مردم گلالی و روستاهای همجوار نشده است.
عضو شورای اسلامی روستای گلالی میگوید: چند سال است به صورت مشترک با چندین روستای همجوار، زبالههای خانگی را جمعآوری و به کارخانه بازیافت زباله در همدان ارسال میکنیم. از این رو در این منطقه هیچگونه آلودگی ناشی از زباله وجود ندارد و طبیعتی پاک دارد.
علی نامور ادامه داد: خانه بهداشت در روستا وجود دارد اما امکانات کافی مانند دارو و پزشک متخصص در این مرکز بهداشتی وجود ندارد. همچنین یک واحد مدرسه ۶ کلاسه ابتدایی و یک واحد مدرسه کلاسه راهنمایی وجود دارد. بنابراین بیشتر دانشآموزان برای ادامه تحصیل به شهر دزج مهاجرت میکنند.
این عضو شورای اسلامی گلالی افزود: جاده گلالی تا دزج ۲ بانده است؛ به این دلیل که خودروهای باری و مسافری زیادی در مسیر کرمانشاه و همدان هستند و شاهد تصادفهای فراوان در نتیجه نبود استانداردسازی این محور اصلی هستیم.
نامور تصریح میکند: در این زمینه، بقایای تاریخی فراوانی مانند قلعه باستانی با پیشینه ۲ هزار و ۵۰۰ سال وجود دارد. این شرایط موجب شده است که سازمان میراث فرهنگی، اجازه نوسازی منازل مسکونی را به مالکان آن ندهد. در نتیجه بافت بخشی از روستا، قدیمی و در حال تخریب است.
یکی از کشاورزان روستای گلالی میگوید: بیش از یک هزار و ۳۰۰ هکتار اراضی قابل بهرهبرداری در این روستا وجود دارد. از این میزان، یک هزار هکتار به کشت دیم و ۳۰۰ هکتار به کشت محصولات آبی اختصاص یافته است.
قربان فعلهگری ادامه میدهد: گردو، سیب، بادام، گندم، جو، یونجه، نخود، عدس و... محصولات اصلی باغی و کشاورزی گلالی است که سالانه دهها تن از آن علاوه بر مصرف داخلی، روانه بازار سایر استانهای همجوار میشود.
این روستایی میافزاید: دلیل نامگذاری این روستا، دارا بودن خاک حاصلخیز و رودخانهای بوده که اکنون روستا در آن قرار گرفته است.
فعلهگری تصریح میکند: بیشتر زنان این روستا در زمینه صنایع دستی مانند قالیبافی، فعالیت و سالانه صدها تخته انواع قالی با طرحهای مختلف تولید میکنند اما به دلیل نبود بازار فروش و تعاونی روستایی هیچ حمایتی از آنها نمیشود.
بخشدار دزج نیز در این زمینه میگوید: حدود ۲۰ سال پیش پروانه بهرهبرداری از معدن سنگآهن روستای گلالی به صورت قانونی و با اجازه مردم روستا صادر شد.
چنگیز اردلان درباره آلودگی ناشی از فعالیت این معدن میگوید: بیشتر اراضی همجوار معدن، دچار آلودگی ناشی از بهرهبرداری از سنگآهن شده است؛ از این رو بیشتر این اراضی از سوی سهامداران معدن که بخش عمده آن دولتی است، خریداری شده است.
وی در ادامه تصریح میکند: هر گونه بهرهبرداری، فعالیت روزانه مانند انفجار و بارگیری از معدن آهن گلالی با نظارت نماینده معدن و حضور نیروی انتظامی انجام میشود.
اردلان میافزاید: با وجود آلودگیهای مختلف معدن مقرر شده است بهسازی و نوسازی معابر روستای گلالی از سوی مالکان معدن آهن انجام شود.
این مقام مسئول تصریح کرد: با وجود فعالیتهای مخرب معدن آهن گلالی برای ساکنان روستا، محیطزیست و دام، به دلیل قانونی بودن و داشتن مجوز فعالیت نمیتوانیم کاری انجام دهیم و در صورت هر گونه خسارت احتمالی ناشی از فعالیت معدن، مردم میتوانند شکایت خود را بهوسیله مراجع قضایی پیگیری کنند.