سهم ناچیز سنگ‌های تزئینی از صادرات

به گزارش می متالز، امروز ۱۸۰۰معدن با ۶۰۰۰ کارخانه سنگبری در کشور وجود دارد که نشان از توانمندی ما در این حوزه دارد. به‌این‌ترتیب معادن سنگ در ایران ظرفیت زیادی دارند اما وقتی پای درد و دل فعالان این حوزه می‌نشینیم، اوضاع جور دیگری است. آنها باور دارند هرچند ما در این حوزه توانمند هستیم اما تاکنون نتوانسته‌ایم از این مزیت مطلق بهره‌برداری کنیم و حرفی برای گفتن نداریم. روزگار معدن درباره اهمیت حوزه سنگ و نیازمندی‌های آن با فعالان سنگی کشور گفت‌وگو کرده است.

صادرات سنگ، عامل توسعه اقتصادی

مهدی نبی‌پور، مدیرعامل کنسرسیوم یک شرکت صادراتی مواد معدنی با اشاره به توانمندی‌های کشور در حوزه سنگ گفت: ایران از کشورهایی است که در حوزه سنگ بسیار غنی است، تا حدی که جزو ۱۰کشور نخست جهان هستیم. در همین چند سال گذشته، واردات ما ۶۶درصد کاهش پیدا کرده و صادرات‌مان نیز حدود ۱۴درصد رشد داشته است که وضعیت مناسب ما را در حوزه سنگ نشان می‌دهد.
 او تاکید کرد: ما به‌اندازه کافی در سنگ‌های ساختمانی تنوع داریم؛ به‌این‌ترتیب نیازمند واردات سنگ از خارج نیستیم.
نبی‌پور درباره اهمیت صادرات سنگ اظهار کرد: یکی از عوامل توسعه اقتصادی در کشورهای پیشرفته، وجود شرکت‌های بزرگ صادراتی در حوزه سنگ است.
متاسفانه با وجود اینکه از نظر تنوع سنگ در جهان شناخته‌شده و تولیدکننده بزرگی هستیم اما نتوانسته‌ایم در صادرات جایگاه مناسبی پیدا کنیم و متاسفانه در این حوزه حجم کوچکی داریم. به‌این‌ترتیب این صنعت با همه توانمندی‌ها مظلوم واقع ‌شده است.
این فعال معدنی با ابراز تاسف از اینکه ایران در حوزه صادرات سنگ جایگاه شایسته‌ای ندارد، گفت: درحالی‌که ما در کشور قابلیت‌های خوبی داریم و می‌توانیم در حوزه سنگ بهتر از این عمل کنیم اما شرکت‌های ما به طور عمده در بخش متوسط و کوچک فعالیت می‌کنند و نتوانسته‌اند کالای خود را آن‌طور که شایسته است برای صادرات عرضه کنند.
به‌این‌ترتیب هر چند در ایران سنگ‌های متنوعی ازجمله مرمریت، گرانیت و ماربل داریم اما نتوانسته‌ایم در صادرات خوب عمل کنیم.
نبی‌پور با اشاره به دلایل ضعف صادرات سنگ در کشور بیان کرد: ازیک‌طرف تحریم‌ها را داریم که مشکلاتی را برای صادرات سنگ ایجاد کرده‌اند و از طرف دیگر گاهی کسانی که فعالیت معدنی انجام می‌دهند در آن حد و اندازه نیستند که بتوانند کار صادراتی انجام دهند. او تاکید کرد: دراین‌بین برنامه داریم با حمایت خانه معدن و انجمن سنگ، کنسرسیوم صادراتی تشکیل دهیم تا بتوانیم کالای‌مان را صادر کنیم.
به‌این‌ترتیب با همه این شرایط به دنبال آن هستیم تا سنگ را در سطوح قابل‌توجهی صادر کنیم.

تولید سنگ را محدود کنیم

حسین کوهستانی، مدیرعامل یک گروه معدنی سنگ در پاسخ به این پرسش که امروز شرایط صنعت سنگ چگونه است، اظهار کرد: از آنجا که سنگ جدا از کالاهای دیگر نیست، اگر بخواهیم شرایط سنگ را در کشور بررسی کنیم باید به فعالیت‌های اقتصادی دیگر نگاه کنیم.
دراین‌بین متوجه می‌شویم که حال و احوال سنگ نه خوب و نه بد است.
کوهستانی درباره علل این مسئله گفت: عامل نخست، بی‌نیاز بودن بازار است. ما در حوزه سنگ وفور نعمت داریم؛ درنتیجه به دلیل تنوع و حجم بالا بازار اشباع است که نمی‌تواند خیلی خوشایند باشد. با این شرایط دولت می‌تواند نقش‌آفرینی و کمک کند.
به‌طور مثال از آنجایی‌که قرار نیست به هر معدنی مجوز بهره‌برداری داده شود دولت می‌تواند محدودیت‌هایی را اعمال کند. درنتیجه دولت باید با توجه به بازار و با اعمال تدابیر لازم، تولید را محدود کند.
این فعال معدنی در ادامه به بازار مسکن و رکود آن به‌عنوان عامل دوم اشاره کرد و گفت: ازآنجایی‌که در این مدت مسکن مسیر پر رونقی را طی کرده، بازار سنگ هم وضعیت مناسبی داشته است اما در آینده نزدیک در مسکن و بازار مصالح ساختمانی دچار رکود شدید می‌شویم.
کوهستانی به راهکار برون‌رفت از رکود بازار، اشاره و اظهار کرد: باید دست به صادرات بزنیم، در حالی که امروز صادرات خیلی دشوار و نزدیک به غیرممکن شده است. او در ادامه، از موانع صادرات در کشور سخن گفت: تحریم‌ها از علل جدی کاهش صادرات هستند.
مسئله دیگر انتقال پول و نقل و انتقالات مالی است. متاسفانه باوجود تحریم‌ها، مبادلات بانکی خیلی دشوار و ادامه کار در عمل غیر ممکن شده است.
او در ادامه با اشاره به مشکل گرانی حمل‌ونقل، گفت: امروز تعداد کانتینرهایی که سنگ می‌برند، کم شده است. در این حوزه شرکت‌های بین‌المللی دریایی پس از تحریم‌ها نقش خود را کاهش داده‌اند. بنابراین دیگر نمی‌توانیم شاهد ظرفیت گذشته باشیم.
 این فعال معدنی درباره لزوم حمایت دولت از تولیدکننده‌ها و فعالان سنگی برای شرکت در نمایشگاه‌های داخلی و بین‌المللی، گفت: زمانی دولت از صادرکننده‌ها حمایت می‌کرد، به‌طور مثال پیش از تحریم‌ها به صادرکننده‌ها جواز صادراتی داده می‌شد و از مالیات معاف بودند اما با توجه به شرایط درآمدی دولت، این مسئله برعکس شده و برخی تشویق‌ها هم متاسفانه برداشته ‌شده‌اند.