به گزارش می متالز، نوید سدری از محققان این طرح، جرثقیلها را یکی از واحدهای صنعتی و تولیدی دانست و گفت: توجه به این بخش، افزایش بهرهوری و سرعت تولید را در پی خواهد داشت؛ از این رو هر نوع ابداع و نوآوری در این امر موجب تسهیل در انتقال و افزایش سرعت جا بهجایی اشیا خواهد شد.
وی با بیان اینکه در حال حاضر جرثقیلهای صنعتی توسط کنترلرهای مکانیکی کار میکنند، اظهار کرد: این نوع کنترلها نیاز شدید به روغنکاری دارند و بعضاً فرسوده هستند، ضمن آنکه حتی تعداد حرکت بر روی آنها نیز محدود است.
سدری، با بیان اینکه کنترلرهای مکانیکی تا ۱۰۰ بار قابل استفاده هستند، خاطر نشان کرد: این مشکل فنی باعث شده تا واحدهای صنعتی دچار مشکل شوند، بر این اساس برای رفع این چالش پروژه تحقیقاتی را اجرایی کردیم.
این محقق دستاورد این مطالعات را طراحی و ساخت کنترل کنندههای تمام الکترونیکی و تمام دیجیتالی دانست و یادآور شد: این محصول نوعی "جوی استیک" صنعتی کنترل جرثقیلهای بزرگ صنعتی است.
وی با تاکید بر اینکه سیستم طراحی شده یک کنترل کننده دیجیتال مغناطیسی است، افزود: کنترل کننده دیجیتال وظیفه تبدیل فرمانهای دست راننده به سیگنالهای الکتریکی را دارد و این سیگنالها از طریق تابلو فرمان موجب حرکت جرثقیل در جهت و مسیر مورد نظر اپراتور میشود.
به گفته این محقق، در کابین یک جرثقیل معمولاً از چندین کنترل کننده مجزا به منظور اعمال هر حرکت به سمت بالا و پایین قلاب، چپ و راست پل، عقب و جلو و حرکت چرخشی استفاده میشود.
سدری، با بیان اینکه ساخت این محصول نمونهبرداری از طرحهای خارجی نیست و طراحی آن بر اساس نیازهای جرثقیلهای صنعتی بوده است، گفت: با توجه به نبود قطعات مکانیکی، عمر کنترل کنندههای دیجیتال مغناطیسی ساخته شده بسیار بیشتر و ۱۰ برابر عمر نمونههای مکانیکی خارجی است.
وی قابل استفاده بودن به صورت جامع برای تمام جرثقیلها و تجهیزات دارای "دسته فرمان" را از دیگر مزایای این محصول نام برد و ادامه داد: در کوتاهترین مدت میتوان تغییرات لازم در تنظیمات سیستم را اعمال کرد.
سدری، بیشترین کاربرد آن را در صنایع فولاد و صنایع فوق سنگین برای کنترل کردن جرثقیلهای سقفی ذکر و خاطر نشان کرد: تاکنون این سیستم از کشور آلمان وارد میشد و پشتیبانیهای لازم در زمینه تعمیر آن صورت نمیگرفت و ما در این مطالعات توانستیم آن را به صورت کاملاً الکترومغناطیسی و با قابلیتهای مختلف طراحی کنیم.
این طرح از سوی دکتر مهدی ترابیان اصفهانی و مهندس نوید سدری اجرایی شده است.