به گزارش می متالز، فقدان جذابیت در بازارهای رقیب و میل به کسب سودهای زیاد اما مقطعی در تقابل با سیمای هراسانکننده بازار جهانی و ابهام در چشمانداز سیاستهای ارزی و تجاری معادلات سهام را پیچیده کرده است.
شاخص کل بورس تهران که امروز در همان دقایق اولیه معاملات، با صعود حدود 1200 واحدی مجال ورود به کانال 271 هزار را یافته بود، خیلی زود با فشار عرضهها روبهرو شد و به این ترتیب، رفتهرفته از سقف روزانه فاصله گرفت و مسیر نزولی خود تن به افت بیش از 1700 واحدی داد. کاهش قیمتها در این جریان عرضه متناسب با درجه و حجم شناوری سهمها رقم خورد. در واقع، همان گونه که در روزهای قبل، عرضههای ناکافی منجر به تشکیل صفهای کوتاه و رشدهای حداکثری بخشی از سهام بورسی شد، امروز ضعف تقاضا مسیر معکوسی را برای سهام نامنعطفتر بورسی رقم زد و در مواردی هم به افت حداکثری در دامنه مجاز روزانه ختم شد. افت قیمت در صنایعی با مقیاسهای کوچک و متوسط نظیر لاستیک یا خودرویی و همچنین فشار شدید بر تکسهمها را از همین منظر میتوان نگریست.
البته فشار عمومی عرضه در بازار طی نیمه دوم معاملات کاهش یافت و قیمتها تا حدودی از کف روزانه فاصله گرفتند و در برخی موارد هم به سطوح مثبت قیمت بازگشتند. جدایی حدود 1000 واحدی شاخص کل از کف روزانه به خوبی ماهیت هیجانی معاملات امروز را را نشان میدهد. هر چند بازگشایی مثبت نمادهایی چون «تاپیکو» و «تاصیکو» در این جدایی نقش داشتند اما فروکش فشار عرضه پیش از بازگشایی این نمادها قیمتها را به سطوح بالاتری هدایت کرده بود. این روند در برخی از سهمهای صنایعی چون خودرو، بانک، سیمان یا غذایی تغییر از محدوده منفی به منطقه مثبت قیمت قابل رصد بود.
حرکت بازار سهام به سمت نوعی تحلیلناپذیری را میتوان از مناظر مختلفی بررسی کرد. واقعیت این است که سهام از یک سو تحت تاثیر فشار فزاینده بازار جهانی و ترس از رکود و افت شدیدتر قیمت مواد خامی چون نفت و فلزات است و از سوی دیگر، به تغییر معادلات در حوزه سیاستهای ارزی و همچنین بهروزرسانی ارزش دارایی شرکتهای بورسی امید بسته است. ترکیب این دو عامل محیطی، موجب تشدید ابهام در خصوص کیفیت درآمد شرکتهای بورسی طی ماههای آتی شده و در نتیجه، پیشبینی سودآوری شرکتها را دستخوش نااطمینانیهای بیشتری کرده و از این حیث، بازار را در موقعیت اصطلاحا گذار قرار داده است. از طرف دیگر، فقدان جذابیت در بازارهای موازی نظیر بازار پول، ارز و سکه نیز سرمایههای خرد را به سمت بازار سهام سوق داده و به این ترتیب، یکی از معیارهای اصلی بورسبازان برای تصمیمگیری، یعنی سودآوری و در نتیجه نسبت قیمت به درآمد را متزلزل ساخته است.