وقتی همه‌چیز را فدای بازار و رقابت می‌کنند

به گزارش می متالز، با توجه به تغییرات اقتصادی پیش آمده، بیمه کارآفرین نیز به تغییر در مدل های سرمایه گذاری و فروش خود پرداخت.

این بیمه در حوزه بیمه زندگی فعال شده تا ضمن آنکه سود تضمین شده را به مردم بازگرداند، ارزش افزوده بهتری را هم برای سهامداران خود رقم زند.

بیشترین فعالیت این بیمه در حوزه سپرده گذاری بانکی است که برای ورود به حوزه های ساخت و ساز،بورس و فرابورس نیز برنامه ریزی کرده است.

در همین راستا و در جهت کسب اطلاعات لازم بخصوص در حوزه پژوهش، به گفتگو با محمد حیدری، مدیرعامل بیمه کارآفرین نشسته‌ایم که به شرح زیر است.

 جایگاه و توان داخلی صنعت بیمه در موضوعات علمی و پژوهش محور را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

 بیمه رویدادی جهانی و در کشور ما پدیده‌ای وارداتی بوده و در رابطه با پژوهش باید به این مطلب اشاره کنم که قرار نیست با این امر چرخی از نو ساخته شود بلکه باید کم کم از دنیا فاصله گرفت و آن را بومی سازی کرد؛ برای مثال در تمامی دنیا تنها یک بیمه اتومبیل وجود دارد و در کشور ما بیمه به ثالت، بدنه و حوادث راننده تقسیم می‌شود. همین موضوع دنیایی از اطلاعات را با خود دارد که قدرت تجزیه و تحلیل صحیح را کم می‌کند.

بر همین اساس، در حوزه آتش سوزی نیز بیمه‌ای به این نام در دنیا وجود نداشته بلکه به شکل بیمه‌نامه اموال تعریف می‌شود بدون ذکر نام خطر؛ اما در کشور ما بیمه تقسیم می‌شود به صاعقه، آتش سوزی، انفجار و غیره.

اشکال از آنجاست که پایگاه‌های اطلاعاتی درستی در کشور وجود ندارد. بیمه ترکیبی است از علم اقتصاد، آمار و حقوق. بخشی از آن هم بر پایه آنالیز کردن و کمّی کردن ریسک است، اما نکته اینجاست که پایه‌های اطلاعات آماری ضعیف است. 

 برای بهبود وضعیت صنعت بیمه و محکم شدن پایه‌های پژوهش چه راهکار‌هایی صورت گرفته است؟

مدیریت دانش، نوعی پژوهش محسوب می‌شود. ۸۰ سال از حضور صنعت بیمه در کشور می‌گذرد که ریسک‌های زیادی شناسایی شده و خسارت‌های زیادی نیز پرداخت شده است تا به یک وحدت رویه برسد.

اما نکته اصلی این است که بر سر مسائل ساده مانند تعیین خسارت‌های مستقیم و غیر مستقیم هنوز نظرات متفاوتی وجود دارد و استاندارد سازی درست صورت نگرفته است. در بیمه همه چیز فدای بازار و رقابت شده است. باید اول پایه‌ها و اصول محکم شوند بعد حرکت صورت گیرد؛ که در این زمینه به واحد‌های آر اند دی نیازمندیم.

صادقانه بگویم هیچ گونه پژوهشی در صنعت بیمه وجود ندارد. بیشتر به کتابی که نوشته می‌شود توجه می‌شود نه زمانی که باید برای پژوهش و بازده آن صرف شود.

در دوره‌ای پژوهشکده بیمه طرحی را اجرا کردند و بنده به عنوان ناظر علمی آن در حوزه بیمه‌ای بخش نفت،  گاز و انرژی فعالیت داشتم که در ۹ جلد این پژوهش صورت گرفت و به یکباره کنار گذاشته شد و ناتمام ماند.

پژوهش امری ضروری و همگانی است، اما صنعت بیمه تعریفی ندارد و نمی‌داند چه می‌خواهد. هنوز در کشور به این قطعیت نرسیده‌ایم که بر اساس نوع پوشش باید کدینگ صورت گیرد یا براساس نوع خطر. برای مثال شما می‌گویید این پراید و این هم بی ام و، پراید ارزانتر است، اما ریسک بیشتری دارد، در این صورت هرکسی باید بهای خطر خودش را پرداخت کند.

صنعت بیمه پژوهش باور نیست، بیشتر به عملیاتی‌ها توجه می‌کند، نگاه‌ها کاری که اقداماتی محور باشد مورد تایید قرار می‌دهند و پژوهش اولویت شروع کار نیست.

 در راستای ارتقای توان مدیریتی می‌توان از کشور‌های دنیا کمک گرفت؟

• اول باید دید در صنعت بیمه چه کسانی در راس امور قراردارند و تا چه میزان با بیمه آشنا هستند. اگر بیمه‌ای فروخته شود حداکثر باید ۳۰ تا ۴۰ درصد آن صرف هزینه‌ها و ۷۰ درصد آن برای چهارسال آینده نگه داری شود.

• نکته اینجاست که در کشور ما تمام مبلغ به عنوان هزینه صرف می‌شود و بهترین شرکت‌های بیمه اگر یک ماه فروش نداشته باشند نمی‌توانند خسارت مردم را پرداخت کنند. در واقع ما می‌فروشیم که هزینه‌های گذشته را جبران کنیم.

• اگر یک کشور خارجی در صدد انجام یک پروژه برآید، ابتدا باید تمام ابعاد پروژه، تجهیزات مورد نیاز، شرایط کارکنان مورد بررسی قرار گیرد سپس شروع به کار صورت گیرد. اما در ایران هنوز به این مرحله نرسیده ایم و سریعا کار عملی را شروع می‌کنیم. باید از یک جا برای اصلاح امور و استاندارد سازی اقدام شود.

 آیا تحریم‌های اعمال شده بر کشور را می‌توان عاملی موثر دراین امور دانست؟

•‌ نمی‌توان گفت موثر است، اگر تحریم هم وجود نداشت وضعیت به همین شکل پیش می‌رفت. ما در کشور بیشتر از هر چیز نیازمند انضباط مالی و اقتصادی هستیم. اگر با جدیت برخورد و منابع محدود شود روند کار نیز مشخص خواهد شد. دیگر تمام منابع خرج نخواهد شد و حسابسازی نیز صورت نمی‌گیرد. بیمه به عنوان یک کار مالی نیازمند انضباط مالی است.

• بیمه باید استاندارد‌های ایمنی را بالا ببرد، اما شرکت‌های بیمه‌ای برای رقابت در بازار تمام استاندارد‌ها را زیر پا می‌گذارند، اگر این طور نبود کسی پیدا می‌شد که در کشور پراید را بیمه کند!