اگر قیمت‌گذاری اصلاح شود، دلیلی برای صادرات وجود ندارد

به گزارش می متالز، بهادر احرامیان، اظهار داشت: دولت با ایجاد محدودیت‌هایی که برای صادرات کنسانتره سنگ‌آهن ایجاد کرده، باعث شده تا انگیزه بخش خصوصی برای سرمایه‌گذاری کم شود. البته اگر قیمت‌گذاری‌ها اصلاح شود، دلیلی برای صادرات وجود ندارد. این موضوع در گندله، آهن اسفنجی و شمش فولادی نیز وجود دارد.

وی افزود: دولت، سیاست سرکوب قیمت بیش از حدی را اعمال می‌کند و قیمت تمام نهاده‌های تولید، حداقل به اندازه یک حلقه زنجیره، پایین‌تر از چیزی است که باید باشد. به همین دلیل، فروش داخل توجیه ندارد و تولیدکننده ترجیح می‌دهد تا محصول خود را صادر کند.

این مساله در تمام زنجیره تولید فولاد وجود داشته و علت آن، بیش از حد پایین نگه داشتن قیمت‌ها است. در حال حاضر، قیمت فولاد در داخل کشور به اندازه قیمت قراضه در بازار جهانی است.

مدیرعامل شرکت نورد فولاد یزد بیان کرد: برآوردها برای میزان مصرف فولاد در کشور، پایین‌تر از آمارهایی است که برای 1404 ترسیم کرده‌اند. علت آن هم این است که ملاک این تخمین آمار، نرخ رشد فولاد در دهه 80 بوده، در آن زمان تصور می‌شد که این نرخ، افزایش یابد.

مصرف فولاد در هر کشوری به صورت خطی یا تصاعدی افزایش پیدا نمی‌کند بلکه یک نقطه اوج دارد و کشورها وقتی به نقطه خاصی از توسعه‌یافتگی می‌رسند، بعد از آن مصرف سرانه فولاد کاهش می‌یابد.

در برآوردهایی که برای سند چشم‌انداز 1404 صورت گرفته است، این مساله لحاظ نشده و به همین دلیل، تخمین‌ها مبنای علمی درستی ندارد و در آینده نه چندان دور، مصرف فولاد در کشور، کم خواهد شد.

احرامیان در پاسخ به این سوال که آیا اکنون ما با کمبود کنسانتره سنگ‌آهن مواجه هستیم یا خیر، اذعان کرد: در حال حاضر به نظر می‌رسد کمبود چندانی نداشته باشیم اما اگر وضعیت تولید کنسانتره با همین روند ادامه پیدا کند، با مشکل روبه‌رو می‌شویم.

علت آن هم این است که از طرفی سرمایه‌گذاری در معدن، به‌خصوص در معادن کوچک و متوسط بخش خصوصی کاهش یافته و از طرف دیگر، تولید فولاد رشد کرده است.

وی اولویت‌های شرکت فولاد یزد را این گونه برشمرد: ما در شرکت نورد فولاد یزد، سرمایه‌گذاری بر روی افزایش ظرفیت محصول را کاملا متوقف کرده و بر روی تکمیل زنجیره تولید، یعنی توسعه معدنی و راه‌اندازی یک واحد احیاء متمرکز شده‌ایم.

در سنجش کیفیت کنسانتره سنگ‌آهن، میزان عیار و عناصر مزاحم تعیین‌کننده مرغوبیت محصول بوده و به همین دلیل در تلاش هستیم تا کیفیت تولیدات خود را افزایش دهیم.

مدیرعامل شرکت نورد فولاد یزد در پاسخ به این که مهم‌ترین چالش تولیدکنندگان کنسانتره سنگ‌آهن چیست، اظهار کرد: کمبود آب، بزرگ‌ترین معضل تولیدکنندگان کنسانتره در تمام شهرهای ایران است. گرچه ما در کارخانه از سیستم بازیافت آب استفاده می‌کنیم اما کمبود آب، در روند تولیدی ما نیز اختلال ایجاد کرده است.

ایجاد محدودیت‌های دولت برای استفاده از آب و همچنین کمبود ذخایر آبی در اطراف کارخانه‌ها، مواردی است که باعث می‌شود تا تولیدکنندگان کنسانتره با کمبود آب مواجه شوند.

احرامیان در ادامه گفت: مصرف آب در کارخانه‌های کنسانتره‌سازی سنگ‌آهن، بسته به نوع ماده اولیه و خط تولید، متفاوت است اما به طور کلی این موضوع به دو المان عیار سنگ‌آهن ورودی و عیار سنگ‌آهن خروجی بستگی دارد.

هرچه تفاوت میان این دو عیار کمتر باشد، آب کمتری مصرف خواهد شد. به طور مثال برای تبدیل سنگ‌آهن 20 درصد به کنسانتره 60 درصد، آب بیشتری نسبت به تبدیل سنگ‌آهن 40 درصد به کنسانتره 60 درصد مصرف می‌شود.

وی در پاسخ به این سوال که آیا می‌توان برای تولید کنسانتره، سنگ‌آهن وارد کرد، بیان کرد: در آینده بیشتر احتمال دارد تا ما واردکننده کنسانتره سنگ‌آهن باشیم. به خاطر اینکه کارخانه‌های تولید کنسانتره کشور در کنار راه‌های آبی نیستند و هزینه‌های حمل و نقل زیاد است، مقرون‌به‌صرفه نیست تا سنگ‌آهن مورد نیاز برای تولید کنسانتره، از کشورهای دیگر وارد شود.