به گزارش می متالز، به گفته ژاکوب، ارزیابی مجدد مالی پس از تعلیق موقت مجوز ساخت این پروژه، که اخیراً توسط وزارت انرژی و معادن پرو صورت گرفت، انجام میگیرد. در اوایل اوت، شورای معدنکاری این وزارتخانه اعلامیه عمومی صادر کرد که در آن توضیح داد که این تعلیق به درخواست 19 جولای دولت منطقهای آرهکوئیپا، انجمن کارگران کارخانه شکرسازی چوکاراپی پامپابلانکا، و هیات اهالی تامبو وَلی، برای بررسی پیشنهاد ساوترن کاپر صورت میگیرد.
چنین بررسی باید ظرف چهار ماه آینده انجام گیرد. شاکیان بر این باور هستند که به علت اینکه محل تیاماریا در منطقهای حفاظت شده به نام اکوسیستم لوماسدِکاچندو واقع شده، که در آن عملیاتهای استخراجی باید قدغن شوند، این بررسی لازم است.
ساوترن کاپر گفت: در زمانی که تصمیم در مورد این بررسی اتخاذ میشود این شرکت نمیتواند برنامههای سال جاری خود را پیش ببرد، که شامل برنامههای اجتماعی برای جوامع نزدیک به این معدن میشوند. در طول رویداد خوئهوِسمینهرو، که توسط انجمن مهندسان معدن پرو برگزار شد.
ژاکوب همچنین گفت: که این شرکت که شرکتی فرعی وابسته به گروپو مکزیکو است، در حال برنامهریزی برای ارائه استدلالهای حقوقی متقن در برابر انجمن معدنکاری است تا به درستی شرح دهد چرا این پروژه باید به کار خود ادامه بدهد.
این مقام مورد اشاره همچنین پیشنهاد داد: ساوترن اقدامات حقوقیای را در رابطه با بررسی پروژه که توسط دولت آرهکوئیپا خواسته شده مطرح نماید.
ژاکوب در رابطه با اعتراضاتی که کشاورزان دره تامبوولی از اواسط جولای علیه این پروژه مس به عمل آوردهاند، گفت: که این شرکت پیشنهاد خطمشی بیمه زیستمحیطی را پیشنهاد میدهد که از مرحله ساخت معدن به بعد به اجرا گذاشته خواهد شد.
او گفت: برای مثال، اگر یک کشتزار در اثر عملیاتهای ساوترن آسیب ببیند شرکت بیمه آسیبها را ارزیابی خواهد کرد و زیانهای وارده را جبران خواهد نمود. به گفته ژاکوب، این شرکت معدنکاری همچنین خواهان اجرای یک راه حل آنلاین است به نحوی که مقامات مربوطه بتوانند این پروژه را تحت نظر بگیرند و انطباق عملیاتها با مقررات زیستمحیطی را مورد راستیآزمایی قرار بدهند.
این نخستین بار نیست که ساوترن کاپر، که پنجمین تولیدکننده بزرگ این فلز سرخ از لحاظ مقدار تولید در جهان است، عقبنشینی را در رابطه با معدن تیاماریا تجربه میکند. برنامه ساخت معدن از نخستین سنگ بنایش در حدود 2010 دو بار متوقف و بازنگری شده است که علت آن مخالفت شدید اهالی محلی بود که نگران تأثیرات زیستمحیطی و امکان آسیبرسانی یک معدن روباز به محصولات زراعیشان بودند.
با وجود این مدیران ساوترنکاپر امیدوار هستند که این پروژه تا 2020 به مرحله تولید برسد. انتظار میرود زمانی که مرحله ساخت تکمیل شود این معدن در طول عمری حدوداً 20 ساله 120 هزار تن مس در سال تولید کند.