به گزارش می متالز، پیش از بروز تحریم ها، سهم ایران از صادرات چین ۰.۸ درصد و واردات این کشور یک درصد و ایران بیست و ششمین طرف تجاری چین با حجم تجارت ۳۷ میلیارد دلار بود.
آمریکا با ۵۸۵ (۱۴ درصد کل)، ژاپن با ۳۰۳، هنگ کنگ با ۲۸۷، کره با ۲۸۰ و تایوان با ۲۰۰ میلیارد دلار بزرگترین طرف های تجاری چین محسوب می شوند.
کشورهای عربستان با ۵۰، امارات با ۴۱، عمان با ۱۶، کویت با ۱۲ و قطر با ۷ میلیارد دلار حجم تجارت خارجی با چین، در مجموع از ۴ برابر صادرات و ۳ برابر واردات نسبت به ایران برخوردار هستند.
اقتصاد ضعیف ایران و نقش، حجم و ارزش پایین کالاهای صادراتی که در بر گیرنده اقلام محدود مواد خام و اولیه مانند پلی اتیلن، متانول، اتیلن گلیکول، آمونیاک، اوره، آهن خام، روی، سرب، سنگ آهن، سنگ تراورتن، سرامیک، قالی، پسته، زعفران، خرما، سیب، گوجه فرنگی و سیب زمینی است ، مانع از این می شود که قدرت های بزرگ جهانی برای ایران اهمیت اقتصادی قایل گردند.
چین نیز مانند اتحادیه اروپا، برای کمک به ایران خود را دچار مخاطرات جدی نمی کند.