به گزارش می متالز، مشخص است که با بالا رفتن نرخ ماشینآلات و هزینه حمل، هزینههای تولید نیز به همان نسبت افزایش پیدا میکند. برای نمونه ۲سال پیش نرخ بیل مکانیکی سبک حدود ۴۵۰میلیون تومان بود که در سال۹۷ به ۹۰۰میلیون تومان رسید اما هماکنون به یکمیلیارد و ۷۰۰میلیون تومان رسیده است. در این بین افزایش عوارض نیز تاثیر بسیار در هزینههای تمامشده تولید گذاشته است. میتوان به تحمیل عوارض صادراتی برای کرومیت اشاره کرد که در سال گذشته ۵درصد وضع شده بود و امسال افزایش یافته است.
در این بین تنها موردی که کمک کرد تا معادن فلزی بتوانند در بازار تولید به حیات خود ادامه دهند، تغییر نرخ دلار بود. بیشتر مواد معدنی که پایه صادراتی دارند، به نرخ دلار وابسته هستند و قیمتشان با دلار تغییر میکند. افزایش دلار سبب افزایش نرخ خرید مواد معدنی شد که پایه صادراتی دارند. برای نمونه اگر کرومیت، به همان نرخ قبلی بود، صد در صد معادن کرومیت ورشکست میشدند. در این روند در حقیقت نرخ جهانی کرومیت ثابت ماند اما قیمتهای داخلی به دلیل افزایش نرخ دلار افزایش پیدا کردند و این موضوع توانست به ادامه حیات معادن کمک کند.
امیدواریم امسال معادن تحت حمایت دولت قرار بگیرند. در این راستا مسوولان مختلف ازجمله وزارت صنعت، معدن و تجارت باید چارهاندیشی کنند و سیاستهای کلی و درستی درباره صادرات و معافیت برای معدنکاران در نظر بگیرند تا معدنکاران سال دشواری نداشته باشند.