پاسخ انجمن سنگ آهن به حاشیه های این صنعت/ به دلیل صادرات سنگ آهن، فولاد با حداکثر ظرفیت تولید نمی شود؟/ میزان خام فروشی سنگ آهن چقدر است؟

به گزارش می متالز، لازم است که ما معادن سنگ آهن را به عنوان بنگاه های اقتصادی بدانیم، بنگاه هایی اقتصادی که اتفاقا ضعیف هستند. معادن کشور تلاش می کنند تا با اخذ تسهیلات بتوانند خطوط تولیدی خود را بروز نمایند. اعداد مورد نظر واحدهایی که مشکل نقدینگی دارند، اعداد بزرگی است و این میزان متناسب با ظرفیت مالی معادن نیست.

به دنبال انتشار خبری مبنی بر ظرفیت خالی فولاد سازان و عدم تولید آنها به دلیل کمبود سنگ آهن و خام فروشی فعالین صنعت صنایع معدنی، بر آن شدیم تا میزان دقیق خام فروشی سال 98 را از انجمن سنگ آهن کشور جویا شویم، تا هم دلیل آن روشن و هم صحت و سقم این موضوع مشخص شود. دبیر انجمن سنگ آهن کشور در این خصوص پاسخ می دهد.

سعید عسکرزاده دبیر انجمن سنگ آهن کشور در خصوص خام فروشی سنگ آهن در سال 98 و ظرفیت خالی فولادسازان در این سال بیان داشت: موضوع ایجاد ارزش افزوده در زنجیره تولید فولاد موضوع مورد توجه همه فعالان کسب و کار این حوزه است. شک نداشته باشید تمام تلاش کسانی که در این حوزه فعالیت می کنند به این علت است تا سنگ آهن صادر شده به خارج از کشور با ارزش افزوده بالاتر باشد. به همین دلیل به نظر می رسد این مساله بیشتر موضوعات رسانه ای و جریان پوپولیستی است که در نظر دارد تا از فضای به وجود آمده در کسب و کار سنگ آهن در دنیا بهره برده و کار را برای معادن سنگ آهن دشوار نماید.

وی ادامه داد: تمام تلاش ما بر این بود که در شرایط مناسب بازارهای جهانی به مجموعه دست اندرکاران دولت متذکر شویم که این فرصت یک فرصت کاملا محدود و کوتاهی خواهد بود. فرصتی که باید از آن استفاده می شد تا معادن توسعه یابد، تلاش شد تا این فرصت در یک فرآیند جذب سرمایه توسط معادن دیده شود اما متاسفانه این اتفاق نیافتاد و طرح مباحثی چون عدم تولید ظرفیت فولادسازان مانع از آن شد.

وی تاکید کرد: در حالی حداقل 75 درصد ظرفیت فولادسازان در حال استفاده است که این ظرفیت، نسبتا مناسب بوده و با استانداردها فاصله ندارد. اشکال عمده عدم تولید فولادسازان در تامین سنگ آهن نبود. اگر شرایط کسب و کار برای تحریک تقاضای خارجی برای محصولات فولادی و همینطور تسهیل صادرات اتفاق می افتاد قطعا مجموعه فولادی می توانستند تولید خود را افزایش دهند و کمبود سنگ آهن نیز از این جهت وجود نداشت.

عسکرزاده بیان داشت: برخی از مشتریان عمده سنگ آهن اشتباه عمل کردند و به دنبال تامین سنگ آهن به روش های غیر کارشناسی بودند. این شیوه باعث شد تا تبلیغات غیر واقعی صورت بگیرد. واقعیت این است که اگر این مشتریان تعهدات مالی مرتبط با خرید سنگ آهن را درست عمل می کردند، در هر زمانی که نیاز بود به اندازه کافی سنگ آهن در اختیارشان قرار می گرفت. این موضوع اصلا پذیرفتنی نیست که سنگ آهن کشور در حالی صادر می شود که در کشور نیاز به این ماده معدنی وجود دارد.

دبیر انجمن سنگ آهن کشور در خصوص میزان خام فروشی سنگ آهن در سال 98 تا پایان مرداد ماه سال جاری بیان داشت: در پنج ماهه اول سال جاری صنعت سنگ آهن حدود 8 میلیون تن صادرات داشته که از این 8 میلیون تن حدود 5 میلیون تن سنگ هایی بوده که نیاز فرآیند فولادسازی کشور نبود. در شرایطی که قیمت جهانی افزایش پیدا می کند، بعضا سنگ هایی که مورد نیاز صنعت فولاد کشور نیست و صرفا در زنجیره تولید سیمان از آن استفاده می شود برای دنیا جذاب شده و صادر می شوند. این مسئله ربطی به خام فروشی سنگ آهن ندارد. در نتیجه حدود 3 میلیون تن صادر شده که این عدد با نسبت تولید سالانه 80 میلیون تن سنگ آهن کشور قابل بحث نیست. ( کمتر از 10 درصد صادر شده )

این مقام مسئول ادامه داد: هیچ واحد فولادی را سراغ ندارید که نیاز به سنگ آهن داشته باشد و حاضر باشد هزینه سنگ آهنی که می گیرد را بپردازد، و سنگ آهن در اختیار این واحد قرار نگیرد. لازم است که ما معادن سنگ آهن را به عنوان بنگاه های اقتصادی بدانیم، بنگاه هایی اقتصادی که اتفاقا ضعیف هستند. معادن کشور تلاش می کنند تا با اخذ تسهیلات بتوانند خطوط تولیدی خود را بروز نمایند. اعداد مورد نظر واحدهایی که مشکل نقدینگی دارند، اعداد بزرگی است و این میزان متناسب با ظرفیت مالی معادن نیست.

عسکرزاده در پاسخ به این سوال که پیش بینی شما از قیمت های جهانی سنگ آهن چیست، گفت: به نظر نمی رسد که قیمت های جهانی سنگ آهن از کف قیمتی ماه گذشته پایین تر بیاید و احتمالا افزایش جزئی هم خواهد داشت. اما به نظر نمی رسد به راحتی به سقف های قیمتی گذشته هم برسد. سقف های قیمتی پیکی بود که کاش فرصتی برای معادن قائل می شدند تا تمامی معادن کوچک و بزرگ بتوانند تامین نقدینگی نمایند.

وی تاکید کرد: مجموعه های فولادی کشور مشکل سنگ آهن نداشته و ندارند. حداقل در شرایط فعلی این توازن برقرار نیست. یعنی میزان تولید سنگ آهن کشور بسیار بیشتر از میزان مصرفش در داخل کشور است. خیلی از معادن کشور در حال حاضر تولید ندارند. در سال 94 با کاهش قیمت سنگ آهن به صورت جهانی و محدودیت صادرات برای شرکت ها، فضایی ایجاد شد که براساس آمار رسمی حداقل 10 هزار نفر شاغل در معادن کشور بیکار و 150 معدن به تعطیلی کشیده شد. معدنی که تعطیل می شود به سادگی به چرخه تولید باز نمی گردد.

دبیر انجمن سنگ آهن هشدار داد: تمام نگرانی فعالین صنعت سنگ آهن بر این است که گذشته مجددا تکرار شود و از آن به عنوان تجربه استفاده نشود. تنها تفاوت زمان فعلی با گذشته در این است که دولت تمایلی به تعطیلی معادن کوچک مقیاس ندارد.

وی ادامه داد: در هر حال اشتغالی که معادن کوچک و متوسط مقیاس ایجاد می کنند بیشتر در مناطق کمتر برخوردار و در سطح کشور وجود دارند؛ در محل هایی که هیچ صنعتی را نمی توان به اجبار و الزام در آن مناطق به تولید واداشت. معادن کوچک بسیار می توانستند مفید باشند چرا که معادن بزرگ کشور بسیار محدود اند. به همین دلیل فکر می کنم به طور کل مسیر، مسیر درستی نیست و کسی به توسعه معادن در محل های کمتر برخوردار و توسعه اشتغال در آنجا دقت نمی شود.

سعید عسکرزاده در پاسخ به این سوال که در حال حاضر قیمت هر تن سنگ آهن چقدر است، بیان داشت: قیمت مصوب در حدود 7 تا 8 درصد شمش فولاد خوزستان است. اما نه به این قیمت خرید انجام می شود و نه به صورت نقدی صورت می گیرد. تقریبا تمام خرید ها به صورت غیر نقدی است. دلیل آن هم به شرایط سخت صادراتی باز می گردد. تصور بر این است که با سختی شرایط صادرات، معادن محصول ارزانی را در اختیار فولادسازان قرار می دهند، درصورتی که در کوتاه مدت قطعا این اتفاق نمی افتد چرا که صرفه اقتصادی ندارد و منجر به تعطیلی معادن می شود. در بلند مدت هم این موضوع باعث متضرر شدن مجموعه های فولادی خواهد شد. چرا که در نهایت این مجموعه ها مجبور به واردات سنگ آهن با قیمت گران تر (به علت هزینه حمل) خواهند شد.

وی در پایان متذکر شد: ما فعالین صنعت سنگ آهن هیچ مشکلی با مجموعه فولادسازان کشور نداریم. همه فولادسازان با مجموعه معادن سنگ آهن و صنایع معدنی، یک مجموعه یکپارچه هستند که با هم می توانند مشکلاتشان را حل کنند به شرطی که دولت در کارها دخالت نکند .