به گزارش می متالز، موافقت رهبر انقلاب حضرت آیت الله خامنه ای با برداشت 300 میلیون دلار از صندوق توسعه ملی برای راه اندازی و تکمیل خط راه آهن چابهار- زاهدان بار دیگر نشان داد که توسعه سواحل مکران و شرق کشور یکی از اولویت های اقتصادی و زیربنایی کشور است و راه توسعه ایران در سال های آینده از شرق و ارتباط با کشورهای شرق آسیا و آسیای میانه همچون افغانستان، هند، چین و.. می گذرد. دولت امیدوار است با اختصاص بودجه عمرانی برداشت از صندوق توسعه ملی و البته جذب سرمایه گذاری هندی ها تا پایان سال 1400 ساخت خط ریلی چابهار- زاهدان به اتمام برسد.
خط راه آهن چابهار- زاهدان به طول 700 کیلومتر؛ جنوب شرق ایران و تنها بندر اقیانوسی کشورمان (بندر شهید بهشتی) را به کریدور شرق و شمال آسیا و حتی اروپا متصل می کند. با تکمیل این خط راه آهن در واقع جنوب شرق ایران به خطوط ریلی سراسری کشور و از آن جا به خطوط ریلی کشورهای همسایه از جمله افغانستان و کشورهای آسیای میانه از طریق سرخس متصل می شود و در آینده توسعه اقتصادی ایران و چند کشور همسایه نقشی بسیار مهم خواهد داشت تا جایی که کشور هند یکی از اولویت های اقتصادی خود را سرمایه گذاری در چابهار و منطقه مکران تعیین کرده است. توسعه بندر چابهار و راه اندازی کریدور چابهار –زاهدان یک برنامه مشترک بین ایران، هند و افغانستان است که با سرمایه گذاری ایران و هند قرار است انجام شود. این راه ترانزیتی، هند را از طریق تنها بندر اقیانوسی ایران (بندر شهید بهشتی چابهار) به افغانستان، آسیای میانه، روسیه و حتی اروپا متصل می کند.
در زمان دیدار نارندرا مودی، نخست وزیر هند، از ایران در می ۲۰۱۶، طرفین موافقت نامهای به ارزش ۵۰۰ میلیون دلار برای توسعه بندر چابهار با هدف تقویت ارتباطات منطقه ای و تشویق به روابط و خدمات دریایی بیشتر بین دو کشور به امضا رساندند که به هند امکان می دهد بدون نیاز به پاکستان به تجارت با ایران و افغانستان بپردازد. در سفر حسن روحانی رئیس جمهوری ایران به هند، مسئولان این کشور رسما عملیات توسعه بندر در اسکله شهید بهشتی را بر عهده گرفتند. این کار برعهده شرکت بین المللی بنادر (ای پی جی ال) هند است که در سال ۲۰۱۵ توسط دولت این کشور برای توسعه بنادر در خارج ایجاد شده است. گوپال باگلی، مسئول امور ایران در وزارت خارجه هند درباره این توافق گفته بود:« هند به افغانستان و کشورهای آسیای مرکزی دسترسی زمینی ندارد زیرا پاکستان مانعی بر سر راهش است. از این رو هند به دنبال توسعه این بندر به منظور کاهش هزینهها و زمان حمل و نقل بار به آسیای مرکزی و منطقه خلیج فارس و همچنین دور زدن پاکستان و ایجاد مسیری به افغانستان است که در آنجا روابط امنیتی نزدیک و منافع اقتصادی دارد.»