به گزارش می متالز، شرکتهای هلدینگ با شناخت بازارهای بینالمللی، اطلاعات لازم از جمله قیمتهای هدف، خدمات، پشتیبانی مالی و اعتباری، خدمات پس از فروش، قوانین کشورها در پذیرش کالا را در اختیار صنایع تولیدی قرار داده و در کاهش هزینهها نسبت به اقدام مجزای هر واحد صنعتی تاثیرگذار هستند. در این بین ما باید بتوانیم شرکتهایمان را گسترش داده و تقویت کنیم تا وارد بازارهای بینالمللی شده و با شرکتهای بزرگ خارجی کار کنیم.
سیدعبدالوهاب سهلآبادی، رئیس خانه صنعت، معدن و تجارت ایران با بیان اینکه برای جامعه ایران و مدیران صنعتی هلدینگسازی از نان شب هم واجبتر است اظهار کرد: ما باید بتوانیم شرکتهایمان را گسترش داده و تقویت کنیم و یکی از راههای آن مشارکت با شرکتهای بزرگ خارجی است. او ادامه داد: متاسفانه شرکتهای تولیدی در ایران به طور عمده شرکتهای کوچکی هستند و در این بین شرکتهای بزرگ انگشت شمارند. در این بین باید تلاش کنیم که تعداد شرکتهای بزرگ را بیشتر کنیم. سهلآبادی بهترین اقدام برای توسعه صادرات را در ایجاد شرکتهای بزرگتر ایرانی، معرفی تولیدات ایران به جهان، مشارکت و سرمایهگذاری خارجی دانست. او در این باره بیان کرد: امیدوارم شرکتهای ما بتوانند هلدینگهایی ایجاد کنند که در مقابل شرکتهای بزرگ دنیا همتراز شوند و با آنها همخوانی داشته باشند. این مدل فعالیت بسیار پسندیده است و ما بارها گفتهایم که به دنبال آن هستیم. یکی از پیشنهادات ما به وزیر جدید صنعت، معدن و تجارت همین است که در این راستا تلاش کند. شرکتها سعی کنند هلدینگهایی را تشکیل دهند که بتوانند در دنیا حرفی بزنند.
رئیس خانه صنعت، معدن و تجارت ایران در پاسخ به این سوال که در چه صنایعی میتوانیم قابلیت رشد داشته باشیم اظهار کرد: خوشبختانه ما در صنایع مختلف فعالیتهایی داشتهایم و موفقیتهایی را هم کسب کردهایم. به طور مثال صنایع نساجی حوزه خوبی است یا در صنایع مصالح ساختمانی، تاسیسات لوازم ساختمانی و کارخانجات قطعهساز بسیار میتوانیم موفق باشیم و مشارکتهایی داشته باشیم تا قویتر عمل کنیم. همچنین در صنایع پتروشیمی برای مثال در لاستیکسازی باید اقداماتی را انجام دهیم اما به دلیل کوچک بودن خیلی نتوانستهایم موفق عمل کنیم.
سهلآبادی با تاکید بر اینکه چنین اقداماتی مورد نیاز اقتصاد کشور است گفت: تشکلهای صنعتی باید سعی کنند این مسیر را دنبال کنند البته همه در این مهم نقش دارند و باید بتوانند فرهنگ و امکاناتش را ایجاد کنند. او با اشاره به مشکل فرهنگی و کار جمعی در کشور ادامه داد: متاسفانه در کشور ما فرهنگ شراکت مقداری سخت است، ما هنوز نمیتوانیم با هم کار کنیم و در این حوزه مشکلات خاص خودمان را داریم. این در حالی است که اگر بخواهیم زنده بمانیم و رشد کنیم باید از چنین اتفاقاتی استقبال کنیم.
او در آخر بر لزوم بهبود شرایط بنگاههای داخلی اشاره و تاکید کرد: تا ما قوی نباشیم شرکتهای خارجی وارد ایران نمیشوند. به این ترتیب باید هلدینگهای بزرگ و قوی ایجاد کنیم تا خارجیها هم عضو و شریک ما شوند.
فرشاد مقیمی، معاون فنی سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی هلدینگسازی را عاملی کلیدی برای فروش و صادرات محصولات صنعتی دانست وبیان کرد: برای اینکه واحدهای صنعتی بتوانند خود را به بازارهای بزرگتر نزدیک کنند مکانیزمهای مختلفی وجود دارد که یکی از آنها همین بحث هلدینگسازی است.
او ادامه داد: برای یکپارچه شدن واحدهای صنعتی دو راه عمودی و افقی وجود دارد. به طور معمول برای ترکیب شرکتها از چند استراتژی استفاده میکنند که یکی از آنها توجه به بازار صادرات است. واحدهایی هستند که در یک زمینه خاص تولیدی خود را به حدی از تولید میرسانند و برای اینکه بتوانند کالای خود را به بازارهای خارجی برسانند باید یکسری امور را رعایت کنند. به همین دلیل شرکتها با هم همراه میشوند و یکی از روشهایی که میتوانند یکدیگر را کامل کنند بحث هلدینگ است. شرکتها در واقع یک شرکت بالادستی ایجاد میکنند که سهام آن را به خود اختصاص میدهند و همه زیرمجموعه یک سیاست قرار میگیرند تا بتوانند به بازارهای بیرونی هم دسترسی داشته باشند.
معاون فنی سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی به مزیت دیگر هلدینگسازی اشاره کرد و گفت: وقتی به بازار صادرات وارد میشوید با یک محصول یا خدمات نمیتوانید وارد شوید. مثل یک فروشگاه که اگر فقط به طور خاص یک محصول را بفروشد خیلی نمیتواند موفق باشد و باید یکسری لوازمجانبی هم داشته باشد. به این ترتیب کالاهای جانشین یا کالاهای تکمیلی آن محصولی که صادر میشود هم باید مورد توجه قرار گیرد تا بتواند نیازهای طرف خارجی را رفع کند. خیلی از بازرگانان ترجیح میدهند با شرکتهای بزرگتری در ارتباط باشند تا شرکتهای کوچکتر چرا که میتوانند با آن بازاریابی کرده و اعتباری بین مشتریان خود بهدست میآورند.
او ادامه داد: خوشبختانه ما در خیلی از صنایع قابلیت رشد داریم، صنایعی که به بلوغ کامل نرسیدهاند و صنایع کوچک همه قابلیت رشد دارند. به عبارتی صنایع مختلف در کشور ما مزیت رقابتی در جاهای مختلف دارند. به طور مثال در جنوب کشورمان شیلات و خرما مزیت رقابتی دارد، در جاهایی که پرآبترند و صنایع یا معادن قویتری داریم، صنایع معدنی مرتبط با آنجا میتواند مزیت رقابتی داشته باشد. در جاهایی صنایع تبدیلی کشاورزی میتواند مهم باشد مثل قطب صنایع غذایی که در مشهد یا آذربایجانغربی اتفاق افتاده و به واسطه وجود ظرفیت کشاورزی به عنوان مزیت رقابتی قابلیت توسعه دارد. بازارهای صادراتی به کشورهای همسایه هم یکی از دلایلی است که این قطبها شکل بهتری گرفتهاند.
او در پاسخ به این سوال که چطور میتوانیم کمک کنیم صادرات این صنایع توسعه پیدا کند گفت: این یک مسئله فرهنگی است. اینکه بپذیریم با هم میتوانیم همکاری داشته باشیم خود یک مانع و مسئله بزرگ است. متاسفانه ما همواره فکر میکنیم هر چیزی را خودمان باید تولید و صادر کنیم در صورتیکه به تخصص نیاز داریم. در این بین میتوانیم کنسرسیومهایی را شکل دهیم و محصولاتمان را به شرکتهای مدیریت صادرات بسپاریم تا برای ما صادر کنند. یادمان نرود که هر فرد تولیدکننده به الزام صادرکننده موفقی هم نمیتواند باشد.