به گزارش می متالز، به اعتقاد کارشناسان صنعت ساختمان، کشور نیازمند روزآمد شدن و فن آوریهای نوین است، از اینرو استفاده از روشهای جدید و فناوریهای روز در کاهش نرخ تمامشده و ارتقای ایمنی این صنعت مهم کشور تاثیر بسزایی در بخشهای مربوط دارد.
آنان میگویند، پذیرفته نیست همچنان در صنعت سازه کشور از روشهای سنتی در ساختوسازها استفاده شود. باید برای رفع موانع پیشرو و استفاده همهجانبه از دانش روز در این حوزه تدابیری اصولی اندیشیده شود.
این تولیدکنندگان تاکید کردند، باوجود اقدامها و حمایتهای انجام شده ازسوی دولت، مسائل یادشده نفس این صنعت و حتی دیگر صنایع کشور را گرفته و مشکلاتی را برای فعالان این بخش بهوجود آورده است که باید برای رفع آن اقدام اساسی انجام شود.
رئیس سازمان نظام مهندسی ساختمان اصفهان گفت: ساختوساز موتور محرک اقتصاد کشور است. ازاینرو میتوان این مهم را یکی از موارد رونق تولید و ایجاد آن دانست.
به گزارش ایرنا، غلامحسین عسگری، با اشاره به اینکه به نمایش گذاشتن محصولات صنعت ساختمان برای مردم محل تلاقی ایدهها و استفاده از توان داخلی است، تصریح کرد: اکنون شاهد اغتشاش بصری در شهرها هستیم که به دلیل آن استانداردی برای پوششهای ساختمانی تعریف نشده است. از اینرو وجود این نمایشگاهها در نظمبخشی نماد شهر و تلاش برای کیفیتبخشی و استفاده از لوازم داخلی موردتاکید قرار میگیرد.
یکی از صنعتگران محصولات پوشش ساختمانی اصفهان افزود: ابتداییترین مشکلات ما مواد اولیه است. همه مواد در اصفهان و ایران است و هیچگاه از دیگر کشورها مواد اولیه ازجمله آجر به این شهر بارگیری نمیشود.
رحیم مریخیپور، در حاشیه برگزاری نخستین نمایشگاه پوشش ساختمانی در اصفهان با بیان اینکه درحالیکه مواد اولیه از داخل کشور و معادن تامین میشود اما بازهم با مشکلاتی در این راستا روبهرو هستیم، گفت: یکی دیگر از مشکلات این صنعت مالیات است.
وی ادامه داد: از آنجایی که ما خاک را تبدیل میکنیم، باید از ما حمایت کنند تا مجبور به صادرات مواد اولیه به دیگر کشورها ازجمله چین نباشیم تا آنها دوباره مواد اولیه را تبدیل کنند و به ما بازگردانند.
این صنعتگر اصفهانی اضافه کرد: اصلیترین مشکل ما معادن اطراف ایران بهویژه اصفهان است. اصفهان پیشینه بسیاری در تولید آجر داشته است و این مشکلات زیبنده شهری همچون اصفهان نیست.
وی تصریح کرد: در زمان حال فناوری و شبکه مکانیزه را وارد صنعت آجر کردیم و هر خط تولید در این صنعت نیازمند بروزرسانی است اما هیچ حمایتی در این راستا انجام نشده است.
مریخیپور با بیان اینکه مواد اولیه اصلیترین مشکل برای کارخانههای تولید آجر است، اظهار کرد: اکنون از مرند آذربایجان مواد اولیه تهیه میکنیم که باید برای رفع این مشکل تدابیری اندیشیده شود.
وی اضافه کرد: ما ناچاریم برای تامین مواد اولیه پول حواله کنیم و یک ماه در نوبت بمانیم تا به ما مواد اولیه تعلق بگیرد، بنابراین مواداولیه مشکل اصلی خط تولید آجر است، هرچقدر مسافت برای تهیه و تامین مواد اولیه بیشتر باشد، نرخ تمام شده تولیدات افزایش پیدا میکند و بستر برای واردات آن ایجاد میشود.
این تولیدکننده اصفهانی ادامه داد: درخواست ما این است که برای جلوگیری از واردات از ما حمایت کنند تا بتوانیم محصولاتمان را با نرخ مناسب در کشور به مشتری ارائه دهیم و ناچار به واردات از دیگر کشورها نباشیم.
مریخیپور دیگر مشکل صنعت آجر را دارایی و ارزشافزوده بالا دانست و خاطرنشان کرد: همه شرکتهای ایرانی درگیر این موضوع هستند و با کسری بودجه، دولت قصد فشار بر تولیدکننده را دارد.
این صنعتگر محصولات ساختمانی در پاسخ به این پرسش که آیا قوانین موجود حمایتی است؟ گفت: در برههای از زمان، حمایتی است. درواقع متولی متخصص مربوط نیست، در زمینه آجر زمانی اتحادیه داشتیم که در هر دورهای در تهران، یزد و اصفهان نشستهایی برگزار میشد، این ۳ منطقه تولید آجر داشتند و قطب اصلی آن اصفهان بود. همچنین تصمیمهای خوبی در این نشستها گرفته میشد.
به گفته وی، نتوانستیم تصمیمگیری برای مشکلات و نشستها را تداوم بخشیم چون هیچیک از مسئولان از این صنعت حمایت نکردند.
مریخیپور همچنین در بحث تحریم و تاثیر آن بر صنایع اظهار کرد: از آنجایی که تمامی ماشینآلات ما خارجی است، بهطور قطع تحریمها تاثیر بسیاری بر این صنعت گذاشته است.
وی ادامه داد: در چنین شرایطی تا جایی که توانستیم قطعات را باز و از برخی شرکتها درخواست کردیم این قطعات را به تولید داخل تبدیل کنند که با تمامی اتفاقها، ماشینآلات و قطعاتی که دشوار بود و در ایران موجود نبود را داخلی کردیم، اگرچه با مشکلاتی روبهرو شدیم اما توانستیم مشکل آنها را برطرف کنیم.
این صنعتگر بیان کرد: شرایط اقتصادی ما بد نیست و با بالا رفتن قیمتها سوددهی ما بهتر شده، از اینرو بالا رفتن قیمتها تاثیر خوبی بر افزایش تولید داشته است.
وی خاطرنشان کرد: تا حدود ۵ سال گذشته سودی نداشتیم و فقط ضرر میکردیم، یعنی از ۲۰درصد سرمایههای موجود استفاده میکردیم، حتی به جایی رسیده بودیم که یکی از خطهای تولید ما در مدت یک سال حدود ۱۰میلیارد ریال ضرر داد و آن را تعطیل کردیم.
مریخیپور اضافه کرد: بازار اجازه بالارفتن حجم تولید را نداشت. همچنین نمیتوانستیم نرخ تمام شده را افزایش دهیم و هزینهها را کم کنیم، از اینرو مدرنترین کارخانه را حفظ کردیم و تغییراتی ازجمله برونسپاری ماشینآلات را به وجود آوردیم.
وی با بیان اینکه بانکها شرایط نامناسبی در ارائه تسهیلات دارند، اظهار کرد: بانکها باید تسهیلات با بهره کم در اختیار صنعتگران قرار دهند حتی باید فرجه برای این فعالان اقتصادی کشور درنظر بگیرند.
این صنعتگر اصفهانی اضافه کرد: زمانی تولیدکنندگان تسهیلات با سود ۱۲درصد دریافت میکردند، از اینرو میتوانستیم خط تولید را از آلمان وارد کنیم و توسعه داشته باشیم.
مریخیپور تصریح کرد: اکنون تولیدکنندگان بنگاههای کوچک و کارخانهداران تسهیلات با سود ۱۸درصد دریافت میکنند که این منصفانه نیست و باید میان کارخانهدار و بنگاهدار کوچک تفاوتهایی وجود داشته باشد.
وی ادامه داد: از اینرو باید بنگاهداران کوچک سود ۳۰درصدی و تولیدکنندگان سود ۹درصدی برای ارائه تسهیلات خود دریافت کنند.
مریخیپور گفت: در شرایط کنونی بنگاههای بزرگ میتوانند چشمانداز و آینده روشنی داشته باشند اما بنگاههای کوچک قادر به انجام این کار نیستند.
این صنعتگر اصفهانی اظهار کرد: دولت باید مرزها را مشخص کند و نگاه منطقهای به این بخش داشته باشد، از اینرو باید به بخشی که مواد اولیه بیشتری خریداری میکند، توجه داشته و نرخ دلار مشخص شده باشد.
مریخیپور بیان کرد: ما روزآمدترین خطوط تولید را تهیه کردیم، قبل از سال ۸۳ معضلاتی داشتیم و با پژوهش بهترین فناوری و برخی از ماشینآلات را از هلند و آلمان وارد کردیم.
این صنعتگر ساختمان تصریح کرد: درحالحاضر با معضل کارگران نیز روبهرو هستیم. کارگران خط تولید آجر، افغانستانی هستند که به دلیل نرخ دلار در کشور کار نمیکنند، زیرا ارزش ریال پایینتر است و عنوان میکنند کار کردن برای ۱۰۰دلار برای ما بهصرفه نیست.
مریخیپور با بیان اینکه معتقدیم، باید از نیروی انسانی کشورهای همجوار استفاده شود، اظهار کرد: باید کشورهایی که توانایی حمایت از ما را دارند در این راستا انتخاب شوند، از اینرو نیازمند آموزش، دانش و تخصص در این زمینه هستیم.
یکی دیگر از صنعتگران پوششهای ساختمانی گفت: در عمل، ما تولیدکننده مرتبط با صنعت ساختمان هستیم. صنعت ساختمان، صنعتی پرسود برداشت میشود.
علیرضا پرهام ادامه داد: برخی عنوان میکنند، فعالان این صنعت بهخوبی منتفع میشوند اما باید گفت ما بخشی هستیم که تولیدکننده بوده و محصول ما در صنعت استفاده میشود و فقط سهم تولید را دریافت میکنیم و برای ما بازده سرمایه در ارزشگذاری که در فعالیتهای عمرانی و ساختمان وجود دارد، ندارد.
وی با اشاره به مختصر سود و شرایطی که برای تولیدکنندگان صنعت پوششهای ساختمانی وجود دارد، تصریح کرد: مسائل دستوپاگیری وجود دارد که میخواهیم در این راستا ما را به حال خود رها کنند تا بتوانیم نقشمان را بهدرستی در این زمینه ایفا کنیم.
این صنعتگر پوششهای ساختمانی تصریح کرد: بیمه، مالیات، شرایط بدهیهای تسهیلات بانکی ازجمله مشکلات صنعتگران پوششهای ساختمانی است اما خوشبختانه در این مدت از این فرصت در زمینه رونق تولید در این صنعت استفاده کردیم.
وی ادامه داد: برخی از زیرمجموعهها سختیها و تنگنظریهایی نسبت به این صنعت دارند و ما را با چالشهایی روبهرو میکنند اما مسائل را با مدیران رده بالا مطرح میکنیم و بهنسبت معضلات بهبود پیدا میکند.
پرهام با اشاره به فضای تولید موجود تصریح کرد: معتقدیم باید نیروی انسانی، مواد اولیه و سرمایه در گردشی که نیاز داریم و همچنین گردش مالی سنگینی که باید رخ دهد و سود محدودی که برای تولیدکننده دارد، ایجاد شود تا این صنعت نقش خود را بهخوبی ایفا کند.
وی سیاستهای موجود را حمایتی ندانست و گفت: سیاستهای موجود در حد شعار است و اگر برخی از مدیران مسئولیتپذیر و حامی تولیدکنندگان باشند، میتوان سیاستهای موجود را حمایتی دانست، در غیر اینصورت شعاری بیش نیست.
این تولیدکننده محصولات ساختمانی اظهار کرد: قوانین و مقررات ما حمایتی نیست و محتوای سیاستها بگیروببند است، از اینرو باید این قوانین حمایتی باشد و پیچیدگیهای فراوان در این راستا کم شود.
وی با بیان اینکه ما تلاش میکنیم چرخ زندگی حدود ۲۰۰نفر از افرادی که از مجموعه ما ارتزاق میکنند نخوابد، خاطرنشان کرد: تعدیل و خارج کردن نیروها از واحدهای تولیدی برای سرمایهگذار اصلی منفعت بیشتری نسبت به کارکردن در شرایط کنونی دارد و تولیدکننده آزار و اذیت کمتری میبیند.
پرهام خواهان ارائه تسهیلات به تولیدکنندگان این صنعت شد و گفت: بحث عمده ما در راستای تسهیلات و سرمایه در گردش است، زیرا ما توان مالی مختصری داریم که در پروژههایی که فعالیت میکنیم هزینه میشود.
وی با بیان اینکه چرخدندهها با هم درگیر نیستند، تصریح کرد: از آنجایی که اقتصاد کشور وابسته به نفت است، وقتی پول نفت بهدرستی وارد چرخه نشود، اقتصاد رونق نمیگیرد و باید این موضوع با رونق تولید جبران شود.
این تولیدکننده اصفهانی بیان کرد: از اینرو تولیدکننده باید با نیروی انسانی در اختیار، مواد اولیه و... چرخ تولید را به حرکت دربیاورد تا بخشی از کمبودها جبران شود.
پرهام اظهار کرد: باید قوانین و مقررات حمایتی باشد. در بحث اقتصادی فعالیتها باید در راستای گلوگاهی کردن گردش مالی نباشد. این مهم زمانی محقق میشود که ثروت در کشور در حوزه پروژههای عمرانی بهموقع و مناسب توزیع شود.
پرهام ادامه داد: اگر پروژههای عمرانی در کشور کلید نخورد و به نوعی از منابع مالیاتی و نفتی که کشور در اختیار دارد، پروژههای عمرانی تعریف نشود تا پول در شبکه تزریق شود، مشکلات همچنان ادامه خواهد داشت.
به گفته وی، اگر این معضلات و مشکلات برطرف نشود، تولید به سمت توقف حرکت خواهد کرد.
این تولیدکننده بیان کرد: اگر بخواهیم تولید را رونق بخشیم باید تقاضا را افزایش دهیم، چون ما سفارشمحور هستیم و تولید ما منطبق با سفارش است. ما مانند بسیاری از تولیدکنندگان نیستیم که تولید کنیم و سپس بهدنبال فروش و بازاریابی باشیم.
پرهام اظهار کرد: ما باید بهدنبال سفارشدهنده باشیم و پروژههایی را پیدا کنیم تا بتوانیم از آنها سفارش بگیریم زیرا زمانی که پروژهای وجود نداشته باشد، سفارشی به سمت ما نمیآید.
وی ادامه داد: بخش مختصری از محصولات ما وارداتی و ارزبر است که باید برای طراحی از آنها استفاده کنیم. در این راستا قرار است با شرکتهای دانشبنیان برای تولید بخشی از محصولات وارداتی همکاری کنیم تا از صفر تا صد این صنعت به خودکفایی برسیم.
به گفته پرهام، اگر این فناوری بومیسازی شود، میتوان جلوی ارزبری را گرفت و بسیاری از چالشها در این راستا را کاهش داد.
کارشناسان صنعت ساختمان معتقدند، فناوری در صنعت آجر بیشتر بومی بوده و سطح فرهنگ و دانش حاکم بر حوزه تولید و مصرف آجر بهنسبت خوب است.
آنها میگویند از لحاظ مصرف مواد، انرژی و ضایعات، وزن آجر و سایر معیارها نیاز به اصلاح و بهبود دارد. در گذشته تولید آجر به دلیل بهرهنگرفتن از فناوری روز و مکانیزه نبودن، بیشتر به صورت دستی و ازسوی کارگران افغانستانی انجام میشد که امروز به نسبت کمتر شده است.
با توجه به بحث توانمندسازی، تربیت نیروی کار بومی در سطوح کارگری و تکنسین اهمیت زیادی دارد. از طرفی، با توجه به جمعیت ایران و نیاز دستکم سالانه ۱.۵میلیون واحد مسکونی آموزشی، تجاری و اداری، نیاز به انواع مصالح ساختمانی ازجمله آجر روند روزافزونی دارد و توجه به صنعت آجر و نیازها و کمبودهای آن از اهمیت ویژهای برخوردار است و باید با بهرهگیری از دانش روز این صنعت را در زمینههای استراتژیک بهرهوری و کیفیت منابع انسانی، بازرگانی و سرمایهگذاری تحقیق و توسعه در جهت رقابتپذیری رشد و ارتقا داد.
در شرایط کنونی با تاکید کارشناسان امر، دولت باید بهصورت ویژه با اتخاذ تدابیر اصولی موانع و مشکلات پیشروی تولیدکنندگان را یکی پس از دیگری بردارد تا آنها بتوانند چرخ صنایع و اقتصاد کشور را به گردش درآورند و دچار وقفه، رکود، تعطیلی و بیکاری نشوند.