به گزارش می متالز، ۱۰درصد از سهام شرکت «تولیدی فولاد سپید فراب کویر» طی روز معاملاتی آینده (چهارشنبه ۱۷مهرماه) در بورس عرضه میشود تا پنجمین عرضه اولیه بورس تهران در سال جاری به نام این شرکت ثبت شود.
این شرکت در مدت زمان فعالیت خود توانسته به سود انباشته ۳۲۷میلیارد تومانی دست یابد و در ۳ماهه نخست سال۹۸ با جهش ۱۷۰درصدی، ۱۶۶میلیارد تومان سود خالص کسب کرد. در سال ۹۷ که اغلب شرکتها با افت مقدار فروش به سبب تحریمها و رکود اقتصادی مواجه بودند، «کویر» توانست علاوه بر افزایش نرخها، مقدار فروش را نیز افزایش داده و به درآمد و سود قابل توجهی دست یابد.
همانطور که در تصویر ذیل مشاهده میکنید، هر چند که در سال ۹۳ این شرکت متحل زیان شده اما؛ در سالهای اخیر روند سودسازی رو به رشد بوده و با توجه به تحقق درآمد ۱۶۶میلیارد تومانی در نخستین فصل ۹۸، انتظار میرود این روند کماکان ادامه داشته باشد.
در مدت اخیر در خصوص وضعیت بنیادی و عملکرد این شرکت صحبت شده اما؛ در این گزارش سری به اتاق مدیریت میاندازیم.
شرکت «تولیدی فولاد سپید فراب کویر» جزو شرکتهایی بوده که به صورت خانوادگی اداره میشود و اعضای خانواده خوروش بر تمام کرسیهای این شرکت تکیه زدهاند.
نکته جالبتر آن است که در ترکیب هیأت مدیره «کویر»، برخی افراد با مدرک دیپلم حضور دارند.
بر اساس این گزارش، مدیرعامل شرکت مدرک دیپلم اقتصاد دارد و البته با همین مدرک، سمتهای گوناگون و مهم دیگری در نهادها و ارکان کشوری دارد؛ از جمله، عضویت در اتاق بازرگانی اصفهان، عضو انجمن فولاد آهن ایران، رئیس کمیسیون معادن اتاق بازرگانی اصفهان و... .
رییس و نائب رییس هیأت مدیره «کویر» نیز به ترتیب با مدرک دیپلم اقتصاد و دیپلم ادبیات مشغول به فعالیت هستند. دو عضو دیگر این خانواده نیز مدرک کارشناسی دارند.
بنابراین، فوق لیسانسهها و دکترهای بیکار چندان نگران نباشند، بالاخره برای آنها هم کار پیدا میشود؛ آن هم از نوع مدیریت.
از این نکته نباید به راحتی عبور کرد که دیپلمههای «کویر» در سالهای اخیر از جهات گوناگون موفق عمل کردهاند و توانستهاند در عوامل مختلف نشانههای رشد را به معرض نمایش بگذارند و به این ترتیب، به برخی از مدیران مثلا باسابقه که به مدرک تحصیلی خود مینازند، طعنه زنند؛ البته در این میان، ممکن است اتفاقاتی در پستوها رخ داده باشد که از نگاهها مخفی مانده باشد.
در حال حاضر، در ترکیب هیأت مدیره شرکت هایی همچون «صنعتی و شیمیائی رنگین» و «کشت و صنعت آبشیرین» نیز اعضای دیپمله دیده می شود که عملکرد چندان قابل قبولی نداشتهاند و با وجود در اختیار داشتن موقعیت و سرمایه مناسب، در حاشیههای مطمئن سودآور نبودهاند.
از سوی دیگر، شرکت های بزرگ و مطرح بازار سرمایه در صنایعی همچون فولاد و حتی بانکداری، با زیانهای سنگین دست و پنجه نرم میکنند و شرایط اقتصادی و شرکتی بر دانش و سواد علمی مدیران آنها غلبه کرده است.