به گزارش می متالز، کیوان جعفری طهرانی مدیرعامل شرکت جامع تجارت، از روند تکمیل و تغییرات جاده ابریشم گفت: این جاده ابتدا شامل یک کوریدور دریایی و یک کوریدور زمینی تحت عنوان One Belt One Road بود که شانگهای چین را به اروپا میرساند. در مراحل اولیه قرار بود که جاده ابریشم از ایران هم بگذرد و چابهار بهعنوان مرز آبی و بندر این پروژه استفاده شود.
اما در ادامه تغییراتی در مراحل ساخت این جاده بهوجود آمد. در این خط جدید، 6 کوریدور زمینی و 1 کوریدور دریایی وجود دارد که چین را به سرتاسر آسیا، اروپا و آفریقای شمالی وصل میکند. جاده ابریشم جدید از اول آگوست 2017 به The Belt and Road Initiative تغییر نام یافت. متاسفانه نزدیکترین کوریدور زمینی 6گانه این جاده جدید از شمال ایران رد میشود و نقشی در ارتباط بنادر ایران به مراکز اقتصادی آسیا، اروپا و آفریقا ندارد. برای این خط دسترسی، چین با صرف هزینه چند میلیارد دلاری در کوههای صعبالعبور پاکستان، اتوبان احداث کرده و این جاده حدود 1 ماه پیش افتتاح شد. در این مسیر، خطوط ریل و جاده از شرق چین به غرب این کشور ادامه مییابد، یعنی سرتاسر این کشور را میپیماید و در ادامه به شمال شرق پاکستان وارد شده و در منتهیالیه جنوب افغانستان ولی در خاک پاکستان به بندر گوادر در دریای عمان و بهنقل چینیها خلیج فارس وصل میشود. در واقع این بندر نقطه اتصالی به دریای عمان و اقیانوس هند محسوب میشود. در ادامه برای تاکید بر تاثیرگذاری هرچه بیشتر جاده ابریشم جدید در کل جهان باید خاطرنشان ساخت، این جاده حدود 62 درصد از جمعیت جهان، 34 درصد از تجارت جهانی کالاها و 31 درصد تولید ناخالص ملی جهان را شامل خواهد شد. بدون شک این آمار حکایت از اثرگذاری بالقوه جاده ابریشم جدید برای اتصال کشورها به یکدیگر خواهد بود. بندر گوادر جایگزین بندر چابهار در جاده ابریشم است و باید تاکید کرد که متاسفانه در این میان، ایران فرصت بسیار ممتازی را از دست داد.