وضعیت بحرانی معادن زغال‌ سنگ جهان

به گزارش می متالز، از جمله فعالیت‌هایی که از این توافق‌ها تاثیر پذیرفته‌اند فعالیت‌های معدنی است که بیش از همه معادن زغال‌ سنگ در این میان از این سیاست‌ها متاثر شده‌اند. زغال‌ سنگ به عنوان یک سوخت فسیلی اکنون به عنوان یکی از آلاینده‌های اصلی شناخته می‌شود که سیاست گذاران سعی بر آن دارند تا مصرف آن را به حداقل برسانند.

اعلام خبر تغییر رویکرد از مصرف زغال‌ سنگ به منابع ارزان‌تر و کمتر آلاینده همچون گاز طبیعی و یا انرژی‌های تجدید پذیر، هفته گذشته قربانی دیگری در ایالات متحده گرفت. شرکت معدنی زغال‌ سنگ پیبادی انرژی Peabody Energy در این راستا اعلام کرد که یکی از معادن زغال‌ سنگ خود را که در نزدیکی کارخانه فرآوری دریاچه ویلو  Willow Lake در جنوب ایلینویز قرار دارد، تا پیش از پایان سال به دلیل آنچه که «شرایط غیر اقتصادی معدن‌کاری» خوانده است، تعطیل خواهد کرد.

این اعلان - که 225 کارگر را تحت تاثیر قرار می‌دهد - ناشی از خبرهایی است که در ماه سپتامبر مبنی بر پایان یافتن پیشنهادهای مناقصه نقدی شرکت پیبادی برای حل مشکلات بدهی انتشار یافته بود و همچنین شرایط نامساعد بازار زغال‌ سنگ در این اعلام این تصمیم اثرگذار بوده است.

در ماه ژوئن، شرکت زغال‌ سنگ خالص با شرکت زغال‌ سنگ آرچ به منظور ترکیب دارایی شرکت‌ها در حوضه رودخانه پودر Powder River برای تشکیل یک شرکت سرمایه گذاری مشترک، قراردادی به منظور صرفه جویی در هزینه‌ها و تقویت رقابت با گاز طبیعی و انرژی‌های تجدیدپذیر به امضا رساندند.

تعدیل نیروی بیشتر و ترخیص اجباری بیشتر کارگران مساله‌ای است که انتظار می‌رود این شرایط ایجاد کرده باشد. خدمات سرمایه گذار مودی روز شانزدهم اکتبر در یک یادداشت تحقیقاتی درباره این امضای این قرارداد نوشت: انتظار داریم ظرف چند هفته آینده حداقل چند معدن در حوضه رودخانه پودر ناچار به تعطیلی شوند. با این وجود بدون شک مشکلات شرکت زغال‌ سنگ پیبادی به مسائل پیش آمده در سال جاری بازنمی‌گردد. پرونده ورشکستگی این شرکت در سال 2016 مطرح و میلیاردها دلار بدهی پیش از پایان دادگاه‌های این شرکت در سال 2017، از ترازنامه آنها استخراج شد.

سه تولیدکننده بزرگ زغال‌ سنگ جهان (منابع طبیعی آلفا، زغال‌ سنگ آرچ و زغال‌ سنگ پاتریوت) نیز در سال‌های 2015 و 2016 اعلام ورشکستگی کردند. به نظر می‌رسد که با کاهش مصرف زغال‌ سنگ در جهان موج پرونده‌های فصل 11 (مبانی ورشکستگی) رو به افزایش است و به تدریج نیروگاه‌های با سوخت زغال‌ سنگ رو به تعطیلی می‌روند.

پیشتر در سال جاری پنج شرکت زغال‌ سنگی دیگر اعلام ورشکستگی کرده بودند؛ در حالیکه دو شرکت زغال‌ سنگ میشن و وست مور لند در اکتبر سال 2018 با اعلام ورشکستگی از بازار خارج شده بودند.

در ماه آگوست، شرکت مودی پیش بینی کرد که سودآوری بخش زغال‌ سنگ در طی 12 تا 18 ماه آینده رو به وخامت بیشتری هم می‌گذارد. در این پیش بینی عنوان شده بود: «ترکیب عوامل اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی نگرانی‌های ما را نسبت به چشم‌اندازهای طولانی مدت این صنعت افزایش می‌دهد، چرا که فشار بر صنعت زغال‌ سنگ رو به افزایش است و همین امر باعث می‌شود تعداد معادن زغال‌ سنگ رو به کاهش بگذارد. در محیط کاهش تقاضا ادامه فعالیت خصوصا برای معادن کوچکتر و با هزینه بالاتر غیراقتصادی به نظر می‌رسد.»

اداره اطلاعات انرژی ایالات متحده آمریکا (EIA) در این باره یادآوری کرده است که سهم زغال‌ سنگ از تولید برق در کل ایالات متحده در سال گذشته تنها 28 درصد بوده است و این رقم نسبت به 48 درصد سال 2008 کاهشی چشمگیر داشته است. پیش‌بینی‌های اداره اطلاعات انرژی آمریکا بیانگر آن است که این رقم در سال 2019 تا 25 درصد و تا سال 2020 تا 22 کاهش داشته و روند کاهشی خود را همچنان حفظ کند.

پیش‌بینی مودی در ماه جولای بیانگر آن بود که «تعطیلی نیروگاه‌های زغال‌ سنگ که پیشتر اعلام شده بود به اضافه بسته شدن نیروگاه‌هایی که سن آنها از مرز 50 سال گذشته است، باعث کاهش مصرف زغال‌ سنگ در آمریکا تا مرز 11 درصدی تا سال 2030 خواهد شد؛ این کاهش، نشان دهنده کاهش قابل توجه از سهم 20 درصدی کنونی در تولید برق و تداوم کاهش محسوس در تقاضای زغال‌ سنگ حرارتی خواهد بود.»

گفتنی است شرکت‌های برق ایالات متحده بیش از 546 واحد نیروگاه زغال‌ سنگ از سال 2010 تا سه ماهه نخست سال 2019 را تعطیل کرده‌اند که معادل 102 گیگاوات ظرفیت تولید بوده است. بر اساس پیش بینی اداره اطلاعات انرژی ایالات متحده، 17 گیگاوات ساعت دیگر، ظرفیت زغال‌ سنگ تا سال 2025 از تولید کنار گذاشته شوند. در طول سال گذشته صاحبان کارخانه بیش از 13 گیگاوات ظرفیت زغال‌ سنگی تولید برق را تعطیل کرده‌اند که این رویکرد خود موجب کسب دومین رتبه تعطیلی نیروهای زغال‌ سنگی ایالات متحده در تولید برق در دنیا شده است. بیشترین میزان تعطیلی به سال 2015 بازمی‌گردد که 15 گیگاوات نیروگاه تنها در یک سال تعطیل شد.

اداره اطلاعات انرژی آمریکا همچنین بیان کرده است: میزان مصرف زغال‌ سنگ ایالات متحده از زمان اوج خود در سال 2005 تاکنون نزدیک به 42 درصد کاهش یافته و در سال 2018 به 687 میلیون تن کاهش یافته است که پنجمین کاهش مستقیم سالانه و پایین‌ترین سطح از دهه 1970 تاکنون بوده است.

افزایش رقابت‌ها در گاز طبیعی (دومین منبع بزرگ انرژی مورد استفاده در ایالات متحده آمریکا) و انرژی‌های تجدید پذیر (میزان مصرف آن از سال سال 1950 نزدیک به سه برابر شده است) بیشترین فشار را در میان سوخت‌های فسیلی به مصرف زغال‌ سنگ وارد کرده است.

بر اساس آمار منتشر شده از سوی اداره اطلاعات انرژی آمریکا در ماه آوریل، تولید برق ایالات متحده از منابع تجدید پذیر (23 درصد) برای نخستین بار از زغال‌ سنگ (20 درصد) پیشی گرفته است. بر اساس تعریف آژانس انرژی‌های تجدید پذیر، منابع این انرژی حاصل از باد، خورشید و انرژی گرمایی زمین هستند.

در شرایطی که رقابت در هزینه‌ها در فاصله گرفتن از مصرف زغال‌ سنگ نقش بسزایی داشته است، اما در عین حال قوانین و مقررات مربوط به انرژی‌های سبز و مقررات زیست محیطی قوی‌تر و نیز گذاری در بازارهای مالی و بدهی برای عدم سرمایه‌گذاری در این کالا نیز نقش داشته‌اند.

گفتنی است در این رابطه حداقل 19 شرکت بیمه در اروپا از سرمایه گذاری بر روی زغال‌ سنگ انصراف داده و دارایی‌های ادغام شده تحت پوشش سیاست‌های واگذاری، از 4 تریلیون دلار در سال 2017 به بیش از 6 تریلیون دلار در سال 2018 و یا از 13 درصد به 20 درصد دارایی‌های جهانی صنعت بیمه افزایش یافته است. بر اساس گزارشی که در دسامبر سال 2018 منتشر شد، برخی سازمان‌های غیردولتی از جمله سیرا کلاب Sierra Club، گرین پیس Greenpeace و گروه اقدام رین فورکست Rainforest Action Group فشار را بر روی شرکت‌های بیمه برای انصراف از سرمایه گذاری بر روی تجارت زغال‌ سنگ افزایش داده‌اند.

در ماه جولای، شرکت بیمه چاب Chubb تبدیل به بزرگترین شرکت بیمه‌ای ایالات متحده شد که در امر تحریم سرمایه‌گذاری بر روی تجارت زغال‌ سنگ پیشگام شده است؛ چاب اعلام کرده است این سیاست‌های جدید را به شرکت‌هایی که بیش از 30 درصد از سود فعالیت‌های معدنی آنها حاصل از استخراج زغال‌ سنگ حرارتی باشد، نمی‌فروشد؛ به طور قطع این آخرین شرکت بیمه‌ای با سیاست‌های این چنینی نخواهد بود.