به گزارش می متالز، در مقابل این مشکلات، فعالان صنعت روی حرکتهایی نیز صورت دادهاند که منجر به پیشرفت این صنعت شده است و مشکلات توسط فعالان صنعت روی و انجمنهای مربوط به این صنعت مورد شناسایی قرار گرفت و از چندین سال پیش در خصوص برطرف کردن آنها اقداماتی انجام شده است. مهمترین گامی که در این صنعت برداشته شد و از حدود 14 سال گذشته تا کنون دنبال میشود، راهاندازی معدن بزرگ سرب و روی کشور یعنی معدن مهدیآباد بود. زیرا مهمترین معضلی که در مقابل تولیدکنندگان و فعالان صنعت قرار داشت و هماکنون نیز قرار دارد، موضوع تامین مواد اولیه است. بهدلیل اینکه واحدهای تولید روی در کشور، همگی بر اساس معدن انگوران بهوجود آمدند، رشد کردند و توسعه یافتهاند.
معدن انگوران دارای ظرفیت محدود استخراج و تامین خاک مورد نیاز برای واحدهای تولیدی است و قادر به پاسخگویی به نیاز ظرفیت کامل همه واحدهای سرب و روی موجود در کشور نیست. در حقیقت ظرفیت هیچ معدنی بینهایت و بدون انتها نیست و بالاخره روزی فرا میرسد که ذخایر معدن انگوران نیز بهاتمام خواهد رسید. حتی شرایط استخراج از یک معدن دارای محدودیت است و با گذشت زمان نیز بهتدریج از ظرفیت و عیار استخراجی معدن کاسته خواهد شد. به همین دلیل از چندین سال پیش، موضوع فعالسازی معدن مهدیآباد که مدتها متروکه باقی مانده بود، در محافل سرب و روی کشور و بهویژه نزد مسئولان مطرح شد. این معدن بنا به دلایل مختلف همچون مسائل اداری به مرحله بهرهبرداری نرسیده بود. بهرهبردار این معدن که اتفاقاً خارجی بود، در مدت قرارداد نتوانست این معدن را به مرحله بهرهبرداری برساند و بنا به گفته مسئولان، هیچ اقدامی در جهت استخراج از این معدن صورت نمیداد. اما سرانجام در پایان سال 1395 و ابتدای سال 1396 تکلیف معدن مهدیآباد روشن شد و انتظار صنعت سرب و روی کشور پس از مدتها به پایان رسید و گامهای بسیار مثبتی در جهت بهرهبرداری از این معدن برداشته شد. آغاز فعالیت معدن مهدیآباد یکی از بزرگترین موفقیتهای صنعت روی کشور در یک دهه گذشته محسوب میشود. چرا که بالاخره کلنگ بهرهبرداری از معدن مهدیآباد به زمین زده شد. در حال حاضر به جهت تامین مواد اولیه واحدهای سرب و روی کشور، افق روشنی در صنعت سرب و روی مشاهده میشود.
با وجود بهرهبرداری از معدن مهدیآباد و تامین خوراک بخش مهمی از این صنعت، مشکلات به قوت خود پابرجا هستند. بهطور مثال کشور ما سالهای طولانی در شرایط تحریم قرار داشت و طی چند سال گذشته نیز فشار تحریمها بر کشور بیشتر شد. صنعت سرب و روی کشور نیز بهویژه در بخش تکنولوژی مدتها تحریم بود و بسیاری از شرکتهای پیشرو در زمینه تولید سرب و روی و دارای دانش فنی لازم در این صنعت، حاضر نبودند تکنولوژیهای خود را در اختیار صنایع سرب و روی کشور قرار دهند.