راه‌آهن روی ریل بی‌تدبیری/ ماده ۴۸ در انتظار ابر پروژه لرستان

به گزارش می متالز، ورود قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیاء 'ص' به این پروژه موجی از امید را در نزد لرستانی‌ها به وجود آورد و کار با سرعت خوبی ادامه یافت تا اینکه بدقولی دولت مردان انگیزه کار را از قرارگاه گرفت و تعدیل نیرو در این ابر پروژه آغاز شد.

قول‌های مسوولان کشوری برای پرداخت بدهی‌ها و عملی نشدن آنان سبب شد تا پروژه‌ای که در طول مدت کوتاهی پیشرفت قابل قبولی داشت به یک‌باره روند لاک‌پشتی در پیش بگیرد و انگیزه در نزد کنندگان کار کم‌رنگ شود.

لنگ‌لنگان پیش رفتن پروژه قبل از آنکه دل مسوولان استانی را به درد بیاورد فرمانده قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیاء 'ص' را رنج می‌داد از این رو جلسات مختلف با دولت مردان مرتبط از سوی دکتر محمد شروع شد تا بلکه روزنه‌های امیدی برای لرستان و لرستانی باز شود اما گویا هرگز قرار نبود قطاری از لرستان به سمت جنوب برود، این را از وعده و وعیدهای دولت مردان به‌خوبی می‌توانستید حس کنید.

از این رو دکتر محمد فرمانده قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیاء 'ص' شخصاً به لرستان سفر کرد و در جلسه مشترک استاندار لرستان با حمید پورمحمدی معاون امور اقتصادی و هماهنگی برنامه‌ و بودجه کشور راه‌های برون‌رفت راه‌آهن دورود - خرم‌آباد از بن‌بست بررسی و قول‌های خوبی توسط پورمحمدی در آن جلسه داده شد؛ قول‌هایی که مشخص شد فقط روی کاغذ بوده و جامه عملی نخواهند داشت.

اما باز هم قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیاء 'ص' صبوری پیشه کرد تا شاید پیگیری از سوی استان برای رفع معضلات اعتباری این پروژه صورت بگیرد ولی گویا اینجا احدی از مسوولان دلش برای مردمان دیار لرستان نمی‌سوزد و یا شاید زورشان به مسوولان مافوق نمی‌رسد و از هنر لابی بی بهره‌اند.

و این در حالی بود که قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیاء 'ص' در جلسه استان اعلام آمادگی کرد که از محل تهاتر و یا اوراق تسویه خزانه که سازوکار آن در بودجه ۹۸ لحاظ گردیده آمادگی دارد پروژه را تکمیل کند هر چند این امر برای قرارگاه با ریسک‌های زیادی همراه بود اما استان به‌راحتی از کنار چنین پیشنهاد ارزشمندی هم گذشت.

ولی حالا خبرهای خوشی از ابر پروژه لرستان به گوش نمی‌رسد و قطاری که قرار بود صدایش سمفونی توسعه را بنوازد ناقوس مرگ این پروژه را در گوش‌ها طنین‌انداز کرده و این اتفاق نا میمون نه نمایندگان مجلس را به تکاپو انداخته و نه برای استاندار و معاون مربوطه‌اش تفاوتی دارد که راه آهنی برای لرستان باشد یا نباشد.

راه‌آهن دورود - خرم‌آباد حالا روی ریل بی‌تدبیری در شرف ماده ۴۸ قرار گرفته و عملاً تعطیل شده است.

در این خصوص با معاون عمرانی استانداری تماس گرفتیم تا علت خلف وعده مسوولان کشوری و خطر ۴۸ شدن این پیمان را جویا شویم که با بی‌میلی گفت بروید از خودشان بپرسید!

جواب سربالای معاون استاندار در پاسخ به این سؤال که ما دسترسی به مسوولان کشوری نداریم و شما را مسوول رسیدگی وعده‌های آنان می‌دانیم، با این مطلب به‌ظاهر ساده اما فاجعه‌آمیز روبرو شد که ما هم به‌مانند شما دسترسی نداریم.

اینکه استاندار و معاون عمرانی قدرت پیگیری وعده‌های داده‌شده مسوولان کشوری در جلسات دو تا سه‌ساعته استان با آن‌همه تشریفات و ... را ندارند پس اساساً لزوم برگزاری چنین جلسات و استقبال‌های گاه‌وبیگاه آنان از مسوولان کشوری و وقت‌کشی‌های چندین ساعته مدیران در این جلسات چیست؟

اگر قرار باشد معاون استاندار یا حتی خود ایشان قدرت دیدار با یک مسوول رده چندمی چون پورمحمدی را نداشته باشند تفاوت آنان با افراد غیر مسوول در استان چیست؟ و لزوم یدک کشیدن عناوینی چون معاونت به چه سبب می‌تواند باشد؟

شاید زمان بی‌تفاوتی یک جایی باید متوقف شود و همه از مردم گرفته تا مسوولان دل در گرو توسعه استان بگذارند و نگذارند زمان برای سرنوشت جوانان این دیار از دست برود.

چرا که تعطیلی و اخراج حدود هزار نفر در پروژه راه‌آهن دورود - خرم‌آباد زنگ خطر دیگری از عدم توسعه یافتن را در لرستان به صدا در آورده آنجا که یکی از ارکان مهم زیر ساخت توسعه حمل و نقل ریلی عنوان می‌شود.