کاهش سرمایه‌گذاری جهانی در برق زغالی

به گزارش می متالز، در حالی که اغلب شرکت‌های تولید انرژی، در حال بازسازی سریع خود هستند، حدود 23 منطقه جغرافیایی در جهان، اعلام کرده‌اند که استفاده از زغال‌سنگ را کنار گذاشته‌اند یا مهلت زمانی چند ساله (تا پایان سال 2030) برای تعطیلی کامل نیروگاه‌های زغال‌سنگ‌سوز خود تعیین کرده‌اند. به گفته تحلیل‌گران انرژی تا پیش از سال 2014 هیچ مرز جغرافیایی مشخصی (شهر، ایالت و کشور)، برنامه‌ای برای خروج کامل از سلطه زغال‌سنگ نداشت و آن‌چه که اکنون شاهد آن هستیم، آغاز یک بازسازی سراسری سیستم انرژی در جهان است؛ به‌طوری که سیستم جدید بتواند به مسائل آلودگی هوا و تغییرات آب و هوایی حساس باشد.

در نتیجه سقوط آزاد پروژه‌های جدید چین و هند، سرمایه‌گذاری جهانی در صنعت زغال‌سنگ به‌شدت کاهش یافته است. این در حالی است که روز به روز حرکت جریان سرمایه به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر بیشتر می‌شود. بررسی‌های انجام شده توسط برنامه زیست‌محیطی سازمان ملل (UN Environmental Program) نشان داد که سرمایه‌گذاری‌های انجام شده در نیروگاه‌های زغالی و گازی به کمتر از نصف سرمایه‌گذاری‌های بخش انرژی‌های تجدیدپذیر غیرآبی کاهش یافته است. طبق گزارش سرمایه‌گذاری انرژی 2017 که توسط‌ آژانس بین‌المللی انرژی (International Energy Agency) ارایه شد، سرمایه‌گذاری در بخش نیروگاه‌های زغالی، 20 درصد کاهش داشت و به‌نظر می‌رسد سیر نزولی آن ادامه داشته باشد. برای مشاهده اثر این کاهش سرمایه‌گذاری، نمودار 1، ظرفیت‌های جدید نیروگاه‌های زغال‌سنگ‌سوز را از سال 2012 نشان می‌دهد.

همان‌طور که در نمودار دیده می‌شود، ساخت نیروگاه‌های جدید از سال 2016 روند کاهشی داشته است. علت این امر، جذب سرمایه توسط دیگر رقبا (اغلب انرژی‌های تجدیدپذیر) بوده است. طبق آخرین تحقیقات انجام شده توسط سازمان‌های گرین‌پیس (Greenpeace) و کول‌اسورم (CoalSwarm)، بیش از یک‌چهارم شرکت‌هایی که از سال 2010 تاکنون مالک ظرفیت نیروگاهی زغالی بوده‌اند یا طرح توسعه برای این نیروگاه‌ها را در دست اقدام داشته‌اند، فعالیت‌های خود را لغو کرده‌اند. این به‌معنای تعطیل شدن نزدیک به 370 نیروگاه زغال‌سنگ‌سوز بزرگ است که ظرفیت تولید انرژی آن‌ها معادل 6 برابر انرژی مورد نیاز کشور انگلستان بوده است. به‌عبارت دیگر حدود نیم‌تریلیون دلار از دارایی‌های این صنعت قدیمی، یا تعطیل شده یا طرح توسعه آن متوقف شده است.

از سال 2014 تا امروز، 6 منطقه جغرافیایی (شامل شهر، ایالت یا کشور)، کاملا استفاده از زغال‌سنگ را کنار گذاشته‌اند. 17 مرز جغرافیایی دیگر نیز تا پایان سال 2030 یا زودتر به آن‌ها خواهند پیوست. 3 کشور از کشورهای گروه هفت (G-7) و 8 کشور از کشورهای اتحادیه اروپا، تصمیم گرفته‌اند که استفاده از زغال‌سنگ را متوقف کنند. به‌طور مثال، کشور هلند، در همین ماه جاری تصمیم خود را مبنی بر تعطیل کردن نیروگاه‌های زغال‌سنگ‌سوز اعلام کرد. اندونزی که پس از هند و چین، سومین سازنده نیروگاه‌های زغال‌سنگ‌سوز در سال‌های اخیر محسوب می‌شود، چندی پیش اعلام کرد که پروژه جدیدی برای ساخت نیروگاه زغالی ندارد.

بنا به گزارش مؤسسه تحلیل مالی و اقتصادی انرژی (Institute for Energy Economics and Financial Analysis)، طی سال‌های 2007 تا 2016، توانایی انرژی‌های تجدیدپذیر برای رقابت با زغال‌سنگ به حدی بود که سبب شد نیروگاه‌های زغال‌سنگ‌سوزی که با حداکثر ظرفیت خود کار نمی‌کردند، ضرری معادل 185 میلیارد دلار متحمل شوند. همچنین وب‌سایتی که برای پیگیری وضعیت نیروگاه‌های زغالی جهان، ساخته شده است، نشان داد که در جولای 2017، حدود 548 گیگاوات ظرفیت نیروگاهی زغالی در مرحله پیش‌ساخت به سر می‌برد و 246 گیگاوات نیز در حال ساخت است. این مقدار از ظرفیت‌های در مرحله پیش‌ساخت و در حال ساخت، نسبت به جولای سال گذشته، به ترتیب 41 و 25 درصد کاهش را تجربه کرده‌اند.