به گزارش می متالز، صنعت دیرگداز از ابتدای تاسیس ازسوی بخش خصوصی شکل گرفته و اداره شده است. این صنعت بهنوعی گلوگاه صنایع مادر بهشمار میرود. هماکنون یکی از مهمترین مشکلات این صنعت، تامین مواد اولیه است و نبود برخی از مواد معدنی مورد نیاز بعضی تولیدکنندگان آن را با مشکل روبهرو کرده است.
از آنجا که در ایران مواد اولیه مورد نیاز برخی نسوزها وجود ندارد و امکانات فرآوری آن نیز تاکنون ایجاد نشده؛ بنابراین بخش بزرگی از مواد اولیه صنعت نسوز از خارج وارد کشور میشود. در حقیقت تحریمها در زمینه واردات مواد اولیه نسوز محدودیتهایی را برای تولیدکنندگان ایجاد کرده اما با اجرای راهکارهای داخلی میتوان از این مانع نیز عبور کرد.
یکی از راهکارهایی که میتوان برای تامین مواد اولیه به نسوزها کمک کند، تعامل بیشتر واحدهای نسوز با واحدهای فولادی است. از آنجا که بیشترین استفاده نسوز در ایران در صنعت فولاد است، واحدهای فولادی میتوانند به کمک واحدهای نسوز بشتابند. گفتنی است همگرا نبودن مصرفکنندگان با صنعت نسوز سبب شده کمبودهای این صنعت پوشش داده نشود، این در حالی است که سرمایهگذاری واحدهای فولادی در صنعت نسوز و ایجاد واحدهای فرآوری در این صنعت میتواند راهگشای مسیر حرکت صنعت دیرگداز باشد.