به گزارش می متالز، سفیر افغانستان در تهران که حدود چهار ماه از مأموریت او در ایران میگذرد با رئیس اتاق ایران دیدار کرد. در این نشست برقراری توازن در تجارت بین ایران و افغانستان مورد تأکید قرار گرفت.
غلامحسین شافعی، رئیس پارلمان بخش خصوصی کشور رابطه بین ایران و افغانستان را یک رابطه خویشاوندی خواند و از بهبود وضعیت تجارت و همکاریهای اقتصادی سخن گفت. هر چند وی با تأکید بر دو طرفه بودن تجارت، گفت: مسوولان دولت افغانستان از اینکه تراز تجاری بین دو کشور همواره به نفع ایران مثبت است انتقاد دارند که نکته به حقی بوده و باید برای توسعه همکاریها این مشکل را حل کرد.
به اعتقاد او ایران باید میزان واردات خود را از افغانستان بیشتر کند و پلی برای صادرات مجدد کالا و محصولات افغانستانی به سایر کشورها باشد.
شافعی از وجود مشکلات مرزی، گمرکی، قرنطینه و کندی سیستمهای مربوطه و در نتیجه تراکم کالا در گمرکات مرزی بین دو کشور انتقاد و خواستار حل این مسائل به همت مسئولان دولتی دو طرف شد. رئیس اتاق ایران علاوه بر تشریح وضعیت نامطلوب جاری در منطقه مرزی بین ایران و افغانستان از تفاهم بین اتاق ایران و وزارت اقتصاد برای مکانیزه کردن سیستمهای گمرکی این منطقه با همکاری اتاق ایران خبر داد.
رئیس پارلمان بخش خصوصی کشور یادآور شد: چنانچه همسایههای یک کشور آباد و قدرتمند باشند، عواید آن نصیب او نیز خواهد شد. بنابراین سرمایهگذاری در افغانستان و ایجاد اشتغال در این کشور از جمله موضوعاتی است که در دستورکار ما قرار دارد. از جمله ایجاد شهرک صنعتی هرات که خوشبختانه در این حوزه تا به امروز اقدامات خوبی انجام شده است.
وی در بخش دیگری از سخنان خود به ظرفیتهای نهفته در افغانستان اشاره و تأکید کرد: در این منطقه معادن بسیار غنی و متنوعی وجود دارد که میتواند زمینه همکاریهای پایدار بین دو کشور باشد.
عبدالغفور لیوال، سفیر افغانستان در تهران با تأیید آنچه شافعی در مورد لزوم برقراری توازن تجاری بین دو کشور گفت، خاطرنشان کرد: اگر امروز از میزان همکاریهای تجاری ناراضی هستیم، علت اصلی آن نبود آگاهی و شناخت از ظرفیتهای یکدیگر است. باید در قدم اول این نقص عمده و مهم را برطرف کنیم که راهکار آن برگزاری نشستهای تخصصی با حضور نمایندگان دو طرف است. از طرفی اعزام و پذیرش هیاتهای تجاری نیز میتواند مؤثر باشد.
وی این دیدگاه ایرانیان در مورد اینکه افغانستان کالایی برای صادرات به ایران ندارد، را نادرست توصیف کرد و ادامه داد: به دلیل نبود شناخت کامل از این کشور، چنین دیدگاهی به وجود آمده که نادرست است.
سفیر افغانستان در تهران همچنین استفاده از ظرفیتهای چابهار را مورد تأکید قرار داد و گفت: قرار است دو نمایندگی از بانکهای افغانستان در این منطقه تأسیس شود تا به این روش مشکلات مالی را برطرف کنیم.
او توانمندی اتاق مشترک ایران و افغانستان را در راستای پوشش همه فعالیتهای تجاری و همکاریهایی که در این حوزه بین فعالان اقتصادی ایرانی و افغانستانی صورت میگیرد را مورد توجه قرار داد و افزود: باید با همکاری یکدیگر زمینههای تجارت غیرقانونی بین ایران و افغانستان را از بین ببریم.
بر اساس اظهارات لیوال، ایران میتواند برای تأمین بسیاری از نیازهای خود مانند انواع میوه، گوشت قرمز، محصولات زراعی، تولید انرژی خورشیدی، و مواردی از این دست در افغانستان سرمایهگذاری کند.
سفیر افغانستان در تهران از تهیه سند جامع راهبردی توسعه روابط بین دو کشور خبر داد و گفت: در این سند که قرار است در 5 بخش تهیه شود، به حوزههای مختلف از جمله تجارت، ترانزیت و مسائل اقتصادی توجه جدی خواهد شد.
در ادامه محمدرضا کرباسی، معاون بینالملل اتاق ایران از برنامهریزی و رایزنی اتاق ایران با وزارت جهاد کشاورزی برای ساماندهی وضعیت قرنطینه در مرز بین ایران و افغانستان سخن گفت.
وی تصریح کرد: در حال حاضر به دلیل محدودیتهای ناشی از تحریم، ایران در تأمین نیازهای خود به مواد اولیه صنعتی، تجهیزات، قطعات یدکی و غیره دچار مشکل شده است، در این رابطه میتوان با همکاریهای چندجانبه بین ایران، افغانستان و دیگر کشورها زمینهای را فراهم کنیم تا نیازهای ایران به این محصولات از این طریق تأمین شود.
مظفر علیخانی، دبیرکل اتاق مشترک ایران و افغانستان درخواست دیرینه از مسوولان و بخش خصوصی افغانستان را تأسیس اتاق مشترک افغانستان و ایران عنوان کرد و گفت: سالهاست این خواسته را به صورت مکرر مطرح میکنیم اما متأسفانه همچنان عملی نشده است.
وی از وجود 100 تفاهمنامه و توافق بین ایران و افغانستان طی چند سال گذشته و اجرایی نشدن حدود 90 درصد آنها خبر داد و گفت: برای توسعه روابط و همکاریهای مشترک لازم است دلیل اجرایی نشدن این توافقات آسیبشناسی شود و با حل موانع، زمینه توسعه روابط را مهیا ساخت.
علیخانی همکاریهای بین صرافیهای دو کشور را در شرایط کنونی، ضروری خواند و افزود: بانک مرکزی افغانستان مانع از همکاری بین صرافیهای این کشور با صرافیهای ایرانی میشود. اگر این همکاریها نباشد، امکان تجارت و کار با این کشور برای ایران وجود ندارد. از طرفی یک راهکار مهم برای توسعه مناسبات، استفاده از تهاتر است که به جد از طرف دولت ایران حمایت میشود. اگر این راهکار مورد استفاده قرار گیرد، توازن تجاری بین دو کشور تا حد زیادی به تعادل میرسد.