آینده آلومینیوم چه می‌شود؟

به گزارش می متالز، جریان غالب در بازارهای کالایی در جهان با محوریت بازار فلزات هم‌ اکنون افزایشی است که این روند نتیجه فوران خوش‌ بینی‌ها به دورنمای بازارهای کالایی برای کوتاه‌ مدت است. این جریان بیش از همه بر بازار فلزات پایه و فولاد در جهان اثر گذار بوده و می‌توان گفت که این بازارها برنده اصلی نوسان نرخ در بازارهای کالایی بوده‌ و هستند.

این جریان افزایشی هم‌ اکنون نیز ادامه دارد، آن‌هم در شرایطی که ثبات نرخ و حتی میل به کاهش قیمت‌ جهانی نفت‌ خام در هفته قبل هم نتوانست این روند افزایشی را متوقف کند. هنوز شاهد رشد قیمت‌ها در بازارهای فلزی هستیم و این انتظار وجود دارد که برای کوتاه‌ مدت همین روند صعودی در بازارهای فلزی ادامه یابد. این روند کلی برای فلز آلومینیوم نیز همین‌گونه است، اگرچه شاهد هستیم که شتاب رشد بهای این کالا به بزرگی بازار فلزات مشابه نیست.

شاخص بورس فلزات لندن در طول هفته گذشته شاهد رشدی نزدیک به ۵/ ۱ درصد بود که عدد بزرگی به‌ شمار می‌رود. این درحالی است که متوسط رشد قیمت هفتگی آلومینیوم در طول هفته گذشته ۴۶/ ۱ درصد بود که اندکی کمتر از این رقم است که همین داده احتمال تداوم رشد بهای آلومینیوم را می‌تواند در بر داشته باشد.

قیمت نقدی هر تن آلومینیوم در بورس فلزات لندن برای تحویل فوری در تاریخ ۲۳ دسامبر، هزار و ۷۷۱ دلار بود آن‌هم در شرایطی که بهای سلف ۳ ماهه این کالا در همین بازار، هزار و ۷۹۷ دلار بود که نشان می‌دهد ذهنیت بازار و به بیان دقیق‌ تر آمادگی معامله‌ گران بر رشد قیمت‌ها تعلق دارد، گویی بازار رشد مقطعی نرخ در این بازار را در معاملات خود پذیرفته است.

بهای آلومینیوم در بازارهای جهانی از ابتدای اکتبر و قیمت‌هایی نزدیک به هزار و ۷۲۰ دلار در هر تن؛ تاکنون در یک روند صعودی قرار داشته است که می‌توان گفت یک جریان افزایشی به‌شمار می‌رود و البته تجربه هم نشان داده که این روندهای قیمتی می‌تواند ادامه‌ دار باشد.

این در حالی است که بهای آلومینیوم از اواسط آوریل تا کف قیمتی اواخر سپتامبر در یک فاز کاهشی بزرگ نوسان کرد و از ارقامی نزدیک به ۲ هزار و ۶۴۰ دلار تا هزار و ۷۲۰ دلار یک کاهش نرخ گسترده را نشان داد، گویی این بازار تمایل دارد خود را در یک مسیر افزایشی قدرتمند قرار دهد اما با صراحت نمی‌توان در این‌ خصوص اظهار نظر کرد. البته این بازار در روز گذشته توانست حتی قیمت‌هایی نزدیک به هزار و ۸۰۰ دلار در هر تن را هم به ثبت برساند که نشان می‌دهد هنوز این روند افزایشی ادامه داشته است.

این موارد تاکنون احتمال تداوم رشد قیمت‌ها را دربر دارد ولی مولفه‌های دیگری هم در این بازار ایفای نقش می‌کند که بخشی از خوش‌ بینی‌ها را محدود خواهد ساخت.

موجودی انبارهای آلومینیوم در بورس فلزات لندن در اقصی‌ نقاط جهان از اواسط نوامبر تاکنون در یک مسیر صعودی قدرتمند قرار گرفته است که نشان‌دهنده برتری عرضه بر تقاضاست. در اواسط نوامبر این رقم کمتر از ۹۵۰ هزار تن بود که در روزهای گذشته به بیش از یک میلیون و ۴۸۶هزار تن رسیده است که رشد قابل‌ توجهی را نشان می‌دهد. البته در روزهای اخیر موجودی انبارها در همین ارقام به یک ثبات نسبی دست پیدا کرده و حتی تمایل به افت موجودی انبارها را نیز مخفی نمی‌کند.

البته در روزهای اخیر شاهد هستیم که تقاضای خرید برای آلومینیوم در بازارهای جهانی افزایش یافته است که رشد قیمت‌ها نیز از آن حمایت می‌کند. تلاش برای افزایش موجودی انبارها در روزهای پایانی سال میلادی یک عرف کلی در بازار فلزات به‌شمار می‌رود آن‌هم در شرایطی که خوش‌ بینی‌ها نسبت به بهبود سریع‌ تر تقاضا برای سال آینده نیز وجود دارد، بنابراین خرید آلومینیوم از سوی برخی واحدهای صنعتی جذاب و توجیه‌ پذیر جلوه می‌کند.

در برابر این سیگنال شاهد هستیم که پریمیوم قیمت آلومینیوم در بازارهای جهانی درحال کاهش است و در برخی ارقام به کمترین رقم از سال ۲۰۱۲ تاکنون کاهش داشته است. آلمان و آمریکا دو کشوری هستند که با کاهش جدی هزینه پریمیوم روبه‌رو شده‌اند و البته دلیل آن را در افت تقاضای واقعی عنوان می‌کنند.

باید به این نکته اشاره کرد که پریمیوم قیمت آلومینیوم فاصله‌ قیمتی بین نرخ‌های موجود در بورس فلزات لندن با قیمت معامله است به این معنی که در زمان انعقاد قرارداد، قیمت پایه همان بهای آلومینیوم در بورس فلزات لندن است ولی به این رقم اندکی اضافه خواهد شد.

پریمیوم قیمتی است که نشان می‌دهد میزان تخفیف در زمان انجام معامله چقدر بوده که البته هزینه‌های انبارداری هم در آن مستتر است یعنی تمامی هزینه‌های جانبی تا زمان تحویل در این قیمت خلاصه می‌شود. حال در شرایطی که خبرها از ضعف تقاضا در بازارهای جهانی حکایت دارد، تولید کننده واقعی تلاش می‌کند محصولات خود را به خریدار فروخته و کالا را به‌ صورت فیزیکی به خریدار تحویل دهد.

در شرایطی که قیمت پریمیوم کاهش یابد، می‌توان نتیجه گرفت که تقاضای واقعی در بخش صنعتی در جهان ضعیف است و همین روند می‌تواند یک سرعت‌ گیر جدید در برابر رشد قیمت‌ها به‌ شمار رود، آن‌هم در شرایطی که بالابودن نسبی موجودی انبارها نیز همین ادعا را ثابت می‌کند. هم‌ اکنون کاهش بهای قراضه آلومینیوم در بازار آمریکا نیز نشان می‌دهد که روزهای پایانی سال میلادی چندان دوره جذابی برای خرید نیست.

به‌ رغم بد بینی‌های فوق اما شاهد هستیم که قیمت‌ها در بورس فلزات لندن در یک مسیر صعودی حرکت می‌کند. این نکته به این معناست که خوش‌ بینی‌های فزاینده درخصوص دورنمای بازارهای کالایی موجب شده سرمایه‌های سرگردان بسیاری جذب بازارهای کالایی شود که در نهایت رشد قیمت‌ها را همراه با بازارهای مشابه موجب شده است.

تا زمانی که این خوش‌ بینی‌ها وجود داشته و تداوم یابد؛ هیچ بعید نیست که روند افزایشی نرخ در بازار آلومینیوم هم ادامه داشته باشد. در هر حال بازار آلومینیوم در یک دو راهی جدی قرار دارد؛ یا باید خوش‌ بینی‌های موجود در معاملات مالی و دادوستدهای کاغذی را اصل قرار داده و یا ضعف واقعی تقاضا را به‌ عنوان ملاک رشد قیمت‌ها تلقی کند.

این موارد در حالی رخ می‌دهد که بازار آلومینیوم هنوز از روند کاهشی چندین ماهه اخیر فاصله چندانی نگرفته است و نمی‌توان گفت که این دوره رشد قیمت‌ها از تداوم بزرگ و برجسته‌ای در میان‌ مدت تا درازمدت برخوردار باشد.

در هر حال بازار در شرایط فعلی در یک فاز افزایش نرخ قرار داشته و می‌توان گفت که برای کوتاه‌ مدت امکان تداوم رشد قیمت‌ها وجود دارد. اما برای تحلیل این بازار در طولانی‌ مدت به داده‌های بیشتری نیاز داریم، شاید تعدیل قطعی جنگ تجاری بین چین و آمریکا و کاهش چشم‌ انداز رکودی بتواند محرک جدیدی را برای بازار ایجاد کند که خروجی این موارد می‌تواند رشد قیمت‌ها در میان‌مدت را هم قطعی جلوه دهد ولی از هم‌ اکنون نمی‌توان در این‌ خصوص اظهار نظر قاطعی داشت.