به گزارش می متالز، تولیدکنندگان صنعت پتروشیمی پیشگام صنایع دیگر در منطقه خاورمیانه به شمار میآیند. صنعت پتروشیمی این منطقه طی 30 سال گذشته رشد خیرهکنندهای را تجربه کرده است و این صنعت در سال 2016 شاهد رشد 3.7 درصدی، رسیدن به ظرفیت تولید سالانه 150 میلیون تن و پیشی گرفتن از رشد میانگین جهانی 2.2 درصد بود.
در دوره مورد بررسی، طبق اعلام انجمن پتروشیمی و مواد شیمیایی خلیج فارس (GPCA)، برنامهای برای اجرای پروژههایی به ارزش 13 میلیارد دلار اعلام شد.
این رشد توسط عوامل متعددی از جمله تقاضا برای بنزین و سوختهای جت و توسعه سریع صنعت پدید آمده است. افزون بر این، رشد روزافزون استفاده از پلیاتیلن در صنایع بستهبندی فشار بیشتری به تولید اتیلن وارد میکند.
با اینحال، با توجه به اینکه تأمین مواد اولیه ارزان قیمت در بیشتر کشورهای خاورمیانه طی چند سال آینده پایان مییابد، تولیدکنندگان مواد شیمیایی که به دنبال گسترش صنایع داخلی هستند با چالشهایی روبهرو خواهند بود.
امروزه، مزیتهای مقیاس (economy of scale) لزوم ایجاد مجتمعهای جدید برای پاسخگویی به تقاضای روزافزون محصولات پتروشیمی را ضروری میکند. مجتمعهای موجود که روزآمد کردن تجهیزات آنها شرایط دشواری دارد، به فناوریهایی متکی هستند که از کاتالیزورها و فرآیندهای جدید استفاده میکنند.
در این چارچوب، بومیسازی صنعت پتروشیمی یک امر ضروری است، زیرا این امکان را به کشورها میدهد تا رضایت داخلی بیشتری را در تولید دنبال کنند.
این موضوع اشکال مختلفی از قبیل توسعه ظرفیت داخلی برای تولید سوخت، مواد شیمیایی و دیگر محصولات به خود میگیرد. همچنین بدان معناست که احتمال میرود در بعضی شرایط کشورهایی که فرصتهای رشد بیشتری دارند، نیازمند افزایش تولید داخلی کاتالیزورها و تجهیزات باشند.