به گزارش می متالز، آلمان رهبر مبارزه با تغییرات آب و هوایی در جهان شناخته میشود. این کشور در انرژیهای تجدید پذیرسرمایهگذاری کرده است و یکسوم برق موردنیاز آلمان از انرژی خورشیدی و باد تأمین میشود یعنی دو برابر بیش از سهم آمریکا در این مورد. هدف آلمان این است که میزان تولید کربن دیاکسید را تا سال 2020، 40 درصد کاهش دهد، هدفی که در مقابل سهم آمریکا یا کل دنیا در این زمینه جاهطلبانه به نظر میرسد.
پس از خروج آمریکا از معاهده زیستمحیطی پاریس، آنگلا مرکل صدراعظم آلمان قسم خورد که بیشازپیش برای مقابله با تغییرات آب و هوایی تلاش کند. آنگلا مرکل گفت: «ما نمیتوانیم این دست و آن دست کنیم آخرین مرد روی زمین قانع شود که با توجه به شواهد علمی باید برای تغییرات آب و هوایی کاری کرد». داستان آلمان اما یک روی دیگر هم دارد، رویی که خیلی خوشایند نیست. این کشور هنوز 40 درصد از انرژی موردنیازش را از سوختن زغالسنگ تأمین میکند. آلمان در بین کشورهای اروپایی بیشتر سهم را در تأمین سوخت از زغالسنگ دارد و بدتر از این استفاده از زغال قهوهای بهعنوان آلودهترین نوع زغالسنگ است. این آمار نشان میدهد که آلمان فاصله زیادی تا کاهش 40 درصدی کربن دیاکسید تا سال 2020 دارد.
بخشی از اتکای آلمان به مصرف زغالسنگ به دلیل دست کشیدن از انرژی هستهای و بخشی دیگر به دلیل مسائل سیاسی است. بنابرهمین دلیل دوم بود که در طول مبارزه انتخاباتی در تابستان، مرکل از طرح مسئله کاهش مصرف زغالسنگ اجتناب میکرد هرچند ناگهان سیاست عوض شد. حالا مرکل در حال تشکیل دولت جدید است و حزب سبز یکی از شرکای سیاسی مهم این دولت خواهد بود که اصرار دارد نیروگاههای زغالسنگ را تعطیل کند و این تعطیلی در مورد 20 نیروگاه که بیشترین آلودگی را ایجاد میکند فوری خواهد بود. البته این اقدامات مشکل را حل نمیکند اما آلمان را در مسیر کاهش تولید گازهای گلخانهای قرار خواهد داد و این تنها راهی است که به آلمان کمک میکند تا ادعای کاهش 40 درصدی کربن دیاکسید تا سال 2020 را عملی کند.
البته مسئله فقط مربوط به سیاست نیست. نرخ بیکاری در آلمان در کمترین میزان ممکن است و هزاران شغل جدید از سرمایهگذاری در انرژیهای تجدید پذیر ایجادشده است، پس حالا فرصت خوبی برای تعطیلی نیروگاههای زغالسنگ بدون نگرانی از بیکار ماندن کارگرانشان فراهمشده است. بازار انرژی با افزایش عرضه روبهروست پس تعطیلی واحدهای زغالسنگ به افزایش ناگهانی قیمت برق و نارضایتی مصرفکنندگان منجر نخواهد شد اما آنچه بسته ماندن نیروگاههای برق زغالسنگی را تضمین میکند، افزایش نرخ زغال در سالهای آینده است. در این مورد یک خبر خوب این است که اصلاحات متعهد به سیستم کاهش آلایندگی در اتحادیه اروپا به دنبال سختگیرانه کردن حدود انتشار گازهای گلخانهای است. تحقیقاتی که انجامشده نشان میدهد که این اقدامات میتواند قیمت زغال را تا سه برابر یعنی 24 یورو در هر تن افزایش دهد، نرخی که بهاندازه کافی برای دست کشیدن کشورها از مصرف زغالسنگ مناسب است. اگر مرکل براساس طرح کاهش مصرف زغالسنگ نیروگاههای آلاینده را تعطیل کند، زنگ اول را برای آغاز این حرکت به صدا درآورده است.