چشم‌انداز مثبت آلومینیوم در سال جدید

به گزارش می متالز، جریان غالب در بازارهای کالایی در جهان با محوریت بازار فلزات هم‌اکنون افزایشی است که همان‌گونه که در گزارش‌های قبلی به آن اشاره کردیم نتیجه فوران خوش‌بینی‌ها به دورنمای بازارهای کالایی برای کوتاه‌مدت است.

این جریان بیش از همه بر بازار فلزات پایه و فولاد در جهان اثرگذار بوده و می‌توان گفت که این بازارها برنده اصلی نوسان نرخ در بازارهای کالایی بوده‌ و هستند. این جریان افزایشی هم‌اکنون نیز ادامه دارد، آن‌هم در شرایطی که ثبات نرخ و حتی میل به کاهش قیمت‌ جهانی نفت‌خام در هفته قبل هم نتوانست این روند افزایشی را متوقف کند. هنوز شاهد رشد قیمت‌ها در بازارهای فلزی هستیم و این انتظار وجود دارد که برای کوتاه‌مدت همین روند صعودی در بازارهای فلزی ادامه یابد. این روند کلی برای فلز آلومینیوم نیز همین‌گونه است، اگرچه شاهد هستیم که شتاب رشد بهای این کالا به بزرگی بازار فلزات مشابه نیست.

شاخص بورس فلزات لندن در طول هفته گذشته شاهد رشدی نزدیک به ۵/ ۱ درصد بود که عدد بزرگی به‌شمار می‌رود. این درحالی است که متوسط رشد قیمت هفتگی آلومینیوم در طول هفته گذشته ۴۶/ ۱ درصد بود که اندکی کمتر از این رقم است که همین داده احتمال تداوم رشد بهای آلومینیوم را می‌تواند در بر داشته باشد. قیمت نقدی هر تن آلومینیوم در بورس فلزات لندن برای تحویل فوری در تاریخ ۲۳ دسامبر، هزار و ۷۷۱ دلار بود آن‌هم در شرایطی که بهای سلف ۳ ماهه این کالا در همین بازار، هزار و ۷۹۷ دلار بود که نشان می‌دهد ذهنیت بازار و به بیان دقیق‌تر آمادگی معامله‌گران بر رشد قیمت‌ها تعلق دارد، گویی بازار رشد مقطعی نرخ در این بازار را در معاملات خود پذیرفته است.

بهای آلومینیوم در بازارهای جهانی از ابتدای اکتبر و قیمت‌هایی نزدیک به هزار و ۷۲۰ دلار در هر تن؛ تاکنون در یک روند صعودی قرار داشته است که می‌توان گفت یک جریان افزایشی به‌ شمار می‌رود و البته تجربه هم نشان داده که این روندهای قیمتی می‌تواند ادامه‌دار باشد. این در حالی است که بهای آلومینیوم از اواسط آوریل تا کف قیمتی اواخر سپتامبر در یک فاز کاهشی بزرگ نوسان کرد و از ارقامی نزدیک به ۲ هزار و ۶۴۰ دلار تا هزار و ۷۲۰ دلار یک کاهش نرخ گسترده را نشان داد، گویی این بازار تمایل دارد خود را در یک مسیر افزایشی قدرتمند قرار دهد اما با صراحت نمی‌توان در این‌خصوص اظهارنظر کرد. البته این بازار در روز گذشته توانست حتی قیمت‌هایی نزدیک به هزار و ۸۰۰ دلار در هر تن را هم به ثبت برساند که نشان می‌دهد هنوز این روند افزایشی ادامه داشته است. این موارد تاکنون احتمال تداوم رشد قیمت‌ها را دربر دارد ولی مولفه‌های دیگری هم در این بازار ایفای نقش می‌کند که بخشی از خوش‌بینی‌ها را محدود خواهد ساخت.

موجودی انبارهای آلومینیوم در بورس فلزات لندن در اقصی‌نقاط جهان از اواسط نوامبر تاکنون در یک مسیر صعودی قدرتمند قرار گرفته است که نشان‌دهنده برتری عرضه بر تقاضاست. در اواسط نوامبر این رقم کمتر از ۹۵۰ هزار تن بود که در روزهای گذشته به بیش از یک میلیون و ۴۸۶هزار تن رسیده است که رشد قابل‌توجهی را نشان می‌دهد. البته در روزهای اخیر موجودی انبارها در همین ارقام به یک ثبات نسبی دست پیدا کرده و حتی تمایل به افت موجودی انبارها را نیز مخفی نمی‌کند. البته در روزهای اخیر شاهد هستیم که تقاضای خرید برای آلومینیوم در بازارهای جهانی افزایش یافته است که رشد قیمت‌ها نیز از آن حمایت می‌کند. تلاش برای افزایش موجودی انبارها در روزهای پایانی سال میلادی یک عرف کلی در بازار فلزات به‌شمار می‌رود آن‌هم در شرایطی که خوش‌بینی‌ها نسبت به بهبود سریع‌تر تقاضا برای سال آینده نیز وجود دارد، بنابراین خرید آلومینیوم از سوی برخی واحدهای صنعتی جذاب و توجیه‌پذیر جلوه می‌کند.

در برابر این سیگنال شاهد هستیم که پریمیوم قیمت آلومینیوم در بازارهای جهانی درحال کاهش است و در برخی ارقام به کمترین رقم از سال ۲۰۱۲ تاکنون کاهش داشته است. آلمان و آمریکا دو کشوری هستند که با کاهش جدی هزینه پریمیوم روبه‌رو شده‌اند و البته دلیل آن را در افت تقاضای واقعی عنوان می‌کنند. باید به این نکته اشاره کرد که پریمیوم قیمت آلومینیوم فاصله‌ قیمتی بین نرخ‌های موجود در بورس فلزات لندن با قیمت معامله است به این معنی که در زمان انعقاد قرارداد، قیمت پایه همان بهای آلومینیوم در بورس فلزات لندن است ولی به این رقم اندکی اضافه خواهد شد.

پریمیوم قیمتی است که نشان می‌دهد میزان تخفیف در زمان انجام معامله چقدر بوده که البته هزینه‌های انبارداری هم در آن مستتر است یعنی تمامی هزینه‌های جانبی تا زمان تحویل در این قیمت خلاصه می‌شود.

حال در شرایطی که خبرها از ضعف تقاضا در بازارهای جهانی حکایت دارد، تولیدکننده واقعی تلاش می‌کند محصولات خود را به خریدار فروخته و کالا را به‌صورت فیزیکی به خریدار تحویل دهد. در شرایطی که قیمت پریمیوم کاهش یابد، می‌توان نتیجه گرفت که تقاضای واقعی در بخش صنعتی در جهان ضعیف است و همین روند می‌تواند یک سرعت‌گیر جدید در برابر رشد قیمت‌ها به‌شمار رود، آن‌هم در شرایطی که بالابودن نسبی موجودی انبارها نیز همین ادعا را ثابت می‌کند.

هم‌اکنون کاهش بهای قراضه آلومینیوم در بازار آمریکا نیز نشان می‌دهد که روزهای پایانی سال میلادی چندان دوره جذابی برای خرید نیست. به‌رغم بدبینی‌های فوق اما شاهد هستیم که قیمت‌ها در بورس فلزات لندن در یک مسیر صعودی حرکت می‌کند. این نکته به این معناست که خوش‌بینی‌های فزاینده درخصوص دورنمای بازارهای کالایی موجب شده سرمایه‌های سرگردان بسیاری جذب بازارهای کالایی شود که در نهایت رشد قیمت‌ها را همراه با بازارهای مشابه موجب شده است.

تا زمانی که این خوش‌بینی‌ها وجود داشته و تداوم یابد؛ هیچ بعید نیست که روند افزایشی نرخ در بازار آلومینیوم هم ادامه داشته باشد. در هر حال بازار آلومینیوم در یک دو راهی جدی قرار دارد؛ یا باید خوش‌بینی‌های موجود در معاملات مالی و دادوستدهای کاغذی را اصل قرار داده و یا ضعف واقعی تقاضا را به‌عنوان ملاک رشد قیمت‌ها تلقی کند. این موارد در حالی رخ می‌دهد که بازار آلومینیوم هنوز از روند کاهشی چندین ماهه اخیر فاصله چندانی نگرفته است و نمی‌توان گفت که این دوره رشد قیمت‌ها از تداوم بزرگ و برجسته‌ای در میان‌مدت تا درازمدت برخوردار باشد.

در هر حال بازار در شرایط فعلی در یک فاز افزایش نرخ قرار داشته و می‌توان گفت که برای کوتاه‌ مدت امکان تداوم رشد قیمت‌ها وجود دارد. اما برای تحلیل این بازار در طولانی‌مدت به داده‌های بیشتری نیاز داریم، شاید تعدیل قطعی جنگ تجاری بین چین و آمریکا و کاهش چشم‌انداز رکودی بتواند محرک جدیدی را برای بازار ایجاد کند که خروجی این موارد می‌تواند رشد قیمت‌ها در میان‌مدت را هم قطعی جلوه دهد ولی از هم‌اکنون نمی‌توان در این‌خصوص اظهارنظر قاطعی داشت.