به گزارش می متالز، وی در خصوص استراتژیهای کنونی کشور، چشمانداز فولاد و رتبه کسبوکار ایران را مثال زد و ادامه داد: هنگامی که در فولاد استراتژی وجود داشته باشد، مسیر توسعه بهطور کامل تعریف میشود. در این راستا باید به زیرساختهایی که در مبانی استراتژی تعریف شد، دست یافت. همچنین وقتی برای بهبود فضای کسبوکار نیز هدفگذاری صورت میگیرد، باید برای دستیابی به اهداف اقداماتی صورت گیرد.
بهرامن ادامه داد: نخستین کار اخلاق مدار شدن جامعه است. سپس باید به زیرساختها را فراهم کرد و در نهایت قوانین و مقررات مزاحم حذف و روان شوند تا سرمایه به کشور وارد شود. در صورتی که این شرایط فراهم شوند، دستیابی به اهداف امکانپذیر خواهد بود. برای دستیابی به اهداف تعیین شده در استراتژی، نمیتوان بهصورت تزریقی به عوامل توسعه دست پیدا کرد. بلکه باید زیرساختها فراهم شوند تا به عوامل توسعه دست یافت.
رئیس خانه معدن ایران در مورد گوناگون بودن متولیان اکتشاف در کشور و نیز عدم تعریف درست از وظایف هر بخش، اظهار داشت: در صورتی که برای بخش معدن و بهویژه اکتشاف یک استراتژی تعریف شود، بر اساس آن میان سه متولی موجود یعنی وزارت صنعت، معدن و تجارت، ایمیدرو و سازمان زمینشناسی تقسیم کار صورت میگیرد. بهطور مثال ایمیدرو بهعنوان سازمان حمایتی، باید با نگاه حمایتگرایانه بخش اکتشاف را تکمیل کند؛ اما آرشیو آن را در سازمان زمینشناسی متمرکز کند. چرا که اطلاعات معدن ثروت ملی کشور است. بهطور مثال اطلاعات زمینشناسی شوروی سابق پیش از فروپاشی که توسط تمام مجموعههای در حال فعالیت جمعآوری میشد، در مسکو و در یک آرشیو، متمرکز میشد. امروزه علیرغم فروپاشی شوروی، آرشیو اطلاعات زمینشناسی کشورهای استقلال یافته در مسکو موجود است.
وی در تبیین وظایف سازمان زمینشناسی کشور گفت: این سازمان دقیقاً با هدف آرشیو اطلاعات زمینشناسی کشور ایجاد شده است. حتی دیگر وزارتخانهها مانند نیرو و نفت و حتی جهاد کشاورزی باید تمام اطلاعات مربوط به زمین خود را در اختیار سازمان زمینشناسی قرار دهند. اما متاسفانه امروزه سازمان زمینشناسی بهقدری تحت فشار قرار گرفته و به حاشیه رفته است که عملاً تمامی وظایف اصلی آن سلب شده است. زیرا متاسفانه بودجهای که در اختیار سازمان زمینشناسی قرار میگیرد، به اندازه یک بنگاه در حد متوسط هم نیست. در این شرایط چه انتظاری میتوان از این سازمان داشت که بتواند به تمام وظایفی که به آن محول شده است، عمل کند.
بهرامن سخن خود را اینگونه پایان داد که پس از تغییر ریاست سازمان زمینشناسی، این سازمان باید یک بازنگری اساسی در وظایف خود صورت دهد و دولت نیز بر اساس استراتژیها برنامههای خود را برای این سازمان تعریف کند. بنابراین نگاه مسئولان کشور به سازمان زمینشناسی باید همانند نگاه به این سازمان در سال 1352 باشد. در صورتی که نگاه مسئولان کشور به سازمان زمینشناسی اصلاح شود، آنگاه دسترسی به ثروتهای ملی تسهیل خواهد شد.