به گزارش می متالز، رشد شاخص سهام آمریکا در کنار فراز و فرود بهای نفتخام و انتظار برای کاهش شعلههای جنگ تجاری و آمارهای اقتصادی از جمله مواردی است که در هفته پیشرو بر بازارهای کالایی اثرگذار خواهند بود.
شاخصهای سهام در آمریکا قله تاریخی جدیدی را ثبت کرد و یک رکورد معنیدار را به ثبت رساند. در پایان هفته گذشته شاخص داوجونز توانست رشد هفتگی ۸/ ۱ درصدی را ثبت کرده و اساندپی ۵۰۰ نیز با ۹۴/ ۱ درصد رشد شرایط مشابهی را داشت. کاهش شعلههای تنش تجاری بین چین و آمریکا در کنار آمارهای مثبت اقتصادی در این کشور و ویژگیهای پولی این حوزه اقتصادی در نهایت به ثبت این رکورد تاریخی منجر شد تا جاییکه داوجونز به ۲۹ هزار و ۳۵۰ واحد و اساندپی ۵۰۰ به ۳ هزار و ۳۲۹ واحد رسیدند. این داده مهم در نهایت به سایر بازارهای کالایی نیز سرایت کرد و موجب شد بسیاری از بدبینیهای جانبی در بازارهای کالایی را تعدیل کند.
نفتخام نیز از دادههای مثبت اقتصادی در بازار سهام آمریکا سوختگیری کرد و به رغم یک هفته کاهشی، روز پایانی هفته را با رشد قیمتها پشتسر گذاشت تا جایی که نفتخام برنت افزایش ۷۴/ ۰ درصدی و نفتخام سبک آمریکا نیز افزایش ۵۷/ ۰ درصدی را تنها در روز جمعه ثبت کردند. خروجی این رشدهای قیمتی، افزایش ۱۲/ ۰ درصدی نوسان قیمت هفتگی برنت بود اگرچه نفتخام سبک آمریکا در طول هفته گذشته افت ۴/ ۰ درصدی داشت. این روند کلی در نهایت از بازارهای کالایی نیز حمایت کرد و تا حدودی ترس از برتری بیشتر عرضه بر تقاضا در بازار جهانی نفتخام را حداقل در فاز روانی آن محدود کرد. البته نفتخام سبک آمریکا در طول یکماه اخیر افت ۴۵/ ۳ درصدی داشت و برنت نیز کاهش قیمت ۶۱/ ۱درصدی را برای یکماه گذشته به ثبت رساند. این جریانهای قیمتی نشان میدهد که هنوز بهای جهانی نفتخام در سطوح متعادلی قرار نداشته و احتمال اثرگذاری آن بر بازارهای کالایی جدی است. البته رشد قیمتهای روز جمعه باعث شد بهای نفتخام برنت باز هم به بالای ۶۵ دلار در هر بشکه افزایش یابد و نفتخام سبک آمریکا نیز ۵۸ دلار و ۸۵ سنت مورد معامله قرار گیرد که احتمال آغاز یک جریان افزایشی جدید را در برخواهد داشت. این رویکرد جدید معاملاتی با محوریت بازار سهام آمریکا به مرور زمان اثرگذاری بیشتری بر بازارهای کالایی دارد و اگر بازار نفت هفتهای افزایشی را در هفته پیشرو به ثبت برساند، جریانهای قیمتی سوختگیری مضاعفی خواهند داشت و بعد از بازار سهام آمریکا، نفت هم میتواند محرک قیمتی مضاعفی بهشمار رود.
در بین فرآوردههای نفتی اما نفتا به جهت اثرگذاری بر قیمت تمامشده بسیاری از محصولات پتروشیمی، میتواند برای بازارهای کالایی داخلی و جهانی مهم ارزیابی شود، آنهم در وضعیتی که نوسان قیمت نفتا تعادل بیشتری را از قیمت جهانی نفتخام نشان میدهد. در طول یکهفته اخیر بهای هر تن نفتا در بازارهای جهانی رشد ۳۵/ ۲درصدی داشته که بیشترین رشد نرخ هفتگی در بین حاملهای انرژی و فرآوردههای نفتی و گازی بهشمار میرود. این روند احتمال عدم کاهش قیمتها در بازارهای جهانی پتروشیمیها را تقویت کرد که در نهایت شاهد بودیم بهرغم افت نسبی بهای نفتخام در بازارهای جهانی مخصوصا در اواسط هفته گذشته، باز هم بازارهای پتروشیمی با محوریت پلیمرها در یک روند افزایشی نسبی حرکت کردند.
البته موارد فوق یک روی سکه بازار است و تنها با این اعداد نمیتوان برای بازارهای کالایی نسخه پیچید. رشد اقتصادی چین در رقمی نزدیک به ۶ درصد به ثبت رسید که کمترین نرخ در ۲۹ سال اخیر است. البته این رقم میتواند به تثبیت اقتصاد این کشور منجر شود آنهم در شرایطی که اما و اگرهای جنگ تجاری اندکی تعدیل شده و امیدواری به تعدیل بیشتر آن نیز وجود دارد. همین نرخ برای بازارهای کالایی اگرچه قابل پیشبینی بود ولی چندان مطلوب ارزیابی نمیشود اما دو فصل پیاپی رشد تولید ناخالص داخلی سالانه چین در رقم ۶ درصد ثبت شده و ادامه این وضعیت میتواند برای کشور چین به معنی یک تعادل و حتی حرکت روبهجلوی جدیدی باشد که هنوز در این خصوص نمیتوان اظهارنظر قاطعی داشت.
شاخصهای کالایی بهعنوان مهمترین معرفها در بین بازارهای کالایی در جهان اما هفته گذشته چندان خوب ظاهر نشدند که به وضوح اثرگذاری بهای نفتخام یا بیم و امیدهای پیشروی بازارهای کالایی را نشان میدهد. این جریانهای قیمتی را باید مهم ارزیابی کرد، آنهم در شرایطی که بازارهای سهام آمریکایی در اوج تاریخی خود قرار دارند ولی کالاییها از این خوشبینیها بینصیب ماندهاند آنهم در شرایطی که غالبا بازارهای کالا به قلههای نرخ در بازار سهام چندان روی خوشی نشان ندادهاند و اینبار هم چنین رخدادی را شاهد هستیم. البته پتانسیل رشد قیمت نفتخام در هفته پیشرو در کنار انتظار تزریق رونق به بازارهای کالایی میتواند یک هفته خوب را به ثبت برساند که به معنی تعدیل عقبافتادگیهای کالاییها در هفته گذشته است. البته شاخصهای کالایی در روز جمعه با رشد نرخ روبهرو شدند که میتواند محرکی برای تداوم افزایش قیمتها در هفته پیشرو ارزیابی شود. شاخص کالایی CRB در هفته گذشته با افت ۶۵/ ۰ درصدی همراه شد و شاخص کالایی GSCI نیز کاهش ۷۶/ ۰ درصدی داشت. این موارد درحالی به ثبت رسید که شاخص کالایی CRB در یکماه اخیر افت یک درصدی داشته و همچنین شاخص GSCI نیز کاهش ۳۹/ ۱درصدی را به خود اختصاص داده است. در همین زمان داوجونز رشد ۷۷/ ۳ درصدی و اساندپی ۵۰۰ افزایش ۲۵/ ۴ درصدی داشته است. این موارد برای کوتاهمدت به این مطلب منجر خواهد شد که خوشبینیهای جدیدی برای کالاییها رقم خواهد خورد مگر آنکه شاهد افت جدی شاخصهای سهام آمریکا باشیم. این بازیهای قیمتی تنها یک خروجی مهم دارد و آن پتانسیل حمایت از بازارهای کالایی در فاز روانی بازارها است آنهم در شرایطی که طلای جهانی در یکماه گذشته ۴۷/ ۵ درصد رشد داشته است.
موارد فوق به این معنی است که نگرانیها از رکود احتمالی در بازارهای کالایی هنوز وجود دارد ولی خوشبینیهای جانبی در بازارهای جهانی از احتمال رشد قیمت کالاییها در کوتاهمدت حمایت خواهد کرد. البته فاز اول توافق تجاری بین چین و آمریکا برای کالاییها پیشخور شده بود ولی تداوم مذاکرات میتواند به انتظار برای دستیافتن به فازهای جدیدی از توافق تجاری منجر شده که باز هم فاز جدیدی از خوشبینیها را رقم خواهد زد. در این شرایط میتوان گفت که انتظار آغاز یک دوره افزایشی جدید در بازارهای کالایی وجود دارد که میتواند از دل نااطمینانیهای اخیر آغاز شده و به موفقیتهای جدیدی در کوتاهمدت دست یابد. این روند عمومی جذابیتهای خاص خود را به همراه خواهد داشت و در آینده باز هم به این موارد میپردازیم.